Czesław Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
+ foto |
kat. |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
[[Kategoria:Architekci modernizmu]] |
[[Kategoria:Architekci modernizmu]] |
||
[[Kategoria:Architekci warszawscy]] |
[[Kategoria:Architekci warszawscy]] |
||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
|||
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1880]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1880]] |
Wersja z 23:14, 23 sie 2012
Czesław Przybylski, ok. 1900 r. | |
Odznaczenia | |
Czesław Przybylski (ur. 19 maja 1880 w Warszawie, zm. 14 stycznia 1936 tamże) - polski architekt, reprezentant eklektyzmu i modernizmu.
Po ukończeniu w 1904 Politechniki Warszawskiej studiował do 1908 w Paryżu, Karlsruhe i Wiedniu. Po powrocie do kraju pracował zawodowo w Warszawie, a w czasie I wojny światowej w Rosji, m.in. w Kijowie. Od 1919 był profesorem Politechniki Warszawskiej i wychowawcą oraz promotorem wielu wybitnych architektów, m.in. Bohdana Pniewskiego. Publikował wielokrotnie w prasie branżowej, działał aktywnie w Kole Architektów przy Stowarzyszeniu Techników (poprzedniku SARP), a od 1908 także w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości.
W swojej twórczości Czesław Przybylski początkowo nawiązywał do spuścizny historycznej (zwłaszcza do klasycyzmu), uwzględniając jednak zasady funkcjonalności budynku i nowoczesności konstrukcji. Po I wojnie światowej jego budynki uzyskiwały coraz prostsze, minimalistyczne formy przy coraz bardziej monumentalnej skali.
W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury[1].
Na Ursynowie znajduje się ulica nazwana jego imieniem.
Ważniejsze projekty i realizacje
- pawilon wystawowy Zagroda Włościańska w Częstochowie (1908-1909, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)
- pasaż handlowy Galeria Luxenburga wraz z Grand Hotelem w Warszawie (1909, wspólnie z Leonem Drewsem)
- budynek Centralnego Towarzystwa Rolniczego w Warszawie (1911)
- restauracja Kamienicy Baryczkowskiej na Rynku Starego Miasta w Warszawie (1911, członek zespołu)
- konkurs na plan miasta-ogrodu w majątku Ronikierów w Ząbkach (1912, III nagroda)
- gmach Teatru Polskiego w Warszawie (1912)
- wille Mironówka i Halina w Milanówku (przed 1914, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)
- gmach Teatru Miejskiego w Wilnie (1914, niezrealizowany)
- gmach Teatru Miejskiego w Kaliszu (1920–1923, realizacja wnętrz do 1936)
- siedziba Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie (1922)
- gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie (1923)
- dom własny na warszawskim Powiślu, ul. Górnośląska 43 (dziś siedziba władz Opus Dei) (1923-1926)
- gmachy Wydziału Elektrotechniki i Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej (1929, realizacja do 1934)
- konkurs na projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie (1931, II nagroda)
- dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego (tzw. Dom bez kantów) na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (1933, realizacja do 1935)
- Dworzec Główny w Warszawie (1928-1932, realizacja do 1940)
- willa "Julisin" w Konstancinie (1934)
Wybrane źródła
- Encyklopedia Warszawy, praca zbiorowa, Warszawa 1975
- Jonkajtys-Luba G., Czesław Przybylski, Warszawa 1996