Pietà Limanowska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
−Kategoria:Rzeźby; ±Kategoria:Piety→Kategoria:Piety (rzeźba) za pomocą HotCat |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Figura przywieziona została |
Figura przywieziona została według historii z [[Węgry|Węgier]] w roku [[1545]] i umieszczona na przydrożnej lipie we wsi [[Mordarka]] (obecnie [[Limanowa]]). Nastąpiło to przypuszczalnie w czasie reformacji, kiedy herezja kalwinizmu wyrzucała z kościołów węgierskich wszelkie obrazy i figury.{{Fakt|data=2009-02}} |
||
Rzeźba została wykonana z jednolitego pnia drewna lipowego, jest polichromowana, na odwrocie wydłutowana. Anonimowy artysta przedstawił postać Maryi w ujęciu frontalnym, siedzącą na ławie i trzymającą w ramionach martwe ciało Syna o znacznie pomniejszonych w stosunku do Maryi rozmiarach. Jest to tzw. ''Pieta – Radosna'', rzeźba na „wpół ludowa”. Wysokość figury to ok. 90 cm (z koroną dochodzi do 1 m). |
Rzeźba została wykonana z jednolitego pnia drewna lipowego, jest polichromowana, na odwrocie wydłutowana. Anonimowy artysta przedstawił postać Maryi w ujęciu frontalnym, siedzącą na ławie i trzymającą w ramionach martwe ciało Syna o znacznie pomniejszonych w stosunku do Maryi rozmiarach. Jest to tzw. ''Pieta – Radosna'', rzeźba na „wpół ludowa”. Wysokość figury to ok. 90 cm (z koroną dochodzi do 1 m). |
Wersja z 08:51, 8 wrz 2012
Figura przywieziona została według historii z Węgier w roku 1545 i umieszczona na przydrożnej lipie we wsi Mordarka (obecnie Limanowa). Nastąpiło to przypuszczalnie w czasie reformacji, kiedy herezja kalwinizmu wyrzucała z kościołów węgierskich wszelkie obrazy i figury.[potrzebny przypis]
Rzeźba została wykonana z jednolitego pnia drewna lipowego, jest polichromowana, na odwrocie wydłutowana. Anonimowy artysta przedstawił postać Maryi w ujęciu frontalnym, siedzącą na ławie i trzymającą w ramionach martwe ciało Syna o znacznie pomniejszonych w stosunku do Maryi rozmiarach. Jest to tzw. Pieta – Radosna, rzeźba na „wpół ludowa”. Wysokość figury to ok. 90 cm (z koroną dochodzi do 1 m).
Miejscowa ludność wybudowała dla rzeźby kaplicę we wsi Mordarka. Kaplica stoi do dzisiaj w tym samym miejscu i nosi nazwę Kaplica Łask. Dokumenty historyczne notują wielką cześć jaką cieszyła się Pieta limanowska – świadczą o tym liczne wota i podziękowania za nadzwyczajne łaski wypraszane za pośrednictwem Matki Bożej Bolesnej.[potrzebny przypis]
W 1753 roku z polecenia biskupa krakowskiego Załuskiego cudami słynąca figura została przeniesiona do kościoła parafialnego.[potrzebny przypis] Od tego czasu kult Matki Bożej Bolesnej stał się jeszcze żywszy. Za przyczyną Bolesnej Matki limanowskiej ludzie doświadczają wielu łask o czym świadczą liczne wpisy do Księgi Łask, w której w przeciągu tylko 20 lat zapisano ponad 800 podziękowań za otrzymane łaski, a przede wszystkim za przywrócone zdrowie.[potrzebny przypis]
Kroniki podają, że w 1914 roku artyleria ostrzeliwała długo i ciężko dopiero co wybudowany kościół w Limanowej, wszystkie jednak pociski omijały świątynię. Po tym wydarzeniu sami żołnierze opowiadali: „Pani we mgle zasłaniała nam kościół”. Ci właśnie żołnierze wstępowali późnej do domów i mówili wskazując na obraz Matki Bożej limanowskiej: „Nie bójcie się - Ta Pani was obroni”.[potrzebny przypis]
Pietę koronował w 1966 roku abp Karol Wojtyła, a po kradzieży korony rekoronował ją na błoniach krakowskich papież Jan Paweł II 22 czerwca 1983 roku. Rzeźba przetrwała do naszych czasów w dobrym stanie; zawdzięczać to należy m.in. rozwiniętemu kultowi jaką ją otaczano. Świadczą o tym liczne wota z XVII i XVIII wieku, a szczególnie cenne z ostatnich stuleci.
Obecnie pietà znajduje się w prezbiterium kościoła limanowskiego za szybą kuloodporną.