Wojna króla Wilhelma

Wojna króla Wilhelma

Wojna Francji z Ligą Augsburską
{{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	Ameryka Północna
Wynik	Traktat w Rijswijk status quo ante bellum
Strony konfliktu
Anglia Angielskie Kolonie Liga Irokezów Królestwo Francji Nowa Francja Indianie kanadyjscy
Dowódcy
William Phips Benjamin Church Pieter Schuyler Louis de Buade de Frontenac Pierre Le Moyne d'Iberville Claude-Sébastien de Villieu Joseph-François Hertel de la Fresnière
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | commons = | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data" oraz "opis".

Wojna króla Wilhelma – wojna kolonialna (część Wojny Ligi Augsburskiej) w Ameryce Północnej, prowadzona pomiędzy Anglią a Francją w latach 1689 do 1697. Teatrem działań były północne obszary kontynentu.

W pierwszej fazie wojny siły francuskie prowadzone przez przyszłego założyciela Luizjany, Pierre LeMoyne d'Iberville, działając z bazy w Nowej Francji, uderzyły na tereny zajmowane przez Kompanię Zatoki Hudsona na Ziemi Ruperta i zajęły wszystkie forty i faktorie kompanii. Kulminacją tych działań była bitwa na Zatoce Hudsona. Francuzi zdołali opanować również Nową Fundlandię. Przy pomocy indiańskich sojuszników, Francuzi prowadzili działania dywersyjne wzdłuż północnych granic Nowej Anglii. W odpowiedzi na ofensywne kroki Francuzów, William Phips, pierwszy gubernator królewski Massachusetts, przeprowadził kontrofensywę, która doprowadziła do zajęcia Akadii. Brytyjczycy planowali dalszą ofensywę na Nową Francję, lecz utknęła ona w martwym punkcie, sprowadzając się do granicznych potyczek. Wojnę zakończył traktat w Rijswijk zawarty w 1697, przywracający przedwojenny status.