Edmund Pszczółkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nie był funkcjonariuszem
m Wycofano edycje użytkownika 46.169.71.224 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Freedon Nadd.
Linia 32: Linia 32:
[[Kategoria:Członkowie ZBoWiD]]
[[Kategoria:Członkowie ZBoWiD]]
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]]
[[Kategoria:Członkowie Związku Patriotów Polskich]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze stalinowskiego aparatu represji w Polsce 1944-1956]]
[[Kategoria:Generałowie brygady Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]]
[[Kategoria:Generałowie brygady Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]]
[[Kategoria:Ministrowie rolnictwa PRL]]
[[Kategoria:Ministrowie rolnictwa PRL]]

Wersja z 19:54, 29 paź 2012

Edmund Pszczółkowski (ur. 25 października 1904 w Warszawie, zm. 3 stycznia 1997 w Warszawie) – generał brygady, polityk.

Od 18 marca 1954 do 30 marca 1956 był ministrem rolnictwa w rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 30 marca 1956 do 13 listopada 1956 był przewodniczącym Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego.

Od 1944 do 1947 był posłem do KRN. Od 1947 do 1965 był posłem na Sejm (do Sejmu Ustawodawczego oraz Sejmu PRL I, II i III kadencji).

W latach 1963–1964 był ambasadorem PRL w Moskwie, następnie do 1967 w Pakistanie.

1924-1927 studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Od 1924 należał do Organizacji Młodzieżowej TUR, 1926-1930 do PPS, a od 1930 do KPP. 1936-1939 więziony za działalność komunistyczną. Od września 1939 we Lwowie, gdzie 1940-1941 był księgowym-rewidentem w Truście Solnym. Po ataku Niemiec na ZSRR ewakuowany w głąb kraju, od 1943 działał w ZPP. W lipcu 1943 został oficerem bez stopnia w korpusie polityczno-wychowawczym w 1 DP im. T. Kościuszki Uczestnik bitwy pod Lenino. Od stycznia do maja 1944 instruktor oddziału polityczno-wychowawczego w 2 DP. im. Henryka Dąbrowskiego. Następnie był zastępcą dowódcy 8 pułku piechoty ds. polityczno-wychowawczych w 3 DP. im. R. Traugutta. Uczestnik walk pod Warką i o zajęcie Pragi we wrześniu 1944. 11 września 1944 został zastępcą dowódcy 2 Armii WP ds. polityczno-wychowawczych w stopniu podpułkownika, a od kwietnia 1945 pułkownika. Brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej w kwietniu 1945. Od 1948 był członkiem PZPR. W latach 1948–1968 był w KC PZPR. Od stycznia 1957 kierownik Wydziału Rolnego KC PZPR (odpowiednik stanowiska ministra rolnictwa).

W 1980 awansowany do stopnia generała brygady w stanie spoczynku.

Odznaczenia

I inne.

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.

Bibliografia

Szablon:Rząd Bolesława Bieruta