Stanisław Tessaro: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 40: Linia 40:
== Ordery i odznaczenia ==
== Ordery i odznaczenia ==
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]
* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyż Niepodległości]]
* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyż Niepodległości]] - 20 stycznia 1931<ref>{{Monitor Polski|1931|18|31}}</ref>
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]]
* [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]] - 10 listopada 1928<ref>''Monitor Polski'' z 1928 r., Nr 60, poz. 630.</ref>
* [[Krzyż Walecznych]] – czterokrotnie
* [[Krzyż Walecznych]] – czterokrotnie
* [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]]
* [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]]

Wersja z 16:58, 24 lis 2012

Stanisław Tessaro
„Zosik”
ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1891
Biała Podlaska

Data i miejsce śmierci

9 marca 1933
Przemyśl

Przebieg służby
Lata służby

1914-1933

Siły zbrojne

cesarska i królewska Armia Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty Legionów
2 Pułk Piechoty Legionów
II Brygada Piechoty Legionów
2 Dywizja Piechoty Legionów
30 Dywizja Piechoty
Korpus Ochrony Pogranicza
Okręg Korpusu Nr X

Stanowiska

dowódca pułku piechoty
dowódca brygady piechoty
dowódca piechoty dywizyjnej
dowódca dywizji piechoty
dowódca KOP
dowódca okręgu korpusu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Znak oficerski „Parasol”
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Marsz o odznakę sprawnościową w DOK X Przemyśl. Widoczni są mjr Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski (nr 5), mjr Tadeusz Żyborski (nr 2), gen. Stanisław Tessaro (nr 1), mjr Stawarz (nr 3), kpt. Żwinklewicz (nr 7).
Grób gen. Stanisława Tessaro na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Stanisław Tessaro ps. "Zosik" (ur. 24 czerwca 1891 w Białej Podlaskiej, zm. 9 marca 1933 w Przemyślu) – generał brygady Wojska Polskiego.

Od 6 sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w Legionach Polskich. Początkowo dowodził 2 kompanią kadrową, która następnie weszła w skład III batalionu. 29 września 1914 awansował na porucznika, a 15 czerwca 1915 na kapitana[1]. 22 października 1914 został ranny w bitwie pod Anielinem. Od 19 lipca 1919 do 23 lipca 1920 dowodził 2 Pułkiem Piechoty Legionów. Na tym stanowisku 22 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w piechocie, „w grupie byłych Legionów Polskich”. 3 maja 1922 zweryfikowany został w tym stopniu ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. Od lipca do października 1921 dowodził II Brygadą Piechoty Legionów i jednocześnie, od września 1920 do 1921, pełnił obowiązki dowódcy 2 Dywizji Piechoty Legionów[2]. Od 1923 do maja 1926 był dowódcą piechoty dywizyjnej 30 Dywizji Piechoty. 31 lipca 1926 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 30 Dywizji Piechoty w Kobryniu[3].

16 marca 1927 Prezydent RP Ignacy Mościcki na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 12. lokatą w korpusie generałów[4].

12 maja 1929 zwolniony został ze stanowiska dowódcy dywizji i mianowany dowódcą Korpusu Ochrony Pogranicza. 14 października 1930 został mianowany dowódcą Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu[5].

W sobotę 4 marca 1933 zachorował na zapalenie płuc i opłucnej. W poniedziałek 6 marca przewieziony został do 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu. Zmarł w szpitalu, w czwartek 9 marca 1933 o godz. 13.15. Bezpośrednią przyczyną zgonu był udar serca.

14 marca 1933 został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. „Po modłach, odprawionych przez duchowieństwo, w chwili spuszczania trumny do grobu, orkiestra odegrała pobudkę, marsza generalskiego i «Pierwszą Brygadę», a wojsko oddało honory.” Ceremonię pogrzebową poprzedziła msza, odprawiona o godz. 10.00, w kościele garnizonowym przez ks. prałata Bronisława Michalskiego. W nabożeństwie uczestniczyła rodzina Zmarłego, prezes Rady Ministrów Aleksander Prystor wraz z przedstawicielami rządu, wiceministrowie spraw wojskowych, gen. dyw. Kazimierz Fabrycy i gen. bryg. Felicjan Sławoj Składkowski, generalicja z gen. dyw. Kazimierzem Sosnkowskim i gen. dyw. Edwardem Śmigły-Rydzem na czele, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, płk Piotr Głogowski, delegacje oficerskie i podoficerskie z oddziałów wojskowych z Warszawy i z Okręgu Korpusu Przemyśl, przyjaciele, koledzy i liczne rzesze publiczności[6].

Pracownicy Powiatowej Komendy Uzupełnień w Sanoku (oficerowie, podoficerowie zawodowi i urzędnicy cywilni) złożyli kwotę 25 zł na Polskie Towarzystwo Opieki nad Sierotami po Poległych Wojskowych, zamiast wieńca na trumnę śp. gen. bryg. Stanisława Zosik-Tessaro[7].

Ordery i odznaczenia

  1. Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich ..., s. 3.
  2. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 25, 917.
  3. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 9 sierpnia 1926 r., Nr 31, s. 246.
  4. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 19 marca 1927 r., Nr 10, s. 91.
  5. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 28 stycznia 1931 r., Nr 1, s. 1.
  6. Polska Zbrojna Nr 74 z 15 marca 1933 r., s. 4.
  7. Polska Zbrojna Nr 74 z 15 marca 1933 r., s. 6.
  8. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31
  9. Monitor Polski z 1928 r., Nr 60, poz. 630.

Bibliografia

  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
  • Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917.
  • Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
  • Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6
  • Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione