Mychajło Fomenko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
LaaknorBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.3rc2) (Robot dodał sv:Mjchailo Fomenko
Gelu6 (dyskusja | edycje)
.
Linia 81: Linia 81:
| zwijanie = zwinięte
| zwijanie = zwinięte
| lista =
| lista =
{{ZSRR 1972}}
{{IO ZSRR 1976}}
{{IO ZSRR 1976}}
}}
}}

Wersja z 15:02, 26 gru 2012

{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Mychajło Iwanowicz Fomenko (ukr. Михайло Іванович Фоменко, ros. Михаил Иванович Фоменко, Michaił Iwanowicz Fomienko; ur. 19 września 1948 w Małej Rybicy, w obwodzie sumskim, Ukraińska SRR) - ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek klubu Spartak Sumy, w którym rozpoczął karierę piłkarską. W radzieckiej ekstraklasie zadebiutował jako zawodnik Zorii Woroszyłowgrad, która na przełomie lat 60. i 70. zaliczała się do ligowej czołówki. W 1972 został zawodnikiem najsłynniejszego klubu Ukraińskiej SRR - Dynama Kijów. Przez kilka sezonów był zawodnikiem podstawowej jedenastki Dynama, z którym zdobył wiele sukcesów[1]. Z powodów zdrowotnych zmuszony był zakończyć karierę zawodniczą w 1978 w wieku 30 lat.

Kariera reprezentacyjna

W 1972 debiutował w reprezentacji ZSRR. W 1976 wraz z olimpijską reprezentacją Związku Radzieckiego zdobył brązowy medal Igrzysk w Montrealu. W latach 1972-1976 rozegrał łącznie 24 mecze w reprezentacji.

Kariera trenerska

Wkrótce po zakończeniu występów w Dynamie powrócił do rodzinnych Sum, gdzie prowadził zespół Frunzienca. W 1980 znów znalazł zatrudnienie w Dynamie, tym razem jako trener. Przez 5 sezonów pracował jako członek sztabu szkoleniowego, pomagając głównym trenerom Waleremu Łobanowskiemu i Jurijowi Morozowowi. Następnie szkolił mniej znane zespoły z Ukraińskiej SRR: Desnę Czernihów i Krywbas Krzywy Róg oraz gruzińską Gurię Lanczchuti. Po krótkim pobycie w Iraku znów znalazł się w Sumach, jako trener Awtomobilista. Przez rok pracował w Dynamie na stanowisku pierwszego trenera, gdzie w 1993 osiągnął swój największy dotychczasowy sukces szkoleniowy, zdobywając Mistrzostwo i Puchar Ukrainy. Kolejne lata, z wyjątkiem krótkiego epizodu w roli selekcjonera reprezentacji Gwinei spędził na Ukrainie prowadząc zespoły z Wyższej Lihi i niższych lig. Kilkakrotnie brany był pod uwagę jako kandydat na stanowisko selekcjonera ukraińskiej drużyny narodowej. Od 2006 do 2008 był głównym trenerem Tawrii Symferopol. 24 listopada 2010 objął stanowisko głównego trenera w rosyjskim klubie Salut-Eniergija Biełgorod[2], w którym pracował do kwietnia 2011, kiedy tragicznie zmarła jego córka[3].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy trenerskie

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Linki zewnętrzne


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW