Napęd przedni: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
-oczywiście (wp:pov) |
m r2.7.3) (Robot przeniósł strony z fa:خودرو محور جلو do fa:خودروی محورجلو |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
[[en:Front-wheel drive]] |
[[en:Front-wheel drive]] |
||
[[es:Tracción delantera]] |
[[es:Tracción delantera]] |
||
[[fa: |
[[fa:خودروی محورجلو]] |
||
[[fr:Traction (automobile)]] |
[[fr:Traction (automobile)]] |
||
[[ko:전륜구동]] |
[[ko:전륜구동]] |
Wersja z 15:37, 11 lut 2013
Szablon:Źródła Szablon:OR Napęd przedni (ang. FWD – Front Wheel Drive) – rodzaj przeniesienia napędu stosowany w pojazdach silnikowych, moment obrotowy przekazywany jest na przednią oś pojazdu. Jedynym rozwiązaniem stosowanym przy przednim napędzie jest umieszczenie silnika z przodu pojazdu. Sam silnik zaś, może być umieszczony:
- wzdłużnie do osi pojazdu, lub
- poprzecznie do osi pojazdu.
Historia
Pierwszy raz zastosowano przedni napęd w samochodach Ford L-29 z 1929 roku. Z czasem stawał się on coraz popularniejszy, a dziś ma go większość samochodów z segmentów od A do D. Najmocniejszym samochodem przednionapędowym, produkowanym seryjnie, był Oldsmobile Toronado z 1966 roku wyposażony silnik o mocy 404 KM[potrzebny przypis].
Konstrukcja
Silnik, przekładnia główna i skrzynia biegów stanowią jeden zespół, który umieszczony jest przed, nad lub za przednią osią. Dzięki tak zwartej konstrukcji możliwe jest uzyskanie samochodu krótszego o 10-30 cm w porównaniu z samochodem z klasycznym układem napędowym lub pozwala to na uzyskanie odpowiednio więcej miejsca w przedziale bagażowym.
Zalety i wady
Zalety
- podsterowna charakterystyka podczas jazdy na zakręcie i w związku z tym większa zdolność kontroli pojazdu przy małych i średnich prędkościach
- dobra zdolność pokonywania wzniesień przy małym obciążeniu
- prosta konstrukcja tylnego zawieszenia
- ze względu na brak mostu napędowego uzyskana jest krótsza droga momentu napędowego oraz wykonanie płaskiej podłogi nadwozia
- mała wrażliwość na wiatr boczny
- niższe koszty produkcji
- przestronniejsze wnętrze
- mniejsza masa
Wady
- przy całkowitym obciążeniu pogorszenie zdolności rozpędzania i pokonywania wzniesień na mokrej i śliskiej nawierzchni
- konieczność przenoszenia przez zawieszenie zespołu napędowego momentu silnika pomnożonego przez całkowite przełożenie układu napędowego
- przy gwałtownym przyśpieszeniu podczas wchodzenia w zakręt, podsterowny charakter prowadzenia staje się bardzo niebezpieczny, samochód mimo skręconych kół ma tendencję do kontynuowania jazdy na wprost
- przy dużym obciążeniu przedniej osi wymagane jest duże przełożenie przekładni kierowniczej
- obciążenie kół zarazem kierowanych i napędzanych
- w przypadku dużych mocy silnika (więcej niż ~200 KM) gwałtownym przyspieszeniom towarzyszy, nieprzyjemne dla kierowcy, odczucie "wyrywania" kierownicy z rąk
- gorszy w porównaniu do tylnego napędu dostęp do elementów podczas naprawy, jak i ich większa komplikacja
- niekorzystny rozkład masy na osie