Audytor (sędzia wojskowy): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Generał (wojsko) – zmieniono link(i) do Generał; zmiany kosmetyczne
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q4114562
Linia 20: Linia 20:
[[Kategoria:Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Historia prawa procesowego]]
[[Kategoria:Historia prawa procesowego]]

[[ru:Военный юрист]]

Wersja z 00:01, 15 mar 2013

Audytor (sędzia wojskowy) – w sądownictwie wojskowym od XVII wieku oficer (sędzia), któremu powierzono prowadzenie śledztwa i wymiar sprawiedliwości. W Polsce w latach siedemdziesiątych XVII wieku powstał urząd generała audytora, który zajmował się sprawami karnymi wojsk cudzoziemskiego autoramentu.

Bezpośrednio po odzyskaniu przez Polskę niepodległości tytuł audytora przysługiwał oficerom Wojska Polskiego pełniącym służbę w sądownictwie wojskowym. Z dniem 1 marca 1919, kiedy weszła w życie Ustawa o tymczasowej organizacji sądowej Wojska Polskiego tytuł audytora został zniesiony. Jednocześnie został powołany „Oficerski Korpus Sądowy”[1][2].

1 stycznia 1937 wszedł w życie dekret Prezydenta RP z dnia 29 września 1936 „Prawo o ustroju sądów wojskowych”[3]. Z dniem wejścia w życie wspomnianego dekretu został zniesiony „korpus oficerów sądowych”, a w jego miejsce utworzony „korpus oficerów audytorów”[4]. Powyższa zmiana nazwy korpusu znalazła swoje potwierdzenie w nowej pragmatyce oficerskiej, która weszła w życie 18 marca 1937[5]. Pełnym tytułem oficera audytora był jego stopień z oznaczeniem korpusu osobowego i stopnia naukowego np. pułkownik audytor doktor (płk aud. dr) lub kapitan audytor stanu spoczynku (kpt. aud. st. sp.) Korpus oficerów audytorów występował w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej do 22 grudnia 1990.

Zobacz też

  1. Dziennik Rozkazów Wojskowych z 1 lutego 1919 r. Nr 11, poz. 393, 411.
  2. Dziennik Rozkazów Wojskowych z 25 lutego 1919 r. Nr 21, poz. 685 i 686.
  3. Dz.U. z 1936 r. nr 76, poz. 536
  4. Dz.U. z 1936 r. nr 76, poz. 538
  5. Dz.U. z 1937 r. nr 20, poz. 128

Bibliografia

  • Dziennik Ustaw RP 1936, 1937.
  • Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych 1919.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, tom I, Warszawa 1967.

Szablon:WP