Wojska łączności: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne techniczne |
|||
Linia 33: | Linia 33: | ||
* {{cytuj książkę |nazwisko= Urbanowicz [red.]|imię= Józef|autor link=Józef Urbanowicz|tytuł= Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3| wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce= Warszawa |rok= 1971|strony=524}} |
* {{cytuj książkę |nazwisko= Urbanowicz [red.]|imię= Józef|autor link=Józef Urbanowicz|tytuł= Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3| wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce= Warszawa |rok= 1971|strony=524}} |
||
[[Kategoria:Wojska łączności| ]] |
[[Kategoria:Wojska łączności| ]] |
||
[[uk:Війська зв'язку]] |
Wersja z 00:06, 24 mar 2013
Wojska łączności - rodzaj wojsk przeznaczony do organizowania łączności wojskowej w czasie pokoju i wojny zarówno w warunkach garnizonowych jak i polowych.
Wojska łączności występują we wszystkich rodzajach sił zbrojnych oraz rodzajach wojsk zapewniając im wszechstronną łączność stosownie do przeznaczenia bojowego i specyfiki działań.
Najbardziej typowe jednostki wojsk łączności (pododdziały i oddziały):
- łączności przewodowej;
- łączności radiowej;
- łączności satelitarnej;
- łączności radioliniowej;
- poczta polowa.
Najniższym szczeblem organizacyjnym Wojsk Lądowych, na którym występuje pododdział łączności jest batalion ogólnowojskowy — występujący w nim pluton dowodzenia, złożony jest z drużyn łączności. W brygadzie ogólnowojskowej znajduje się batalion dowodzenia, a w jego składzie kompania łączności. W dywizji występuje batalion dowodzenia, a jego składzie 3 kompanie i 1 pluton łączności.
Zadania łączności
- zapewnienie dowódcy i sztabowi dowodzenia wojskami
- zapewnienie dowódcy i sztabowi sterowania środkami rażenia
- zapewnienie natychmiastowego przekazywania współrzędnych celów oraz sygnałów i komend
- zapewnienie wymiany informacji wiadomości w ramach współdziałania pomiędzy związkami taktycznymi, organizacyjnymi, przydzielonymi i wspierającymi oraz sąsiadów
- zapewnienie natychmiastowego przekazywania i otrzymywania sygnałów powiadamiania, ostrzegania i alarmowania
Zobacz też
Bibliografia
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 484. ISBN 83-11-06229-3.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 690.
- Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 524.