Zamek w Kwidzynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
m legenda znak |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| właściciel = |
| właściciel = |
||
|kod mapy = PL-PM |
|kod mapy = PL-PM |
||
|znak na mapie=Legenda zamek.svg |
|||
| stopniN = 53 | minutN = 44 | sekundN = 10.06 |
| stopniN = 53 | minutN = 44 | sekundN = 10.06 |
||
| stopniE = 18 | minutE = 55 | sekundE = 16.33 |
| stopniE = 18 | minutE = 55 | sekundE = 16.33 |
Wersja z 22:25, 29 mar 2013
nr rej. 164/N z 9 grudnia 1961 | |
Zamek od strony zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
XIV w. |
Położenie na mapie województwa pomorskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Zamek w Kwidzynie – zamek kapituły pomezańskiej w Kwidzynie wzorowany na zamkach krzyżackich.
Opis
Zamek na przestrzeni dziejów był wielokrotnie przebudowywany, w zależności od różnych czynników był rozbudowywany i częściowo rozbierany. W czasie swego największego rozwoju (między XVI a XIX wiekiem) stanowił on czteroskrzydłowy, regularny kompleks z krużgankowym dziedzińcem wewnętrznym. W narożach rozbudowano regularne czteroboczne wieże, zwieńczone strzelistymi czterospadowymi dachami. Wyjątkiem pozostała wysoka (59m) wieża znajdująca się w południowo wschodnim narożu, będąca jednocześnie dzwonnicą katedry. Na przełomie XVIII i XIX wieku zamek został częściowo rozebrany przez władze pruskie. Demontaż objął dwa skrzydła: wschodnie (przylegające do katedry) i reprezentacyjne skrzydło południowe (znajdujące się od strony starego miasta), w którym znajdował się między innymi refektarz biskupi. Od tego czasu zamek stracił swą zamkniętą, regularną formę.
Charakterystycznym elementem zamku jest największa na terenie państwa krzyżackiego wieża sanitarno-obronna gdanisko - usytuowana w odległości 55 metrów od zachodniego skrzydła zamku na najniższych terasach doliny wiślanej. Gdanisko jest połączone z głównym korpusem zamku najdłuższym na świecie gankiem wspartym na pięciu wysokich arkadach o wysokości kilkunastu metrów. Od północy znajduje się wieża studzienna połączona dwiema arkadami z zamkiem, potocznie nazywana małym gdaniskiem.
Historia
Zamek zaczęto budować ok. 1233, ukończono w drugiej połowie XIV w. Skrzydła południowe i wschodnie zostały rozebrane w końcu XVIII w., od tego czasu wnętrza kilkakrotnie przebudowywano na potrzeby urzędów, a w latach 1855-1875 budowlę poddano rekonstrukcji. Obecnie mieści się tutaj muzeum.
Zobacz też
Bibliografia
- Liliana Krantz, Jerzy Domasłowski, Katedra i zamek w Kwidzynie, Warszawa - Poznań - Toruń, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, ISBN 83-01-04160-9
- Mieczysław Haftka, Zamek w Kwidzynie, Malbork, Muzeum Zamkowe, 1983
- Architektura gotycka w Polsce, pod. red. Teresy Mroczko i Mariana Arszyńskiego, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 1995, ISBN 83-85938-41-9
- Tadeusz Wiśniewski: Katedra i zamek kapituły biskupstwa pomezańskiego w Kwidzynie. Przewodnik. Kwidzyn: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Kwidzyńskiej, 1994.