Lubomyr Huzar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
m kat., hon. obyw. Lwowa
Linia 90: Linia 90:


W 2005 roku brał udział w [[konklawe 2005|konklawe]] po śmierci Jana Pawła II. Od sierpnia 2005 roku jako zwierzchnik Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego nosił tytuł [[arcybiskup większy|arcybiskupa większego]] [[Kijów|Kijowa]] i [[Halicz (miasto)|Halicza]]. W latach 2005-2010 podejmował starania o podniesienie swojej metropolii do rangi [[patriarcha]]tu.
W 2005 roku brał udział w [[konklawe 2005|konklawe]] po śmierci Jana Pawła II. Od sierpnia 2005 roku jako zwierzchnik Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego nosił tytuł [[arcybiskup większy|arcybiskupa większego]] [[Kijów|Kijowa]] i [[Halicz (miasto)|Halicza]]. W latach 2005-2010 podejmował starania o podniesienie swojej metropolii do rangi [[patriarcha]]tu.

3 maja 2008 odebrał we Lwowie honorowe obywatelstwo tego miasta<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.niedziela.pl/wiad.php?p=200805&idw=60 | tytuł = Kard. Huzar – honorowym obywatelem Lwowa | data = 4 maja 2008 | data dostępu = 2013-04-05}}</ref>.


10 lutego 2011 kardynał Lubomyr Huzar złożył rezygnację z funkcji arcybiskupa większego halicko-kijowskiego i zwierzchnika Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. Funkcję [[locum tenens]] po jego dymisji przejął do czasu zwołania Synodu Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, arcybiskup lwowski [[Ihor Woźniak]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://press.catholica.va/news_services/bulletin/news/26821.php?index=26821&po_date=10.02.2011&lang=en | tytuł =RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO MAGGIORE DI KYIV-HALYČ (UCRAINA) | data dostępu = 2011-02-10| autor = | opublikowany =catholica.va | praca = | data =2011-02-10 | język =}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://www.wprost.pl/ar/231097/Papiez-przyjal-dymisje-kardynala/ | tytuł = Papież przyjął dymisję kardynała | data dostępu = 2011-02-10| autor = | opublikowany =wprost.pl | praca = | data =2011-02-10 | język =pl}}</ref>.
10 lutego 2011 kardynał Lubomyr Huzar złożył rezygnację z funkcji arcybiskupa większego halicko-kijowskiego i zwierzchnika Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. Funkcję [[locum tenens]] po jego dymisji przejął do czasu zwołania Synodu Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, arcybiskup lwowski [[Ihor Woźniak]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://press.catholica.va/news_services/bulletin/news/26821.php?index=26821&po_date=10.02.2011&lang=en | tytuł =RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO MAGGIORE DI KYIV-HALYČ (UCRAINA) | data dostępu = 2011-02-10| autor = | opublikowany =catholica.va | praca = | data =2011-02-10 | język =}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://www.wprost.pl/ar/231097/Papiez-przyjal-dymisje-kardynala/ | tytuł = Papież przyjął dymisję kardynała | data dostępu = 2011-02-10| autor = | opublikowany =wprost.pl | praca = | data =2011-02-10 | język =pl}}</ref>.
Linia 152: Linia 154:
{{DEFAULTSORT:Huzar Lubomyr}}
{{DEFAULTSORT:Huzar Lubomyr}}
[[Kategoria:Biskupi lwowscy (Kościół greckokatolicki)]]
[[Kategoria:Biskupi lwowscy (Kościół greckokatolicki)]]
[[Kategoria:Honorowi Obywatele Lwowa]]
[[Kategoria:Studyci (biografie)]]
[[Kategoria:Ukraińscy kardynałowie|Huzar, Lubomyr]]
[[Kategoria:Ukraińscy kardynałowie|Huzar, Lubomyr]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1933|Huzar, Lubomyr]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1933|Huzar, Lubomyr]]
[[Kategoria:Studyci (biografie)]]

Wersja z 16:37, 5 kwi 2013

Lubomyr Huzar
kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1933
Lwów

Data śmierci

31 maja 2017

arcybiskup większy kijowsko-halicki
Okres sprawowania

2001-2011

Wyznanie

katolickie

Kościół

Ukraiński Kościół Greckokatolicki

Inkardynacja

MSU

Prezbiterat

30 marca 1958

Nominacja biskupia

22 lutego 1996[1]

Chirotonia biskupia

2 kwietnia 1977

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Kościół św. Zofii przy Via Boccea

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 kwietnia 1977

Konsekrator

Josyf Slipyj

Współkonsekratorzy

Iwan Praszko
Isidore Borecky

Lubomyr Huzar MSU (ukr. Любомир Гузар) (ur. 26 lutego 1933 we Lwowie) – ukraiński duchowny greckokatolicki, kardynał, studyta, arcybiskup większy kijowsko-halicki, zwierzchnik Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.

Życiorys

Urodził się we Lwowie. Młodość spędził na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W 1944 roku przed nadejściem wojsk radzieckich opuścił wraz z rodziną Ukrainę i udał się na emigrację do Austrii. W latach 1944-1949 przebywał w Salzburgu, później w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Studiował filozofię i teologię w Kolegium Świętego Bazylego w Stamford, na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie, na Fordham University w Nowym Jorku i na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie.

W latach 1958-1969 pracował jako wykładowca akademicki w Stamford. W latach 1969-1972 był profesorem eklezjologii na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie.

30 marca 1958 w katedrze w Stamford przyjął święcenia kapłańskie w obrządku bizantyjskim. W latach 1966-1969 pełnił funkcje proboszcza parafii greckokatolickiej w Kerhonkson. W 1972 roku wstąpił do zakonu studytów. Od 1974 roku był przełożonym klasztoru w Grottaferrata.

2 kwietnia 1977 został mianowany przez arcybiskupa Josyfa Slipyja sufraganem i otrzymał w Castel Gandolfo potajemnie sakrę biskupią bez wcześniejszego zatwierdzenia papieskiego. Pełnił funkcję archimandryty mnichów studytów na Europę i Amerykę.

W 1993 powrócił na Ukrainę z zadaniem zorganizowania klasztoru studytów w diecezji tarnopolskiej.

W 1995 roku Lubomyr Huzar został wybrany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego na egzarchę kijowsko-wyszhorodzkiego. W 1996 roku uzyskał potwierdzenie kanoniczności swoich święceń biskupich od papieża Jana Pawła II i 22 lutego 1996 roku został mianowany biskupem tytularnym Nisa di Licia.

W październiku 1996 został biskupem pomocniczym arcybiskupa wiekszego lwowskiego, z tytułem koadiutora i nadzwyczajnymi pełnomocnictwami duszpasterskimi. Po śmierci kardynała Myrosława Lubaczewskiego 23 grudnia 2000 został mianowany administratorem apostolskim archidiecezji lwowskiej.

25 stycznia 2001 roku został wybrany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego arcybiskupem większym Lwowa i następnego dnia otrzymał zatwierdzenie swojego tytułu od papieża. W lutym 2001 roku otrzymał nominację kardynalską, z tytułem kardynała prezbitera S. Sofia a Via Boccea.

W 2005 roku brał udział w konklawe po śmierci Jana Pawła II. Od sierpnia 2005 roku jako zwierzchnik Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego nosił tytuł arcybiskupa większego Kijowa i Halicza. W latach 2005-2010 podejmował starania o podniesienie swojej metropolii do rangi patriarchatu.

3 maja 2008 odebrał we Lwowie honorowe obywatelstwo tego miasta[2].

10 lutego 2011 kardynał Lubomyr Huzar złożył rezygnację z funkcji arcybiskupa większego halicko-kijowskiego i zwierzchnika Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. Funkcję locum tenens po jego dymisji przejął do czasu zwołania Synodu Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, arcybiskup lwowski Ihor Woźniak[3][4].

26 lutego 2013 w związku z ukończeniem 80 roku życia, utracił prawo do udziału w konklawe.

Zobacz też

  1. Do 1996 roku Stolica Apostolska nie uznawała oficjalnie kanoniczności jego święceń biskupich, gdyż odbyły się one tajnie i bez mandatu papieskiego.
  2. Kard. Huzar – honorowym obywatelem Lwowa. 4 maja 2008. [dostęp 2013-04-05].
  3. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO MAGGIORE DI KYIV-HALYČ (UCRAINA). catholica.va, 2011-02-10. [dostęp 2011-02-10].
  4. Papież przyjął dymisję kardynała. wprost.pl, 2011-02-10. [dostęp 2011-02-10]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Szablon:Władca Szablon:Władca Szablon:Władca Szablon:Władca