Don Carlos (książę Asturii): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
po jakim czasie umarła matka Carlosa, kto powiedział Filipowi o zamiarach syna co do jego zabicia. |
znak interpunkcyjny |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo<ref>S. Grzybowski, ''Henryk Walezy'', Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1985, s. 35.</ref> i zdeformowana. Urodził się w pałacu w [[Valladolid]], a jego matka zmarła cztery dni po jego narodzinach. Kiedy urósł stał się dumny, uparty, i szybko zaczął zdradzać oznaki choroby umysłowej. Problemy psychiczne były częste w domu Habsburgów, spowodowane były częstym zawieraniem związków małżeńskich w obrębie rodziny. Carlos miał czworo pradziadków, a powinien mieć ośmiu. Jego babka ze strony matki i dziadek ze strony ojca oraz jego dziadek ze strony matki i babka ze strony ojca, byli rodzeństwem, a jego dwie prababki były siostrami. |
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo<ref>S. Grzybowski, ''Henryk Walezy'', Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1985, s. 35.</ref> i zdeformowana. Urodził się w pałacu w [[Valladolid]], a jego matka zmarła cztery dni po jego narodzinach. Kiedy urósł stał się dumny, uparty, i szybko zaczął zdradzać oznaki choroby umysłowej. Problemy psychiczne były częste w domu Habsburgów, spowodowane były częstym zawieraniem związków małżeńskich w obrębie rodziny. Carlos miał czworo pradziadków, a powinien mieć ośmiu. Jego babka ze strony matki i dziadek ze strony ojca oraz jego dziadek ze strony matki i babka ze strony ojca, byli rodzeństwem, a jego dwie prababki były siostrami. |
||
W [[1559]] Carlos został zaręczony z [[Elżbieta de Valois|Elżbietą de Valois]], córką króla [[Henryk II Walezjusz|Henryka II Walezjusza]]. Elżbieta poślubiła jednak kilka miesięcy później owdowiałego ojca Carlosa. Innymi kandydatkami na żony dla Carlosa były: [[Maria I Stuart|Maria, królowa Szkotów]], [[Małgorzata de Valois]] (młodsza siostra Elżbiety) i [[Anna Habsburg (1549-1580)|Anna Austriacka]], kuzynka Carlosa, która ostatecznie została czwartą żoną Filipa II. Mimo choroby, w [[1560]] Carlos został następcą tronu [[Kastylia|Kastylii]], a w [[1563]] - również [[Aragonia|Aragonii]]. W [[1562]] Carlos przeszedł szereg chorób, kiedy wyzdrowiał stał się okrutny i nieprzewidywalny, zaczął pić również publicznie. Nie lubił [[Fernando Álvarez de Toledo|księcia Alba]], ponieważ chciał zostać gubernatorem Niderlandów w jego miejsce. Darzył antypatią swojego ojca, którego najprawdopodobniej chciał zabić o czym jego ojciec dowiedział się od spowiednika Carlosa{{fakt|data=2010-07}}. |
W [[1559]] Carlos został zaręczony z [[Elżbieta de Valois|Elżbietą de Valois]], córką króla [[Henryk II Walezjusz|Henryka II Walezjusza]]. Elżbieta poślubiła jednak kilka miesięcy później owdowiałego ojca Carlosa. Innymi kandydatkami na żony dla Carlosa były: [[Maria I Stuart|Maria, królowa Szkotów]], [[Małgorzata de Valois]] (młodsza siostra Elżbiety) i [[Anna Habsburg (1549-1580)|Anna Austriacka]], kuzynka Carlosa, która ostatecznie została czwartą żoną Filipa II. Mimo choroby, w [[1560]] Carlos został następcą tronu [[Kastylia|Kastylii]], a w [[1563]] - również [[Aragonia|Aragonii]]. W [[1562]] Carlos przeszedł szereg chorób, kiedy wyzdrowiał stał się okrutny i nieprzewidywalny, zaczął pić również publicznie. Nie lubił [[Fernando Álvarez de Toledo|księcia Alba]], ponieważ chciał zostać gubernatorem Niderlandów w jego miejsce. Darzył antypatią swojego ojca, którego najprawdopodobniej chciał zabić o czym jego ojciec dowiedział się od spowiednika Carlosa.{{fakt|data=2010-07}}. |
||
W styczniu [[1568]] Carlos planował uciec z Hiszpanii i spod władzy swojego ojca, ale został zatrzymany jeszcze zanim zdążył zrealizować swój plan. Został aresztowany na rozkaz ojca i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć<ref> Zbigniew Wójcik "Wiek XVI-XVII" Warszawa 2008 , s.270"</ref>. Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze i byłej narzeczonej, królowej Elżbiecie de Valois. Pojawiły się spekulacje, jakoby to król zabił swego syna. Na podstawie tej historii [[Friedrich Schiller]] napisał dramat pt. ''[[Don Carlos (dramat)|Don Carlos]]'', na kanwie którego powstała z kolei [[Don Carlos (opera)|opera]] [[Giuseppe Verdi]]ego. |
W styczniu [[1568]] Carlos planował uciec z Hiszpanii i spod władzy swojego ojca, ale został zatrzymany jeszcze zanim zdążył zrealizować swój plan. Został aresztowany na rozkaz ojca i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć<ref> Zbigniew Wójcik "Wiek XVI-XVII" Warszawa 2008 , s.270"</ref>. Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze i byłej narzeczonej, królowej Elżbiecie de Valois. Pojawiły się spekulacje, jakoby to król zabił swego syna. Na podstawie tej historii [[Friedrich Schiller]] napisał dramat pt. ''[[Don Carlos (dramat)|Don Carlos]]'', na kanwie którego powstała z kolei [[Don Carlos (opera)|opera]] [[Giuseppe Verdi]]ego. |
||
Wersja z 18:16, 5 kwi 2013
Szablon:Władca kraju infobox Don Carlos (8 lipca 1545 - 24 lipca 1568) - syn Filipa II Habsburga, króla Hiszpanii, i jego pierwszej żony - Marii Manueli Portugalskiej. Książę Asturii.
Przedstawiany przez część historiografii jako osoba chora umysłowo[1] i zdeformowana. Urodził się w pałacu w Valladolid, a jego matka zmarła cztery dni po jego narodzinach. Kiedy urósł stał się dumny, uparty, i szybko zaczął zdradzać oznaki choroby umysłowej. Problemy psychiczne były częste w domu Habsburgów, spowodowane były częstym zawieraniem związków małżeńskich w obrębie rodziny. Carlos miał czworo pradziadków, a powinien mieć ośmiu. Jego babka ze strony matki i dziadek ze strony ojca oraz jego dziadek ze strony matki i babka ze strony ojca, byli rodzeństwem, a jego dwie prababki były siostrami.
W 1559 Carlos został zaręczony z Elżbietą de Valois, córką króla Henryka II Walezjusza. Elżbieta poślubiła jednak kilka miesięcy później owdowiałego ojca Carlosa. Innymi kandydatkami na żony dla Carlosa były: Maria, królowa Szkotów, Małgorzata de Valois (młodsza siostra Elżbiety) i Anna Austriacka, kuzynka Carlosa, która ostatecznie została czwartą żoną Filipa II. Mimo choroby, w 1560 Carlos został następcą tronu Kastylii, a w 1563 - również Aragonii. W 1562 Carlos przeszedł szereg chorób, kiedy wyzdrowiał stał się okrutny i nieprzewidywalny, zaczął pić również publicznie. Nie lubił księcia Alba, ponieważ chciał zostać gubernatorem Niderlandów w jego miejsce. Darzył antypatią swojego ojca, którego najprawdopodobniej chciał zabić o czym jego ojciec dowiedział się od spowiednika Carlosa.[potrzebny przypis].
W styczniu 1568 Carlos planował uciec z Hiszpanii i spod władzy swojego ojca, ale został zatrzymany jeszcze zanim zdążył zrealizować swój plan. Został aresztowany na rozkaz ojca i prawdopodobnie zagłodzony na śmierć[2]. Po jego śmierci wytworzyła się romantyczna legenda o życiu infanta, w myśl której nieszczęśliwy Carlos był głęboko zakochany w swej macosze i byłej narzeczonej, królowej Elżbiecie de Valois. Pojawiły się spekulacje, jakoby to król zabił swego syna. Na podstawie tej historii Friedrich Schiller napisał dramat pt. Don Carlos, na kanwie którego powstała z kolei opera Giuseppe Verdiego.
Genealogia
| Karol V[3] ur. 24 II 1500 zm. 21 IX 1558 |
Izabela portugalska[4] ur. 24 X 1503 zm. 1 V 1539 |
Jan III[5] ur. 6 VI 1502 zm. 11 VI 1557 |
Katarzyna[6] ur. 14 I 1507 zm. 12 II 1578 | ||||||||||
| Filip II ur. 21 V 1527 zm. 13 IX 1598 |
Maria portugalska ur. 15 X 1527 zm. 12 VIII 1545 |
||||||||||||
| Carlos ur. 8 VII 1545, zm. 24 VII 1568 |
- ↑ S. Grzybowski, Henryk Walezy, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1985, s. 35.
- ↑ Zbigniew Wójcik "Wiek XVI-XVII" Warszawa 2008 , s.270"
- ↑ Brat Katarzyny, brat cioteczny Jana III i Izabeli portugalskiej.
- ↑ Siostra Jana III, siostra cioteczna Karola V i Katarzyny.
- ↑ Brat Izabeli portugalskiej, brat cioteczny Karola V i Katarzyny.
- ↑ Siostra Karola V, siostra cioteczna Jana III i Izabeli portugalskiej.