Języczka syberyjska: Różnice pomiędzy wersjami

Języczka syberyjska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	Euphyllophyta
Klad	rośliny nasienne
Klasa	okrytonasienne
Klad	astrowe
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	języczka
Gatunek	języczka syberyjska
	Nazwa systematyczna
	{{{nazwa łacińska}}} (L.) Cass.; F. Cuvier, Dict. sci. nat. 26:401. 1823
	[[wikispecies:{{{wikispecies}}}\|Systematyka w Wikispecies]]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:17, 6 kwi 2013

Języczka syberyjska (Ligularia sibirica) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Azji (Chiny, Kazachstan) i w środkowej i wschodniej Europie^[2]. W Polsce jest gatunkiem krytycznie zagrożonym, ginącym i obecnie występuje na 6 tylko stanowiskach; w ostoi siedliskowej Suchy Młyn koło Szczekocin, w Pakosławiu koło Iłży, w okolicach Buska-Zdroju, na Lubelszczyźnie koło Zawadówki, w rezerwacie przyrody Bagno Serebryjskie i na Polanie Biały Potok w Rowie Kościeliskim^[3].

Morfologia

Pokrój: Cała roślina jest naga lub rzadko tylko owłosiona, osiąga wysokość do 2 m, zazwyczaj tylko 50-150 cm.
Łodyga: Nierozgałęziona, słabo owłosiona.
Liście: Dolne liście łodygowe o sercowatym kształcie, ząbkowane na długich, oskrzydlonych ogonkach, górne są coraz mniejsze i swoimi szeroko oskrzydlonymi ogonkami obejmują łodygę, najwyższe liście są siedzące. Wszystkie są ciemnozielone, lekko połyskujące,
Kwiaty: Żółte kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan zwany koszyczkiem (pseudantium), który składa się z kwiatów rurkowatych (wewnątrz) i kwiatów języczkowatych (na zewnątrz, długości ok. 15 mm). Kwiatów języczkowych jest 8, również okrywa koszyczka składa się z 8 łusek.
Owoc: O długości ok. 4 mm z puchem kielichowym.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Siedlisko: torfowiska, podmokłe olszyny, źródliska, brzegi górskich potoków. Liczba chromosomów 2n= 60^[4].

Zagrożenia i ochrona

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Objęta jest także Konwencją Berneńską i Dyrektywą Siedliskową. W Polsce największa jego populacja w Pakosławiu w 2006 liczyła ok. 1000 osobników.

Kategorie zagrożenia:

Kategoria zagrożenia w Polsce wg Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[5]: E (wymierający).
Kategoria zagrożenia w Polsce wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: CR (critical, krytycznie zagrożony).
Według klasyfikacji Światowej Unii Ochrony Przyrody gatunek krytycznie zagrożony (Kategoria CR).

Głównym czynnikiem zagrożenia dla gatunku jest zmiana stosunków wodnych. Zagraża mu także zarastanie i zacienianie w wyniku naturalnej sukcesji ekologicznej jego siedlisk przez olszyny.

↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-04-15]. (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-06-15].
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

BŁĄD PRZYPISÓW

Bibliografia

Halina Pięknoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.</ref>
Świat roślin, skał i minerałów, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1990. Wydanie IV. ISBN 83-09-00462-1
http://natura2000.gdos.gov.pl/

[apweb-1] Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2010-04-15]. (ang.).

[grin-2] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-06-15].

[K-3] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

[4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 # {{Cytuj książkę |imię=Halina |nazwisko=Pięknoś-Mirkowa |imię2=Zbigniew |nazwisko2=Mirek |tytuł=Rośliny chronione|wydawca=Multico Oficyna Wyd. |miejsce=Warszawa |rok=2006 |isbn = 978-83-7073-444-2}}</ref>
 # ''Świat roślin, skał i minerałów'', Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1990. Wydanie IV. ISBN 83-09-00462-1
-# [http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik/Tom_9_Gatunki_roslin/1758_Jezyczka_syberyjska.pdf http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/]
+# [http://natura2000.gdos.gov.pl/uploads/download/323 http://natura2000.gdos.gov.pl/]
 [[Kategoria:Asteroideae]]