Franciszek Bończak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
→Życiorys: drobne merytoryczne |
||
| Linia 56: | Linia 56: | ||
Pochodził ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]]. Urodził się w [[Pogórze (województwo śląskie)|Pogórzu]]. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w [[Cieszyn]]ie. W szkole średniej pomagał [[Stanisław Stojałowski|Stanisławowi Stojałowskiemu]] redagować pismo [[Pszczółka]]. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Po roku nauki został powołany do odbycia służy w [[Armia Austro-Węgier|Armii]] [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Po otrzymaniu stopnia porucznika artylerii, zdecydował się na wyjazd do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych Ameryki]]. |
Pochodził ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]]. Urodził się w [[Pogórze (województwo śląskie)|Pogórzu]]. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w [[Cieszyn]]ie. W szkole średniej pomagał [[Stanisław Stojałowski|Stanisławowi Stojałowskiemu]] redagować pismo [[Pszczółka]]. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Po roku nauki został powołany do odbycia służy w [[Armia Austro-Węgier|Armii]] [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Po otrzymaniu stopnia porucznika artylerii, zdecydował się na wyjazd do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych Ameryki]]. |
||
W [[1902]] roku przybył do [[Chicago]], gdzie |
W [[1902]] roku przybył do [[Chicago]], gdzie zamierzał zostać [[dziennikarz]]em. Ostatecznie rozpoczął studia w seminarium duchownym. [[30 grudnia]] [[1903]] roku przyjął [[święcenia kapłańskie]]. Związał się ze wspólnotą starokatolicką biskupa [[Antoni Kozłowski|Antoniego Kozłowskiego]], a następnie wspólnotą Franciszka Hodura. W 1904 roku wziął udział w I Synodzie PNKK w Scranton, na którym została podjęta próba zjednoczenia polskich Kościołów narodowych w USA. |
||
Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. W 1910 roku został mianowany [[wikariusz|wikariuszem generalnym]] PNKK dla stanów [[Pensylwania]] i [[Maryland]]. W 1914 roku został skierowany do pracy w [[Milwaukee]]. Zorganizował tam parafię narodową Imienia Jezus. Uczestniczył również w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła. Z powodzeniem prowadził działania na rzecz pobudzenia życia kulturalnego i oświatowego wśród Polonii w stanie Wisconsin. |
Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. W 1910 roku został mianowany [[wikariusz|wikariuszem generalnym]] PNKK dla stanów [[Pensylwania]] i [[Maryland]]. W 1914 roku został skierowany do pracy w [[Milwaukee]]. Zorganizował tam parafię narodową Imienia Jezus. Uczestniczył również w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła. Z powodzeniem prowadził działania na rzecz pobudzenia życia kulturalnego i oświatowego wśród Polonii w stanie Wisconsin. |
||
Wersja z 19:32, 11 kwi 2013
| biskup | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 września 1967 |
| biskup misyjny PNNK w Polsce | |
| Okres sprawowania |
1924-1928 |
| proboszcz parafii Imienia Jezus w Milwaukee | |
| Okres sprawowania |
1929-1954 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | |
| Nominacja biskupia | |
| Sakra biskupia | |
| Data konsekracji | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
| |||||
Franciszek Bończak (ang. Francis Bonczak, ur. 1 grudnia 1881 w Pogórzu, zm. 21 września 1967 w Elk Grove Village) – amerykański duchowny starokatolicki polskiego pochodzenia, misjonarz, publicysta, pierwszy biskup misyjny Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Polsce.
Życiorys
Pochodził ze Śląska Cieszyńskiego. Urodził się w Pogórzu. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w Cieszynie. W szkole średniej pomagał Stanisławowi Stojałowskiemu redagować pismo Pszczółka. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po roku nauki został powołany do odbycia służy w Armii Austro-Węgier. Po otrzymaniu stopnia porucznika artylerii, zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych Ameryki.
W 1902 roku przybył do Chicago, gdzie zamierzał zostać dziennikarzem. Ostatecznie rozpoczął studia w seminarium duchownym. 30 grudnia 1903 roku przyjął święcenia kapłańskie. Związał się ze wspólnotą starokatolicką biskupa Antoniego Kozłowskiego, a następnie wspólnotą Franciszka Hodura. W 1904 roku wziął udział w I Synodzie PNKK w Scranton, na którym została podjęta próba zjednoczenia polskich Kościołów narodowych w USA.
Początkowo pracował jako duszpasterz w Passaic. W 1910 roku został mianowany wikariuszem generalnym PNKK dla stanów Pensylwania i Maryland. W 1914 roku został skierowany do pracy w Milwaukee. Zorganizował tam parafię narodową Imienia Jezus. Uczestniczył również w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła. Z powodzeniem prowadził działania na rzecz pobudzenia życia kulturalnego i oświatowego wśród Polonii w stanie Wisconsin.
W 1922 roku odszedł z funkcji proboszcza parafii Imienia Jezus w Milwaukee. Został skierowany przez władze PNKK do Polski. Przybył do Krakowa, gdzie otrzymał zadanie administrowania wspólnotą misyjną. Dla propagowania ideologii Kościoła Narodowego założył w 1923 roku organ prasowy Polska Odrodzona. Zorganizował także seminarium duchowne i kurię w Krakowie.
W lipcu 1924 roku przybył do Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby uczestniczyć w II Nadzwyczajnym Synodzie PNKK w Scranton. Na zgromadzeniu tym został wybrany biskupem, a następnie 17 sierpnia 1924 roku przyjął sakrę biskupią z rąk Franciszka Hodura. Ponownie powrócił do Polski i podjął starania o prawną rejestrację diecezji polskiej PNKK.
W 1927 roku Franciszek Bończak wyjechał nagle do Stanów Zjednoczonych Ameryki rzekomo w celu załatwienia spraw kościelnych. Faktycznie jednak porzucił misję z uwagi na ciężkie warunki pracy w Polsce, a także niemożność dojścia do porozumienia w niektórych kwestiach z biskupem Franciszkiem Hodurem.
Po przyjeździe do USA objął probostwo w parafii Zbawiciela w Detroit. W 1928 roku I Synod Kościoła Narodowego w Polsce odwołał go z funkcji biskupa misyjnego PNKK. W 1929 roku Franciszek Bończak powrócił do pracy na parafii Imienia Jezus w Milwaukee. W 1931 roku asystował w uroczystościach rekonsekracji katedry diecezji zachodniej PNKK w Chicago.
Po II wojnie światowej zaangażował się w dialog ekumeniczny PNKK i Kościoła Episkopalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki. 10 stycznia 1952 roku wspólnie z Leonem Grochowskim uczestniczył w konsekracji biskupa episkopalnego Donalda Hallocka[1]. W 1954 roku przeszedł na emeryturę i przekazał kierowanie parafią w Milwaukee nowemu proboszczowi Walterowi Słowakiewiczowi. Zamieszkał w Mount Prospect w stanie Illinois.
W 1958 roku jako biskup-emeryt bez autoryzacji Pierwszego Biskupa PNKK udzielił w Cleveland konsekracji Bernardowi Goławskiemu, wybranemu biskupem przez X Synod PNKK w Chicago. W 1964 roku wziął udział w uroczystościach jubileuszu parafii narodowej Imienia Jezus w Milwaukee.
Zmarł w 1967 roku w szpitalu św. Aleksego w Elk Grove Village. Pochowany został na cmentarzu Chapel Hill Cemetery w Greenfield w stanie Wisconsin.
- ↑ Robert Redmile. The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada. s.235. ISBN 1-60034-517-4
Bibliografia
- Jacek Majchrowski (red.), Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994.