Miguel Miramón

Miguel Miramón

Miguel Miramón (ur. 29 września 1832, zm. 17 czerwca 1867) - meksykański prezydent, a później wielki marszałek tego kraju. Przyczynił się do osadzenia na tronie cesarza Maksymiliana.

Biografia

Urodził się w mieście Meksyk w 1832 roku. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała Santa Anny biorąc udział w wojnie przeciwko Stanom Zjednoczonym. Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez Igniacio Comonforta, a potem przez Benito Juareza, Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom.

W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comonforta konserwatyści ogłosili prezydentem generała Féliksa Zuolagę. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął Miramón. Benito Juárez uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.

Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów Veracruz. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął m. Meksyk, Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na Kubie, następnie przeniósł się do Europy. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem Francji Napoleonem III, który przygotowywał interwencje zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana. Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón został mianowany wielkim marszałkiem. W 1864 roku objął funkcję ambasadora Meksyku w Prusach. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod Querétaro został ranny i trafił do niewoli. 17 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem.

Bibliografia

• Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.

{{Kontrola autorytatywna}} Nieznane pola: "LCCN", "VIAF" oraz "TYP".