Piotr Zientarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życiorys: poprawa linków
m drobne merytoryczne
Linia 9: Linia 9:
|do =
|do =
}}
}}
'''Piotr Zientarski''' (ur. [[16 kwietnia]] [[1952]] w [[Szczecinek|Szczecinku]]) – [[Polska|polski]] polityk, prawnik, [[adwokat]], senator [[Polscy senatorowie VI kadencji|VI]], [[Polscy senatorowie VII kadencji|VII]] i [[Polscy senatorowie VIII kadencji|VIII]] kadencji.
'''Piotr Zientarski''' (ur. [[16 kwietnia]] [[1952]] w [[Szczecinek|Szczecinku]]) – [[Polska|polski]] polityk, prawnik, [[adwokat]], senator [[Polscy senatorowie VI kadencji|VI]], [[Polscy senatorowie VII kadencji|VII]] i [[Polscy senatorowie VIII kadencji|VIII]] kadencji. Syn [[Andrzej Zientarski|Andrzeja Zientarskiego]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==

Wersja z 01:38, 29 kwi 2013

Piotr Zientarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1952
Szczecinek

Senator z okręgu wyborczego nr 100
Okres

od 8 listopada 2011

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Piotr Zientarski (ur. 16 kwietnia 1952 w Szczecinku) – polski polityk, prawnik, adwokat, senator VI, VII i VIII kadencji. Syn Andrzeja Zientarskiego.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1975), odbył aplikacje sędziowską i adwokacką, złożył także egzamin radcowski. Pracował w Zespole Adwokackim nr 2 w Koszalinie, od 1990 prowadzi własną kancelarię. Bronił działaczy opozycyjnych w latach 80., był pełnomocnikiem biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego. Uczył podstaw prawa w Średnim Studium Zawodowym dla Pracujących w Koszalinie.

Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.

W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany senatorem VI kadencji w okręgu koszalińskim. W Senacie pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91 083 głosy. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 50 178 głosów[1].

Żonaty, ma troje dzieci.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Polscy senatorowie VII kadencji