Michel Sulaiman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne techniczne, kat. |
m →Odznaczenia: lit. |
||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
* [[Order Makariosa III|Wielka Kollana Orderu Makariosa III]] (2010, [[Cypr]]) |
* [[Order Makariosa III|Wielka Kollana Orderu Makariosa III]] (2010, [[Cypr]]) |
||
* [[Legia Honorowa|Krzyż Wielki Legii Honorowej]] (2009, [[Francja]]) |
* [[Legia Honorowa|Krzyż Wielki Legii Honorowej]] (2009, [[Francja]]) |
||
* [[Order |
* [[Order Zbawiciela|Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela]] (2012, [[Grecja]]) |
||
* [[Order Izabeli Katolickiej|Kollana Orderu Izabeli Katolickiej]] (2009, [[Hiszpania]]) |
* [[Order Izabeli Katolickiej|Kollana Orderu Izabeli Katolickiej]] (2009, [[Hiszpania]]) |
||
* Kollana Orderu Niepodległości (2010, [[Katar]]) |
* Kollana Orderu Niepodległości (2010, [[Katar]]) |
||
Wersja z 09:50, 5 maj 2013
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
 12. Prezydent Republiki Libanu | |
| Okres |
od 25 maja 2008 |
| Pierwsza dama | |
| Poprzednik | |
12. Dowódca Libańskich Sił Zbrojnych | |
| Okres |
od 21 grudnia 1998 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   _BAR.svg){kind=small}     _-_ribbon_bar.gif){kind=small}    _-_ribbon_bar.gif){kind=small} _-_ribbon_bar.gif){kind=small}     _-_ribbon_bar.gif){kind=small}      
| |
| Strona internetowa | |
Michel Sulaiman (arab. ميشال سليمان = Miszal Sulajman, ur. 21 listopada 1948 w Amszit) – libański wojskowy i polityk, prezydent Libanu od 25 maja 2008, naczelny dowódca Libańskich Sił Zbrojnych w latach 1998-2008.
Kariera wojskowa
Michel Sulaiman zapisał się do armii jako kadet 4 października 1967. W 1970 ukończył Akademię Wojskową. Następnie studiował nauki polityczne i administracyjne na Uniwersytecie Libańskim. W czasie służby wojskowej przechodził szkolenia w kraju i za granicą, w Belgii, Francji oraz w USA.
W latach 1990-1991 był dowódcą wojsk w Dżabal Lubnan. W 1991 otrzymał stopień pułkownika. W latach 1991-1993 zajmował stanowisko sekretarza generalnego Sztabu Wojskowego. Od 1993 do 1998 był dowódcą 11. brygady piechoty, a następnie 6. brygady piechoty.
W 1998 awansował do rangi generała. 21 grudnia 1998 został mianowany naczelnym dowódcą armii libańskiej, po odejściu z funkcji Émile Lahouda. Sulaiman dowodził siłami zbrojnymi Libanu w czasie wojny z Izraelem w 2006.
19 maja 2007 Sulaiman dowodził libańską armią w czasie walk z terrorystycznym ugrupowaniem Fatah al-Islam, którego siedzibą był obóz uchodźców w Nahr al-Barid w północnym Libanie. Konflikt trwał do 2 września 2007 i zakończył się przejęciem kontroli przez wojsko libańskie nad obozem i zwycięstwem nad terrorystami[1]. Funkcję dowódcy pełnił do 25 maja 2008, czyli do chwili wyboru na prezydenta.
Droga do prezydentury
24 listopada 2007 zakończyła się kadencja prezydenta Émile Lahouda podczas gdy parlament nie był zdolny do wyboru jego następcy. 29 listopada 2007 lider opozycji Michel Aoun ogłosił swoje poparcie dla dowódcy sił zbrojnych, Michela Sulaimana jako kandydata kompromisowego[2]. 3 grudnia 2007 rządzący Sojusz 14 Marca również zaakceptował jego kandydaturę i zapowiedział uchwalenie poprawek do konstytucji, umożliwiających objęcie stanowiska prezydenta przez wojskowego, bezpośrednio po odejściu z służby wojskowej[3][4].
Po uzgodnieniu Sulaimana jako kandydata kompromisowego, wybór prezydenta odkładano w parlamencie kilkanaście razy, gdyż koalicja i opozycja nie mogły osiągnąć zgody nad szczegółami porozumienia. Opozycja dążyła do połączenia elekcji prezydenckiej ze zgodą na powołanie nowego gabinetu, w którym miałaby zagwarantowane miejsce.
7 maja 2008 w Libanie wybuchły walki między opozycyjnym Hezbollahem a siłami rządowymi. Powodem było zamknięcie i przejęcie przez rząd wewnętrznej linii telekomunikacyjnej Hezbollahu oraz dymisja szefa bezpieczeństwa Portu lotniczego Bejrucie (zwolennika Hezbollahu)[5]. W zamieszkach w kraju zginęło około 65 osób. Walki ustały dopiero 14 maja 2008, po tym jak rząd wycofał się ze swoich wcześniejszych decyzji[6].
21 maja 2008 przywódcy koalicji i opozycji zawarli porozumienie w czasie rozmów negocjacyjnych prowadzonych pod auspicjami Ligi Państw Arabskich w Ad-Dausze w Katarze. Porozumienie z Dohy przewidywało wybór Michela Sulaimana na stanowisko prezydenta Libanu, utworzenie wspólnego rządu jedności narodowej, wyrzeczenie się przez obie strony stosowania siły i przemocy oraz reformę systemu wyborczego[7][8].
Prezydent Libanu
Wybór Sulaimana na stanowisko prezydenta odbył się podczas sesji parlamentu 25 maja 2008. W głosowaniu jego kandydaturę poparło 118 ze 127 deputowanych[9]. W parlamencie byli obecni wysocy przedstawiciele ONZ, UE, USA oraz państw arabskich. Sulaiman w swoim przemówieniu wezwał polityków i społeczeństwo do pojednania i jedności narodowej[10].
28 maja 2008 prezydent Sulaiman powierzył misję sformowania rządu jedności narodowej, składającego się z przedstawicieli opozycji i koalicji, dotychczasowemu premierowi Fouadowi Siniorze[11]. Prezydent zerwał z tradycją swoich poprzedników i wystosował prośbę do obywateli o niewywieszanie portretów z jego podobizną w miejscach publicznych[12].
Na początku czerwca 2008 z wizytą do Libanu przybył prezydent Francji Nicolas Sarkozy, który zapewnił Sulaimana o swoim poparciu w przywracaniu pokoju w kraju[13]. W lipcu 2008 w czasie konferencji międzynarodowej w Paryżu, powołującej Unię na rzecz Regionu Morza Śródziemnego, prezydent Sulaiman spotkał się z prezydentem Syrii Baszarem al-Assadem. Było to historyczne wydarzenie i pierwsze spotkanie szefów tych dwóch państw. Rezultatem poprawy relacji libańsko-syryjskich (były okupant Libanu) było oficjalne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między dwoma państwami 15 października 2008[14].
Życie prywatne
Michel Sulaiman jest żonaty od 1973 z Wafaą Sulaiman, ma troje dzieci. Jest chrześcijaninem maronitą. Mówi płynnie w języku francuskim, angielskim i arabskim.
Odznaczenia
- Libański Order Zasługi – klasa Specjalna (2008, Liban)
- Libański Order Zasługi I klasy (1998, Liban)
- Libański Order Zasługi II klasy (1993, Liban)
- Libański Order Zasługi III klasy (1985, Liban)
- Wielka Wstęga Narodowego Orderu Cedru (1999, Liban)
- Kawaler Narodowego Orderu Cedru (1993, Liban)
- Medal wojny (1992, Liban)
- Medal jedności narodowej (1993, Liban)
- Srebrny Medal „Za zasługi wojskowe” (1994, Liban)
- Medal bezpieczeństwa narodowego (2001, Liban)
- Kollana Orderu Króla Abdulaziza (2008, Arabia Saudyjska)
- Order Honoru (2011, Armenia)
- Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (2012, Austria)
- Kollana Orderu Khalifiyyeh (2009, Bahrajn)
- Wielka Kollana Narodowego Orderu Krzyża Południa (2010, Brazylia)
- Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (2011, Brazylia)
- Wielka Kollana Orderu Makariosa III (2010, Cypr)
- Krzyż Wielki Legii Honorowej (2009, Francja)
- Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (2012, Grecja)
- Kollana Orderu Izabeli Katolickiej (2009, Hiszpania)
- Kollana Orderu Niepodległości (2010, Katar)
- Łańcuch Mubaraka Wielkiego (2009, Kuwejt)
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (2011, Monako)
- Wojskowy Order Omanu (2009, Oman)
- Medal „Za umacnianie współpracy wojskowej” Ministra Obrony Federacji Rosyjskiej (2007, Rosja)
- Krzyż Wielki z Kollaną Orderu Gwiazdy Rumunii (2009, Rumunia)
- Order Zasług Cywilnych klasy specjalnej (2005, Syria)
- Wielka Wstęga Orderu Umajjadów (2010, Syria)
- Order Księcia Jarosława Mądrego IV klasy (2002, Ukraina)
- Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Italii (2008, Włochy)
- Order Zayeda II (2009, Zjednoczone Emiraty Arabskie)
- Ordine pro merito Melitensi – klasa wojskowa (2009, Zakon Kawalerów Maltańskich)
- i inne
- ↑ Lebanon PM welcomes end of siege, BBC News, 2 września 2007
- ↑ Lebanon close to nod for general as president, theage.com.au, 30 listopada 2007
- ↑ Lebanon leaders back army chief, BBC News, 3 grudnia 2007
- ↑ Lebanon majority plans petition to vote army chief as president, AFP, 3 grudnia 2007
- ↑ Gun battles break out in Beirut, CNN.com, 9 maja 2008
- ↑ "Deal reached" on Lebanon impasse, Al Jazeera English, 14 maja 2008
- ↑ Lebanon rivals agree crisis deal, BBC News, 21 maja 2008
- ↑ Lebanese leaders reach agreement on resolving crisis, People's Daily Online, 21 maja 2008
- ↑ Lebanon MPs to vote on president, BBC News, 25 maja 2008
- ↑ Lebanon's new president calls for unity, AFP, 26 maja 2008
- ↑ Lebanon president names Siniora as PM of unity cabinet, AFP, 28 maja 2008
- ↑ Suleiman calls for removal of posters bearing his likeness, The Daily Star (Lebanon), 2 czerwca 2008
- ↑ Sarkozy presses Lebanon on peace, BBC News, 7 czerwca 2008
- ↑ Syria and Lebanon formalise ties, BBC News, 15 października 2008
Linki zewnętrzne
- Sylwetka na oficjalnej stronie Libańskich Siła Zbrojnych (arab. • ang. • fr.)
- Sylwetka na oficjalnej stronie Prezydenta Republiki Libańskiej (arab. • ang.)
| Pod mandatem francuskim 1926–1943 | |
|---|---|
| Republika Libanu (od 1943) |
| Szefowie państw |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Szefowie państw nieuznawanych | |||||
| Szefowie rządów |
| ||||
| Szefowie rządów państw nieuznawanych |
- Prezydenci Libanu
- Libańscy wojskowi
- Libańscy politycy maroniccy
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Legii Honorowej
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Odznaczeni Orderem Krzyża Południa
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Odznaczeni Orderem Świętego Karola (Monako)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Orderem Zbawiciela
- Urodzeni w 1948