Ryszard Bakst: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
dodatkowa sekcja |
słabe źródło Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 109.173.213.14) i przywrócono wersję 36176742 autorstwa JarektBot |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
== Repertuar i dyskografia == |
== Repertuar i dyskografia == |
||
Ryszard Bakst nagrał kilka płyt gramofonowych w Polsce ([[Polskie Nagrania Muza]]) oraz w USA (Westminster), na których utrwalił utwory Chopina (m.in. komplet mazurków i preludiów), [[Ludwik van Beethoven|Beethovena]], [[Robert Schumann|Schumanna]], [[Felix Mendelssohn-Bartholdy|Mendelssohna]], [[Ignacy Jan Paderewski|Paderewskiego]] i [[Juliusz Zarębski|Zarębskiego]]. Grał też utwory Pistona, [[Arthur Honegger|Honeggera]], [[Dymitr Kabalewski|Kabalewskiego]], [[Dymitr Szostakowicz|Szostakowicza]], [[Darius Milhaud|Milhauda]] i [[Aaron Copland|Coplanda]]. |
Ryszard Bakst nagrał kilka płyt gramofonowych w Polsce ([[Polskie Nagrania Muza]]) oraz w USA (Westminster), na których utrwalił utwory Chopina (m.in. komplet mazurków i preludiów), [[Ludwik van Beethoven|Beethovena]], [[Robert Schumann|Schumanna]], [[Felix Mendelssohn-Bartholdy|Mendelssohna]], [[Ignacy Jan Paderewski|Paderewskiego]] i [[Juliusz Zarębski|Zarębskiego]]. Grał też utwory Pistona, [[Arthur Honegger|Honeggera]], [[Dymitr Kabalewski|Kabalewskiego]], [[Dymitr Szostakowicz|Szostakowicza]], [[Darius Milhaud|Milhauda]] i [[Aaron Copland|Coplanda]]. |
||
== Skandal seksualny == |
|||
Według doniesień brytyjskiego dziennika The Guardian, Ryszard Bakst był zamieszany w molestowanie seksualne uczniów w szkole Royal Northern College of Music w Manchesterze. Skandal wybuchł w lutym 2013 roku, po tym jak jedna z ofiar siatki pedofilów popełniła samobójstwo. Jamie Daniels, detektyw prowadzący śledztwo, powiedział dziennikarzom, że gdyby Bakst jeszcze żył, prawdopodobnie stanąłby przed sądem.<ref>http://www.guardian.co.uk/uk/2013/may/07/manchester-music-schools-teachers-investigation</ref> |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
Wersja z 17:54, 8 maj 2013
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki |
Ryszard Bakst (ur. 4 kwietnia 1926 w Warszawie; zm. 25 marca 1999 w Manchesterze) – polski pianista i pedagog, laureat VI nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina.
Życiorys
Urodził się w rodzinie o muzycznych tradycjach. Ojciec był muzykiem amatorem, a matka pianistką-pedagogiem, uczennicą Józefa Śliwińskiego i Józefa Turczyńskiego. Ryszard Bakst pierwsze nauki muzyczne pobierał właśnie u matki. Jego następnym nauczycielem był prof. Józef Turczyński, który szkolił go do czasu wybuchu II wojny światowej.
W czasie wojny stracił część rodziny, a sam ukrywał się za Uralem. W Swierdłowsku ukończył szkołę średnią oraz pobierał lekcje gry na fortepianie u Abrama Lufera (laureata II Konkursu Chopinowskiego).
W 1944 roku rozpoczął studia pianistyczne w Konserwatorium Moskiewskim u prof. Konstantego Igumnowa. Na ostatnim roku studiów przeszedł do klasy prof. Henryka Neuhausa. W 1947 roku ukończył studia i powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną. Zaczął też dawać liczne koncerty. Poznał prof. Zbigniewa Drzewieckiego, który udzielał mu wskazówek i przygotował do udziału w IV Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1949 roku. Na Konkursie Bakst otrzymał VI nagrodę.
Po tym sukcesie pianista koncertował w wielu krajach europejskich i w USA. Występował wielokrotnie m.in. w Royal Festival Hall w Londynie i Carnegie Hall w Nowym Jorku. Prowadził też działalność pedagogiczną – był profesorem fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) i w Warszawie (1953–1968).
W 1968 roku, pod wpływem nacisków władz komunistycznych, Bakst wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie pozostał już do śmierci. Tam kontynuował działalność koncertową oraz prowadził klasę fortepianu w Royal Northern College of Music w Manchesterze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College'u pomnika Fryderyka Chopina dłuta Ludwiki Nitschowej, który upamiętniał 125. rocznicę pobytu kompozytora w Manchesterze. Był też pomysłodawcą organizowania w lipcu każdego roku kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w Dusznikach.
W 1990 roku został zaproszony do grona jurorów XII Konkursu Chopinowskiego w Warszawie.
Zmarł w 1999 roku. Dla upamiętnienia jego imienia w Royal Northern College of Music w Manchesterze ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły.
Repertuar i dyskografia
Ryszard Bakst nagrał kilka płyt gramofonowych w Polsce (Polskie Nagrania Muza) oraz w USA (Westminster), na których utrwalił utwory Chopina (m.in. komplet mazurków i preludiów), Beethovena, Schumanna, Mendelssohna, Paderewskiego i Zarębskiego. Grał też utwory Pistona, Honeggera, Kabalewskiego, Szostakowicza, Milhauda i Coplanda.