Karol Małcużyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m naprawa linków |
m naprawa linków |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|miejsce śmierci = [[Warszawa]] |
|miejsce śmierci = [[Warszawa]] |
||
|grafika = |
|grafika = |
||
|funkcja = [[Posłowie VIII kadencji |
|funkcja = [[Posłowie na Sejm PRL VIII kadencji|Poseł VIII kadencji Sejmu]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] |
||
|partia = poseł bezpartyjny |
|partia = poseł bezpartyjny |
||
|od = [[23 marca]] [[1980]] |
|od = [[23 marca]] [[1980]] |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Był m.in. korespondentem polskim na [[Procesy norymberskie|Procesach norymberskich]]. W latach 50. XX wieku redagował teksty dla propagandowej [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]]. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny ''Monitor''. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie [[Posłowie na Sejm PRL VII kadencji|VII]] i [[Posłowie VIII kadencji |
Był m.in. korespondentem polskim na [[Procesy norymberskie|Procesach norymberskich]]. W latach 50. XX wieku redagował teksty dla propagandowej [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]]. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny ''Monitor''. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie [[Posłowie na Sejm PRL VII kadencji|VII]] i [[Posłowie na Sejm PRL VIII kadencji|VIII]] kadencji. Był również prezesem [[Stowarzyszenie Autorów ZAiKS|ZAiKS]]. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]]. |
||
Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', w której udowadniał, że kardynał [[József Mindszenty]] był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy<ref>Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', Książka i Wiedza 1949</ref>. |
Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', w której udowadniał, że kardynał [[József Mindszenty]] był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy<ref>Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: ''Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze'', Książka i Wiedza 1949</ref>. |
Wersja z 11:23, 20 maj 2013
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł VIII kadencji Sejmu PRL | |
Okres |
od 23 marca 1980 |
Przynależność polityczna |
poseł bezpartyjny |
Odznaczenia | |
Karol Małcużyński (ur. 20 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 13 czerwca 1984 w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta, bezpartyjny poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.
Życiorys
Był m.in. korespondentem polskim na Procesach norymberskich. W latach 50. XX wieku redagował teksty dla propagandowej Polskiej Kroniki Filmowej. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny Monitor. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie VII i VIII kadencji. Był również prezesem ZAiKS. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, w której udowadniał, że kardynał József Mindszenty był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy[1].
W 1982 wstrzymał się od głosu przy głosowaniu w Sejmie nad Ustawą o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego. Później miał słynne wystąpienie krytykujące chwalenie stanu wojennego przez innych posłów.
Syn dyrektora warszawskiej giełdy, brat pianisty Witolda Małcużyńskiego. Ojciec Karola Małcużyńskiego, również dziennikarza.
Był pierwowzorem Krzysztofa Glebowicza, bohatera powiesci Ludzie w akwarium Stefana Kisielewskiego.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2].
- ↑ Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, Książka i Wiedza 1949
- ↑ Zmarł Karol Małcużyński, "Kurier Polski", nr 117 z 14 czerwca 1984, s. 2