Publiusz Mucjusz Scewola: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nowy artykuł
 
Linia 34: Linia 34:


{{Przypisy|2}}
{{Przypisy|2}}

[[Kategoria:Konsulowie Republiki Rzymskiej]]
[[Kategoria:Prawnicy starożytnego Rzymu]]

Wersja z 17:29, 23 sie 2013

Publiusz Mucjusz Scewola
Data i miejsce urodzenia

ok. 180 p.n.e.
starożytny Rzym

Data śmierci

ok. 115 p.n.e.

Pontifex Maximus
Okres

od 130 p.n.e.
do 115 p.n.e.

Konsul rzymski wraz z Lucjuszem Kalpurniuszem Pizonem Frugi
Okres

od 133 p.n.e.
do 132 p.n.e.

Publiusz Mucjusz Scewola łac. Publius Mucius Scaevola (zm. ok. 115 p.n.e.) – polityk rzymski okresu republiki, wybitny jurysta. Pod koniec życia przewodniczący kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus).

Karierę polityczną rozpoczął od trybunatu ludowego w 141 p.n.e. podczas, którego oskarżył pretora roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję[1] (Cyceron Listy do Attikusa XII.5b[2]). Pretor roku 136 p.n.e.[3] i konsul 133 p.n.e.

W trakcie jego konsulatu miały miejsce wypadki związane z reformami braci Grakchów. Według Plutarcha był jedną z osób, które opiniowały lex Agraria przed jej uchwaleniem (Tyberiusz Grakchus IX[4]). W związku ze sprawą odmówił również Scypionowi Nazyce poddania pod głosowanie ostatecznej uchwały senatu (łac. senatus consultum ultimum), sankcjonującej przemoc wobec starającego się o ponowny trybunat starszego z braci Grakchów twierdząc, że żaden obywatel nie może zostać pozbawiony życia bez wyroku sądu (Tybariusz Grakchus XIX[5]).

Według Pomponiusza Sekstusa jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego (łac. ius civile; Digesta seu Pandecta I.Tit.2.s.2 §39[6]).

Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina. Został przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus) i według Cycerona ostatnim z Wielkich Pontyfików, który stosował się do obowiązku spisywania najważniejszych wydarzeń w tzw. Annales Maximi (De oratore II.52-54[7]).

  1. T.R.S.Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. Nowy Jork: The American Philological Association, 1951, s. 477.
  2. Cicero: Epistulae ad Atticum. [w:] Latin Texts in Translation [on-line]. perseus.uchicago.edu. [dostęp 2013-08-14]. (ang.).
  3. T.R.S.Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. s. 486.
  4. Plutarch: Lives Vol.X. Cambridge Mass., Londyn: Harvard University Press, William Heinemann Ltd., 1959, s. 163-165, seria: Loeb Classical Library 102. ISBN 978-0-674-99113-2.
  5. Plutarch: Lives Vol.X. s. 189-191.
  6. S.P.Scott: The Civil Law (Vol.II). Cincinati: The Central Trust Company, 1932, s. 211-222.
  7. Cicero: De oratore (Vol.I). Cambridge Mass., Londyn: Harvard University Press, William Heinemann Ltd., 1967, s. 237, seria: Loeb Classical Library 348. ISBN 978-0-674-99383-9.