Rochus Misch: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków, WP:SK |
→Po wojnie: dr. red. |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
== Po wojnie == |
== Po wojnie == |
||
Został wzięty do niewoli sowieckiej, w której przebywał do roku 1954 jako jeniec obozu pracy. Po powrocie z niewoli, Misch wrócił do Berlina gdzie nadal (styczeń 2009) mieszka w tym samym domu w którym zamieszkał po powrocie z niewoli. |
Został wzięty do niewoli sowieckiej, w której przebywał do roku 1954 jako jeniec obozu pracy. Po powrocie z niewoli, Misch wrócił do Berlina gdzie nadal (styczeń 2009) mieszka w tym samym domu w którym zamieszkał po powrocie z niewoli. Był statnim żyjącym świadkiem (po śmierci [[Otto Günsche]]go w 2003 r. i [[Siegfried Knappe|Siegfrieda Knappe]] w 2008 r.) ostatnich dni w [[Führerbunker|bunkrze Hitlera]] pod [[Kancelaria Rzeszy|Kancelarią Rzeszy]]. |
||
W roku 2005, Misch udzielił obszernych wywiadów dziennikarzowi francuskiemu Nicolasowi Bourcier. W rezultacie powstała biografia ''J'étais garde du corps d'Hitler 1940–1945'' (''Byłem ochroniarzem Hitlera 1940–1945'') tłumaczona na szereg języków; w Polsce wydana pod tytułem ''Byłem z Hitlerem do końca 1940-1945''. |
W roku 2005, Misch udzielił obszernych wywiadów dziennikarzowi francuskiemu Nicolasowi Bourcier. W rezultacie powstała biografia ''J'étais garde du corps d'Hitler 1940–1945'' (''Byłem ochroniarzem Hitlera 1940–1945'') tłumaczona na szereg języków; w Polsce wydana pod tytułem ''Byłem z Hitlerem do końca 1940-1945''. |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
== Śmierć == |
== Śmierć == |
||
Misch zmarł |
Misch zmarł 6 sierpnia 2013 w wieku 96 lat w Berlinie, gdzie mieszkał prawie całe dorosłe życie. Z miastem był też silnie związany ze względu na swoje wojenne przeżycia. Od stycznia do maja 1945 niemal cały czas mieszkał w bunkrze Adolfa Hitlera pod Kancelarią Rzeszy. |
||
== Literatura == |
== Literatura == |
||
Wersja z 13:37, 6 wrz 2013
Rochus Misch (ur. 29 lipca 1917 w Starych Siołkowicach[1], niem. Alt Schalkowitz, zm. 5 wrzesnia 2013 w Berlinie) – Oberscharführer (sierżant) w SS, inżynier, współpracownik i pomocnik Adolfa Hitlera w czasie II wojny światowej. Ostatni żyjący mieszkaniec bunkra Hitlera w Berlinie z maja 1945 r.
Młodość
Ojciec zmarł 2 godziny przed urodzeniem chłopca. Matka zmarła, gdy R. Misch miał 2,5 roku. Odtąd wychowywali go dziadkowie.
Kariera nazistowska
W 1937 r. wstąpił do Verfügungstruppe, jednostki, która z założenia przeznaczona była dla Hitlera. Misch odbył w niej czteroletnią służbę wojskową, co miało mu zapewnić stanowisko w sektorze publicznym. Po wybuchu II wojny światowej został ranny podczas oblężenia Modlina w czasie kampanii wrześniowej. Kula przeszła dwa centymetry od jego serca trafiając w płuco.
W kwietniu 1940 r. został powołany do SS-Begleitkommando (gwardii Hitlera). Wówczas został jednym z najbliższych współpracowników i pomocników führera, służąc mu za ochroniarza, operatora centrali telefonicznej i kuriera. 30 kwietnia 1945, wraz z Adolfem Hitlerem znajdował się w głównym bunkrze w Berlinie, gdzie ukrywał się przywódca III Rzeszy. Był świadkiem odkrycia ciał Hitlera i Ewy Braun, znajdował się w kompleksie bunkra w czasie zabójstwa dzieci Goebbelsa oraz śmierci Goebbelsa. Opuścił bunkier na 2 godziny przed zajęciem go przez żołnierzy radzieckich. 2 maja poddał się Armii Czerwonej, która zdobyła stolicę Niemiec.
Po wojnie
Został wzięty do niewoli sowieckiej, w której przebywał do roku 1954 jako jeniec obozu pracy. Po powrocie z niewoli, Misch wrócił do Berlina gdzie nadal (styczeń 2009) mieszka w tym samym domu w którym zamieszkał po powrocie z niewoli. Był statnim żyjącym świadkiem (po śmierci Otto Günschego w 2003 r. i Siegfrieda Knappe w 2008 r.) ostatnich dni w bunkrze Hitlera pod Kancelarią Rzeszy.
W roku 2005, Misch udzielił obszernych wywiadów dziennikarzowi francuskiemu Nicolasowi Bourcier. W rezultacie powstała biografia J'étais garde du corps d'Hitler 1940–1945 (Byłem ochroniarzem Hitlera 1940–1945) tłumaczona na szereg języków; w Polsce wydana pod tytułem Byłem z Hitlerem do końca 1940-1945.
Misch pracował jako konsultant pisarza Christophera McQuarrie nad filmem Walkiria. Udzielił również wywiadu BBC[2].
Śmierć
Misch zmarł 6 sierpnia 2013 w wieku 96 lat w Berlinie, gdzie mieszkał prawie całe dorosłe życie. Z miastem był też silnie związany ze względu na swoje wojenne przeżycia. Od stycznia do maja 1945 niemal cały czas mieszkał w bunkrze Adolfa Hitlera pod Kancelarią Rzeszy.
Literatura
- Rochus Misch, Byłem z Hitlerem do końca, Warszawa 2006
Szablon:Ostatni mieszkańcy bunkra Führera