Bitwa nad rzeką Alią: Różnice pomiędzy wersjami

Bitwa nad rzeką Alią
	I wojna Rzymu z Celtami 390 p.n.e.-387 p.n.e.
	; {{{opis grafiki}}}
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	rzeka Alia, dopływ Tybru
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo Celtów
Strony konfliktu
Rzymianie; Latynowie	Celtowie
Dowódcy
Quintus Sulpicius	Brennus
Siły
10 000	20 000
Straty
kilka tysięcy zabitych	niewielkie
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|}
	[[commons:{{{commons}}}\|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:47, 3 paź 2013

Bitwa nad rzeką Alią – starcie zbrojne, które miało miejsce nad rzeką Alią w roku 390 p.n.e. w trakcie I wojny Rzymian z Celtami (390 p.n.e.-387 p.n.e.).

W latach 90 IV w. p.n.e. Rzymianom zaczęły zagrażać plemiona celtyckie, które podbiły północną Italię. W 391 p.n.e. wódz Senonów Brennus zaatakował miasto etruskie Clusium, które zwróciło się z pomocą do Rzymu. Rok później Celtowie skierowali się ku Rzymowi. Kilkanaście kilometrów na północ od miasta obie armie spotkały się nad rzeką Alią, lewobrzeżnym dopływem Tybru, prawdopodobnie dzisiejszym Fosso della Bettina. Rzymianie stanęli na północnym brzegu rzeki tworząc centrum i lewą flankę szeregu, chronioną przez bagna. Na prawym skrzydle ustawiono wojska Latynów, które zajęły niewielkie wzniesienie górujące nad polem bitwy.

Wojska Brennusa rozpoczęły bitwę uderzając na centrum Rzymian i prawe skrzydło zajmowane przez Latynów. Atak okazał się skuteczny i wywołał panikę w szeregach Rzymian, którzy rzucili się do ucieczki. Celtowie w pościgu zabili wielu przeciwników, mnóstwo Rzymian utonęło w bagnach. Niedobitki Rzymian i Latynów zbiegły do Rzymu oraz na ziemie Wejów. Po bitwie Celtowie ruszyli na Rzym, który po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyli i splądrowali. Następnie obładowani łupami zawrócili do swoich siedzib. Nie zdobyli jedynie Kapitolu, gdyż według legendy, znużonych obrońców zaalarmowały gęsi kapitolińskie, ptaki poświęcone bogini Junonie.

Bibliografia

Daniel Gazda: Armie świata antycznego. Republika rzymska i Kartagińczycy, Wyd. Bellona, Warszawa 2006.

@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 '''Bitwa nad rzeką Alią''' – starcie zbrojne, które miało miejsce nad rzeką [[Alia (rzeka)|Alią]] w roku [[390 p.n.e.]] w trakcie [[I wojna Rzymu z Celtami|I wojny Rzymian z Celtami]] ([[390 p.n.e.]]-[[387 p.n.e.]]).
-W latach 90 IV w. p.n.e. [[Starożytny Rzym|Rzymianom]] zaczęły zagrażać [[Celtowie|plemiona celtyckie]], które podbiły północną [[Italia (kraina historyczna)|Italię]]. W [[391 p.n.e.]] wódz Senonów Brennus zaatakował miasto [[Etruskowie|etruskie]] Clusium, które zwróciło się z pomocą do Rzymu. Rok później Celtowie skierowali się ku [[Rzym]]owi. Kilkanaście kilometrów na północ od miasta obie armie spotkały się nad rzeką Alią, lewobrzeżnym dopływem [[Tyber|Tybru]], prawdopodobnie dzisiejszm [[Fosso della Bettina]]. Rzymianie stanęli na północnym brzegu rzeki tworząc centrum i lewą flankę szeregu, chronioną przez bagna. Na prawym skrzydle ustawiono wojska [[Latynowie|Latynów]], które zajęły niewielkie wzniesienie górujące nad polem bitwy.
+W latach 90 IV w. p.n.e. [[Starożytny Rzym|Rzymianom]] zaczęły zagrażać [[Celtowie|plemiona celtyckie]], które podbiły północną [[Italia (kraina historyczna)|Italię]]. W [[391 p.n.e.]] wódz Senonów Brennus zaatakował miasto [[Etruskowie|etruskie]] Clusium, które zwróciło się z pomocą do Rzymu. Rok później Celtowie skierowali się ku [[Rzym]]owi. Kilkanaście kilometrów na północ od miasta obie armie spotkały się nad rzeką Alią, lewobrzeżnym dopływem [[Tyber|Tybru]], prawdopodobnie dzisiejszym [[Fosso della Bettina]]. Rzymianie stanęli na północnym brzegu rzeki tworząc centrum i lewą flankę szeregu, chronioną przez bagna. Na prawym skrzydle ustawiono wojska [[Latynowie|Latynów]], które zajęły niewielkie wzniesienie górujące nad polem bitwy.
-Wojska Brennusa rozpoczęły bitwę uderzając na centrum Rzymian i prawe skrzydło zajmowane przez Latynów. Atak okazał się skuteczny i wywołał panikę w szeregach Rzymian, którzy rzucili się do ucieczki. [[Celtowie]] w pościgu zabili wielu przeciwników, mnóstwo Rzymian utonęło w bagnach. Niedobitki Rzymian i Latynów zbiegły do Rzymu oraz na ziemie Wejów. Po bitwie Celtowie ruszyli na Rzym, który po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyli i splądrowali. Następnie obładowani łupami zawrócili do swoich siedzib. Nie zdobyli jedynie [[Kapitol]]u, gdyż wg legendy, znużonych obrońców zaalarmowały ''gęsi kapitolińskie'', ptaki poświęcone bogini [[Junona|Junonie]].
+Wojska Brennusa rozpoczęły bitwę uderzając na centrum Rzymian i prawe skrzydło zajmowane przez Latynów. Atak okazał się skuteczny i wywołał panikę w szeregach Rzymian, którzy rzucili się do ucieczki. [[Celtowie]] w pościgu zabili wielu przeciwników, mnóstwo Rzymian utonęło w bagnach. Niedobitki Rzymian i Latynów zbiegły do Rzymu oraz na ziemie Wejów. Po bitwie Celtowie ruszyli na Rzym, który po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyli i splądrowali. Następnie obładowani łupami zawrócili do swoich siedzib. Nie zdobyli jedynie [[Kapitol]]u, gdyż według legendy, znużonych obrońców zaalarmowały ''gęsi kapitolińskie'', ptaki poświęcone bogini [[Junona|Junonie]].
 == Bibliografia ==