Grupy polityczne w Parlamencie Europejskim

Unia Europejska Ten artykuł jest częścią serii: Polityka i instytucje Unii Europejskiej Instytucje UE Parlament Europejski Przewodniczący Roberta Metsola Członek PE Okręgi wyborcze Wybory (według państwa) 2019 Grupy polityczne Stałe komitety Eurodeputowani IX kadencji Rada Europejska Przewodniczący Charles Michel Rada Prezydencja Niemcy (VII - XII 2020) Komisja Europejska Komisja Ursuli von der Leyen Przewodniczący Ursula von der Leyen Wysoki przedstawiciel Josep Borrell Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej Trybunał Sprawiedliwości Prezes Koen Lenaerts Członkowie Sąd Przewodniczący Marc van der Woude Europejski Bank Centralny Prezes Christine Lagarde Trybunał Obrachunkowy Prezes Klaus-Heiner Lehne Instytucje Grupy EBI Grupa EBI Europejski Bank Inwestycyjny Werner Hoyer Europejski Fundusz Inwestycyjny Instytut EBI Organy doradcze UE Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Komitet Regionów Organy międzyinstytucjonalne Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich Emily O’Reilly Europejski Inspektor Ochrony Danych Wojciech Wiewiórowski Europejski Urząd Doboru Kadr Europejska Szkoła Administracji Urząd Publikacji Unii Europejskiej Organy i jednostki zdecentralizowane Agencje, samodzielne jednostki organizacyjne i wspólne przedsięwzięcia UE oraz Euroatomu Prawo Acquis Procedura legislacyjna Traktaty Rozporządzenia, dyrektywy i decyzje Europejska Inicjatywa Obywatelska Zalecenia i opinie Inne Unia gospodarcza i walutowa Eurogrupa Rozszerzenia Relacje zagraniczne Europejskie partie polityczne Budżet UE Dom Historii Europejskiej

Frakcje w Parlamencie Europejskim – grupy w Parlamencie Europejskim zrzeszające eurodeputowanych z różnych państw według przynależności politycznej.

Regulacje prawne

Frakcje zostały formalnie uznane w 1953 przez Zgromadzenie Parlamentarne EWWiS. Minimalną liczbę członków tworzących nową grupę określono na dziewięciu. Obecnie wszelkie kwestie dotyczące tworzenia i funkcjonowania grup politycznych Parlamentu Europejskiego zawiera jego regulamin. W czasie IV i V kadencji PE (1994–2004) do utworzenia nowej frakcji limity wynosiły odpowiednio:

• brak możliwości powołania frakcji przez przedstawicieli jednego państwa,
• 23 deputowanych z dwóch państw,
• 18 deputowanych z trzech państw,
• 14 deputowanych z czterech lub więcej państw.

W VI kadencji (2004–2009) do utworzenia nowej frakcji trzeba było posłów z co najmniej jednej piątej państw członkowskich:

• 19 deputowanych z pięciu państw (2004–2006),
• 20 deputowanych z sześciu państw (2007–2009).

Do zmiany w trakcie kadencji doszło w związku z rozszerzeniem UE z dniem 1 stycznia 2007 o dwa nowe państwa członkowskie (Rumunia, Bułgaria).

9 lipca 2008 Parlament przyjął nową zasadę, na mocy której w nowej kadencji (2009–2014) limit podniesiony został do 25 deputowanych reprezentujących minimum 7 państw (jedna czwarta państw członkowskich). Limit ten ma nie ulec zmianie nawet w przypadku kolejnego rozszerzenia UE w trakcie kadencji o jedno nowe państwo członkowskie (Chorwacja).

Istniejące

• Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci) (EPP) – najliczniejsza obecnie frakcja w PE. Składa się z polityków o poglądach: umiarkowanie konserwatywnych, chadeckich i konserwatywno-liberalnych.
• Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów (S&D) – druga co do wielkości grupa w PE. Skupia deputowanych o poglądach: socjalistycznych i socjaldemokratycznych.
• Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) – trzecia co do wielkości grupa w PE. Reprezentuje deputowanych o orientacji: liberalnej i demokratycznej.
• Zieloni - Wolny Sojusz Europejski (Greens/EFA) - czwarta co do wielkości frakcja w PE. Zasiadają w niej deputowani o poglądach: ekologicznych, pacyfistycznych i regionalistycznych.
• Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR) - piąta pod względem wielkości siła polityczna w PE. Zrzesza deputowanych o poglądach: konserwatywnych, konserwatywno-liberalnych, narodowo-konserwatywnych, katolicko-narodowych i część o orientacji eurosceptycznej.
• Zjednoczona Lewica Europejska - Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL) - szósta pod względem wielkości frakcja w PE. Gromadzi deputowanych o poglądach: komunistycznych, socjalistycznych i ekosocjalistycznych.
• Europa Wolności i Demokracji (EFD) - siódma, najmniej liczna frakcja w PE. Jej deputowani to głównie konserwatyści, konserwatywni liberałowie, narodowi konserwatyści, narodowi katolicy i eurosceptycy.

Niektóre frakcje historyczne

• Europejska Partia Ludowa - Europejscy Demokraci (EPP-ED) funkcjonowała w latach 1999-2009, była najliczniejsza w PE, po odejściu Brytyjskiej Partii Konserwatywnej, Węgierskiego Forum Demokratycznego, Czeskiej ODS oraz utworzenia przez te trzy partie razem z Polskim PiS, Łotewskim TB/TNNK skupionymi wokół prawicowej UEN, Holenderską ChristenUnie należącą do eurosceptycznej IND/DEM a także niezrzeszonymi w żadnej grupie Belgijską LD i Litewską AWPL nowej frakcji konserwatywnej została powtórnie przekształcona w istniejącą między 17 lipca 1979 a 20 lipca 1999 Europejską Partię Ludową (EPP), grupowała deputowanych chadeckich i umiarkowanie konserwatywnych.
• Unia na rzecz Europy Narodów (UEN) – funkcjonowała w latach 1999-2009, grupowała deputowanych konserwatywnych i umiarkowanie eurosceptycznych.
• Niepodległość i Demokracja (IND/DEM) – funkcjonowała w latach 2004-2009, eurosceptyczna, grupująca zarówno liberałów jak i konserwatystów.
• Tożsamość, Tradycja i Suwerenność (ITS) – powołana przez polityków całkowicie przeciwnych idei integracji europejskiej w obecnym kształcie i uchodzących za prawicowych ekstremistów. Istniała w okresie między 15 stycznia a 14 listopada 2007.
• Grupa na rzecz Europy Demokracji i Różnorodności – funkcjonowała w latach 1999–2004, zrzeszając deputowanych z partii o nastawieniu eurosceptycznym. Po wyborach w 2004 przekształciła się w grupę Niepodległość i Demokracja.

Zobacz też

• Liczba posłów w Parlamencie Europejskim
• Wybory do Parlamentu Europejskiego

Linki zewnętrzne

• Frakcje w Parlamencie Europejskim - oficjalna witryna PE