Mercedes-Benz W196: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
szablon
Linia 229: Linia 229:
{{Bolidy Mercedes}}
{{Bolidy Mercedes}}
{{Samochody F1 1954}}
{{Samochody F1 1954}}
{{Samochody F1 1955}}


[[Kategoria:Samochody Mercedes w Formule 1|W196]]
[[Kategoria:Samochody Mercedes w Formule 1|W196]]

Wersja z 14:02, 23 lis 2013

Mercedes-Benz W196
Ilustracja
Mercedes W196 Typ R
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Mercedes-Benz

Projektant

Hans Scherrenberg
Ludwig Krause
Hans Gassmann

Dane techniczne
Silnik

Mercedes 2.5 R8

Paliwo

Esso

Opony

Continental

Historia
Debiut

Grand Prix Francji 1954

Kierowcy

Juan Manuel Fangio
Hermann Lang
Karl Kling
Hans Herrmann
Stirling Moss
André Simon
Piero Taruffi

Używany

19541955

Mistrzostwa
Kierowców

1954Juan Manuel Fangio
1955Juan Manuel Fangio

Wyścigi
Wyścigi

12

Wygrane

9

Pole position

8

Najszybsze okrążenie

9

Mercedes MGP W01

Mercedes-Benz W196 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Hansa Scherrenberga, Ludwiga Krause i Hansa Gassmanna[1]. Brał udział w zawodach Formuły 1 w latach 19541955, i wygrał 9 z 12 wyścigów, w których wystartował.

Posiadał rozrząd desmodromiczny oraz wtrysk paliwa i był rozwijany przez inżynierów Mercedesa, którzy czerpali z doświadczeń związanych z pracami nad silnikiem Messerschmitta Bf 109.

Na modelu W196 został oparty Mercedes-Benz 300 SLR.

Słynną wersją modelu był "Typ Monza" (streamliner) o bardzo opływowym kształcie nadwozia.

Typ Monza

Model W196 zadebiutował w Grand Prix Francji 1954, mając bardzo aerodynamiczne nadwozie, wykonane z aluminium. Fangio i Kling ukończyli wyścig na dwóch pierwszych miejscach, a Herrmann ustanowił najszybsze okrążenie. Tego samego samochodu użyto podczas wyścigu o Grand Prix Włoch na Monzy, stąd też nazwano go "Typ Monza". Używano również angielskiego określenia streamliner (ang. streamline – opływowy).

Typ R

"Typ R" była to wersja o odkrytych kołach. Stosowano ją na krętych torach, do których nie nadawała się wersja streamliner, o czym Mercedes przekonał się podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii. Typ R zadebiutował podczas Grand Prix Niemiec. Za jego pomocą Fangio wygrał trzy wyścigi, co dało mu drugi tytuł mistrza świata.

W sezonie 1955 Mercedes wygrał wszystkie wyścigi poza Grand Prix Monako, kiedy to odpadli wszyscy kierowcy Mercedesa.

Mimo bardzo dobrych wyników kierowcy określali model W196 jako "trochę trudny w prowadzeniu, z tendencją do nadsterowności".

Na skutek tragedii w Le Mans Mercedes wycofał się ze sportów motorowych po roku 1955.

Silnik

Przepisy na sezon 1954 dopuszczały dwa rodzaje silników: wolnossący o pojemności 2,5 litra bądź turbo o pojemność 0,75 litra. Oczekiwano, że moc silników będzie wahać się między 250 a 300 KM.

Silnik Mercedesa V8 z 1939 roku z dwustopniowym doładowaniem o pojemności 1,5 l produkował 278 KM przy 8250 obr./min. Zmniejszenie o połowę dałoby moc zaledwie 139 KM.

Badania prowadzone przez Mercedesa wykazały, że silnik doładowany może osiągnąć 290 KM przy 10000 obr./min, ale by działała turbosprężarka, wymagane jest 100 KM. Ponadto silnik taki zużywałby ponad 2 razy więcej paliwa niż silniki wolnossące o tej samej mocy. Zdecydowano, że właściwym wyborem będzie silnik o pojemności 2,5 litra. Była to znacząca zmiana filozofii Mercedesa, ponieważ wszystkie silniki wyścigowe tej firmy od lat 20. były doładowane.

Silnik R8 o pojemności 2496,87 cm³ produkował podczas pierwszego wyścigu 257 KM. Jego moc była jednak zwiększana i w 1955 roku osiągał już 290 KM przy 8500 obr./min.

Wyniki

Mercedes-Benz W196 streamliner
Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Pkt. Msc.
1954 Mercedes Mercedes C ARG 500 BEL FRA GBR DEU SUI ITA ESP [2]
Argentyna Juan Manuel Fangio 1 4 1 1 1 3
Niemcy Karl Kling 2 7 4 NU NU 5
Niemcy Hans Herrmann NU NU 3 4 NU
Niemcy Hermann Lang NU
1955 Mercedes Mercedes C ARG MCO 500 BEL NLD GBR ITA [2]
Argentyna Juan Manuel Fangio 1 NU 1 1 2 1
Niemcy Karl Kling 4† NU NU 3 NU
Wielka Brytania Stirling Moss 4† 9 2 2 1 NU
Niemcy Hans Herrmann 4† NW
Francja André Simon NU
Włochy Piero Taruffi 4 2

† – samochód współdzielony.

  1. Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. autosport.com, 2010-03-03. [dostęp 2010-05-13]. (ang.).
  2. a b Nie przyznawano punktów w klasyfikacji konstruktorów

Bibliografia

Szablon:Bolidy Mercedes