Wilhelm II Dobry: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:Wilhelm II. (Sizilien). |
comm |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
| rodzeństwo = |
| rodzeństwo = |
||
| odznaczenia = |
| odznaczenia = |
||
| commons = |
| commons = Category:William II of Sicily |
||
| source = |
| source = |
||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Wilhelm II Dobry''' (ur. [[1155]], zm. [[11 listopada]] [[1189]] w [[Palermo]]) – [[władcy Neapolu i Sycylii|król Sycylii]] w latach 1166–1189. |
'''Wilhelm II Dobry''' (ur. w [[1155]], zm. [[11 listopada]] [[1189]] w [[Palermo]]) – [[władcy Neapolu i Sycylii|król Sycylii]] w latach 1166–1189. |
||
Wilhelm II był synem króla [[Wilhelm I Zły|Wilhelma I]] i [[Małgorzata z Nawarry (królowa Sycylii)|Małgorzaty z Nawarry]]. W chwili śmierci ojca był małoletni i do [[1171]] funkcję [[regent]]ki sprawowała jego matka. |
Wilhelm II był synem króla [[Wilhelm I Zły|Wilhelma I]] i [[Małgorzata z Nawarry (królowa Sycylii)|Małgorzaty z Nawarry]]. W chwili śmierci ojca był małoletni i do [[1171]] funkcję [[regent]]ki sprawowała jego matka. |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
Wilhelm II ufundował [[katedra w Monreale|katedrę w Monreale]]. Dante w ''[[Boska Komedia|Boskiej Komedii]]'' umieścił króla w raju. |
Wilhelm II ufundował [[katedra w Monreale|katedrę w Monreale]]. Dante w ''[[Boska Komedia|Boskiej Komedii]]'' umieścił króla w raju. |
||
== |
== Bibliografia == |
||
* Matthew, Donald, ''The Norman Kingdom of Sicily'', Cambridge University Press 1992. |
* Matthew, Donald, ''The Norman Kingdom of Sicily'', Cambridge University Press 1992. |
||
Wersja z 20:59, 7 gru 2013
Szablon:Władca kraju infobox Wilhelm II Dobry (ur. w 1155, zm. 11 listopada 1189 w Palermo) – król Sycylii w latach 1166–1189.
Wilhelm II był synem króla Wilhelma I i Małgorzaty z Nawarry. W chwili śmierci ojca był małoletni i do 1171 funkcję regentki sprawowała jego matka.
Wilhelm rzadko opuszczał swój pałac w Palermo. Mimo to jego panowanie to okres intensywnych działań politycznych. Wspierał papiestwo i Ligę Lombardzką przeciw cesarzowi Fryderykowi Barbarossie. W lutym 1177 poślubił Joannę, córkę króla Anglii Henryka II Plantageneta, co ugruntowało jego znaczenie w polityce. Kilka miesięcy później doprowadził do podpisania pokoju w Wenecji z cesarzem. Traktat został umocniony poprzez małżeństwo jego ciotki Konstancji z Henrykiem, synem Barbarossy, co umożliwiło później Hohenstaufom objęcie tronu sycylijskiego.
W lipcu 1174 wojska Wilhelma II zaatakowały Aleksandrię, jednak szybka odsiecz ze strony Saladyna zmusiła je do wycofania się. Lepsze perspektywy stwarzało wmieszanie się w sprawy Bizancjum po śmierci Manuela I w 1180. 11 czerwca 1185 wojska sycylijskie zdobyły Durazzo. Następnie armia licząca 80 tys. żołnierzy (w tym 5000 rycerzy) pomaszerowała do Salonik, natomiast flota składająca się z 200 okrętów zaatakowała Wyspy Jońskie. W sierpniu Saloniki zostały zdobyte. Jednak cesarz Izaak II Angelos pokonał najeźdźców nad Strymonem (7 września 1185). Normanowie natychmiast opuścili Saloniki. W 1189 Wilhelm II zawarł pokój z Izaakiem zwracając mu zajęte tereny.
Siły Wilhelma II odegrały znaczącą rolę w trzeciej wyprawie krzyżowej. Jego admirał Margarito zmusił Saladyna do wycofania się spod Trypolisu wiosną 1188.
Wilhelm II i jego żona Joanna mieli tylko młodo zmarłego syna Boemunda, księcia Apulii (wzmiankowany w 1181). Po śmierci króla tron sycylijski przeszedł w ręce Konstancji i jej męża Henryka VI.
Wilhelm II ufundował katedrę w Monreale. Dante w Boskiej Komedii umieścił króla w raju.
Bibliografia
- Matthew, Donald, The Norman Kingdom of Sicily, Cambridge University Press 1992.