Flisak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Dodano zdjęcie flisaka z Ulanowa w tradycyjnym stroju flisackim |
techniczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|Źródła}} |
{{Dopracować|Źródła}} |
||
[[Plik:Wojciech Gerson-Zachwycenie-Flisacy.jpg|thumb|Flisacy |
[[Plik:Wojciech Gerson-Zachwycenie-Flisacy.jpg|thumb|upright|Flisacy – [[sielanka|sielankowy]] obraz [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]]]] |
||
[[Plik:Stryowski-Flisacy nad Wisla.jpg|thumb|''Flisacy Nad Wisłą'', Wilhelm August Stryowski, 1881]] |
|||
[[File:Tradycyjna tratwa flisacka.jpg|thumb|right|300px|Tradycyjna tratwa flisacka]] |
|||
[[ |
[[Plik:Tradycyjna tratwa flisacka.jpg|thumb|Tradycyjna tratwa flisacka]] |
||
[[Plik: |
[[Plik:Flisak z Ulanowa.jpg|thumb|Flisak z [[Ulanów|Ulanowa]]]] |
||
[[Plik:Flisak.jpg|thumb |
[[Plik:Flisak.jpg|thumb|Flisak na Dunajcu]] |
||
'''Flisak''' (oryl, [[flis]]) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce [[flis]]em, czyli rzecznym spławem ([[transport]]em) towarów. Z reguły byli to chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie, dla których spław był dodatkowym, sezonowym zajęciem. Z biegiem czasu wytworzyli oni swoje własne obyczaje i słownictwo. Kulturę flisacką upamiętnił m.in. [[Sebastian Fabian Klonowic]] w swoim poemacie ''[[Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi]]'' z [[1595]] roku. |
'''Flisak''' (oryl, [[flis]]) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce [[flis]]em, czyli rzecznym spławem ([[transport]]em) towarów. Z reguły byli to chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie, dla których spław był dodatkowym, sezonowym zajęciem. Z biegiem czasu wytworzyli oni swoje własne obyczaje i słownictwo. Kulturę flisacką upamiętnił m.in. [[Sebastian Fabian Klonowic]] w swoim poemacie ''[[Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi]]'' z [[1595]] roku. |
||
Linia 12: | Linia 10: | ||
Obecnie Bractwo Flisackie w Ulanowie pw. Św. Barbary wraz z International Timber-Raftsmen Association czynią starania, aby zawód flisaka wpisać na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]] jako zawód ginący. |
Obecnie Bractwo Flisackie w Ulanowie pw. Św. Barbary wraz z International Timber-Raftsmen Association czynią starania, aby zawód flisaka wpisać na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]] jako zawód ginący. |
||
== Hierarchia == |
== Hierarchia == |
||
Linia 19: | Linia 16: | ||
== Flisak w legendach i przypowieściach == |
== Flisak w legendach i przypowieściach == |
||
* [[Legenda Wyspy Wisielca|legenda o Wyspie Wisielca]] |
* [[Legenda Wyspy Wisielca|legenda o Wyspie Wisielca]] |
||
Wiersz o flisakach z [[Toruń|Torunia]]: |
Wiersz o flisakach z [[Toruń|Torunia]]: |
||
: ''Flisaczkowa żona,'' |
: ''Flisaczkowa żona,'' |
||
Linia 25: | Linia 23: | ||
: ''robi na chleb jak robaczek,'' |
: ''robi na chleb jak robaczek,'' |
||
: ''płynie do Torunia.'' |
: ''płynie do Torunia.'' |
||
Legenda o flisaku, który wybawił Toruń od plagi żab jest jednym z elementów interaktywnych spektakli odbywających się w [http://domlegend.pl/ Domu Legend Toruńskich]. |
Legenda o flisaku, który wybawił Toruń od plagi żab jest jednym z elementów interaktywnych spektakli odbywających się w [http://domlegend.pl/ Domu Legend Toruńskich]. |
||
Wersja z 11:28, 26 gru 2013
Ten artykuł wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Flisak (oryl, flis) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce flisem, czyli rzecznym spławem (transportem) towarów. Z reguły byli to chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie, dla których spław był dodatkowym, sezonowym zajęciem. Z biegiem czasu wytworzyli oni swoje własne obyczaje i słownictwo. Kulturę flisacką upamiętnił m.in. Sebastian Fabian Klonowic w swoim poemacie Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi z 1595 roku. Ostatnim żyjącym flisakiem, który zarobkowo spławiał drewno do 1963 roku jest Wincenty Pityński z Ulanowa, które zwane jest Stolicą Polskiego Flisactwa. W Ulanowie od 1993 roku działa Bractwo Flisackie pw. Św. Barbary, które zrzesza flisaków, najczęściej są to osoby z rodzinnymi tradycjami flisackimi. Bractwo za główny cel działalności przyjęło kultywowanie flisackich tradycji oraz rozwój kulturalny ziemi ulanowskiej.
Obecnie Bractwo Flisackie w Ulanowie pw. Św. Barbary wraz z International Timber-Raftsmen Association czynią starania, aby zawód flisaka wpisać na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako zawód ginący.
Hierarchia
Starszy flisak kierujący spływem i odpowiedzialny za stan i transport tratew był zwany retmanem. Ponieważ flisacy stanowili liczną grupę zawodową, w XVII wieku założyli własną organizację przypominającą rzemieślniczy cech miejski, a król Władysław IV Waza nadał im przywileje cechowe.
Flisak w legendach i przypowieściach
Wiersz o flisakach z Torunia:
- Flisaczkowa żona,
- siedzi sobie doma.
- A flisaczek, nieboraczek,
- robi na chleb jak robaczek,
- płynie do Torunia.
Legenda o flisaku, który wybawił Toruń od plagi żab jest jednym z elementów interaktywnych spektakli odbywających się w Domu Legend Toruńskich.
Pomniki flisaka znajdują się w
- Toruniu (pomnik flisaka)
- Grudziądzu na Błoniach Nadwiślańskich
- Kamieńczyku
Kluby sportowe Flisak
Flisak Złotoria - obecnie występujący w IV Lidze