Wojna rosyjsko-turecka (1710–1711): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m McZusatz zamienia link do pliku z Russian_coa_1730.gif na Russian_coa_1730.png. Powód: Duplicate: Exact or scaled-down duplicate: [[commo... |
m poprawa linków |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
'''Wojna rosyjsko-turecka 1710-1711''' – wojna pomiędzy [[Carstwo Rosyjskie|Carstwem Rosyjskim]] a [[imperium osmańskie|imperium osmańskim]], będąca częścią [[III wojna północna|wojny północnej]], rozegraną na teatrze południowoeuropejskim. |
'''Wojna rosyjsko-turecka 1710-1711''' – wojna pomiędzy [[Carstwo Rosyjskie|Carstwem Rosyjskim]] a [[imperium osmańskie|imperium osmańskim]], będąca częścią [[III wojna północna|wojny północnej]], rozegraną na teatrze południowoeuropejskim. |
||
Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w [[bitwa pod Połtawą|bitwie pod Połtawą]] w [[1709]] i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan [[August II Mocny|Augusta II]] w [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], [[Władcy Szwecji|król Szwecji]] [[Karol XII]] przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił [[sułtan]]a [[Ahmed III|Ahmeda III]] do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło [[20 listopada]] [[1710]]. Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii [[Dymitr Kantemir|Dymitrem Kantemirem]]. 27 - 30 maja rosyjski feldmarszałek Borys Szeremietiew przeprawił konnicę przez [[Dniepr]] na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na [[Dunaj]]u. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na [[Jassy]], gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem [[Piotr I|Piotra I]]. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu [[Prut]]u połączyła się armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków [[11 lipca]] [[1711]] w [[bitwa pod Stănileşti|bitwie pod Stănileşti]]. [[12 lipca]] [[1711]] [[Piotr I Romanow|Piotr I]] zmuszony był podpisać niekorzystny [[traktat prucki]], na mocy którego Rosja zwracała Turcji [[Azow]], zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. [[Taganrog]]u). |
Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w [[bitwa pod Połtawą|bitwie pod Połtawą]] w [[1709]] i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan [[August II Mocny|Augusta II]] w [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]], [[Władcy Szwecji|król Szwecji]] [[Karol XII]] przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił [[sułtan]]a [[Ahmed III|Ahmeda III]] do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło [[20 listopada]] [[1710]]. Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii [[Dymitr Kantemir|Dymitrem Kantemirem]]. 27 - 30 maja rosyjski feldmarszałek [[Borys Szeremietiew]] przeprawił konnicę przez [[Dniepr]] na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na [[Dunaj]]u. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na [[Jassy]], gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem [[Piotr I|Piotra I]]. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu [[Prut]]u połączyła się armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków [[11 lipca]] [[1711]] w [[bitwa pod Stănileşti|bitwie pod Stănileşti]]. [[12 lipca]] [[1711]] [[Piotr I Romanow|Piotr I]] zmuszony był podpisać niekorzystny [[traktat prucki]], na mocy którego Rosja zwracała Turcji [[Azow]], zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. [[Taganrog]]u). |
||
Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. |
Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. |
||
Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji [[pokój adrianopolski (1713)]]. |
Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji [[pokój adrianopolski (1713)]]. |
Wersja z 23:17, 11 sty 2014
Wojny rosyjsko-tureckie | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
Zwycięstwo Turcji | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Wojna rosyjsko-turecka 1710-1711 – wojna pomiędzy Carstwem Rosyjskim a imperium osmańskim, będąca częścią wojny północnej, rozegraną na teatrze południowoeuropejskim.
Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą w 1709 i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan Augusta II w Rzeczypospolitej, król Szwecji Karol XII przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił sułtana Ahmeda III do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło 20 listopada 1710. Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii Dymitrem Kantemirem. 27 - 30 maja rosyjski feldmarszałek Borys Szeremietiew przeprawił konnicę przez Dniepr na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na Dunaju. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na Jassy, gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem Piotra I. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu Prutu połączyła się armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków 11 lipca 1711 w bitwie pod Stănileşti. 12 lipca 1711 Piotr I zmuszony był podpisać niekorzystny traktat prucki, na mocy którego Rosja zwracała Turcji Azow, zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. Taganrogu). Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji pokój adrianopolski (1713).
Literatura
- Aksan, Virginia H.: Ottoman Wars 1700–1870. Pearson Education, 2007. ISBN 0582308070.
- Longley, David: Imperial Russia 1689–1917. Longman, 2000. ISBN 0-582-31990-0.
- Shaw, Ezel Kural: History of the Ottoman Empire and modern Turkey. Cambridge University Press, 1977.ISBN 0521291631.
- Creasy, Edward Shepherd: History of the Ottoman Turks from the Beginning of their Empire to the Present Time (Chiefly founded on von Hammer). Richard Bentley, Lontoo, 1856. Teoksen verkkoversio
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia, t-21, Moskwa 1975,