Wasyl Łaba: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q12116776 |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
{{DEFAULTSORT:Łaba, Wasyl}} |
{{DEFAULTSORT:Łaba, Wasyl}} |
||
[[Kategoria:Duchowni Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego]] |
[[Kategoria:Duchowni Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego]] |
||
[[Kategoria:Galicyjscy duchowni greckokatoliccy|Łaba, Wasyl]] |
|||
[[Kategoria:Bibliści]] |
[[Kategoria:Bibliści]] |
||
[[Kategoria:Kanoniści]] |
[[Kategoria:Kanoniści]] |
Wersja z 12:35, 22 sty 2014
Wasyl Łaba ukr. Василь Лаба (ur. 1 września 1887 w Berteszowie - zm. 10 listopada 1976 w Edmonton) – ukraiński ksiądz greckokatolicki, doktor teologii, biblista, patrolog, kanonista, naczelny kapelan Ukraińskiej Armii Halickiej (1919-1920) i 14 Dywizji Grenadierów SS (1943-1945).
Studiował teologię we Lwowie, Innsbrucku i Wiedniu, uzyskując w 1914 doktorat. W czasie I wojny światowej kapelan wojskowy w armii austro-węgierskiej, posługę duszpasterską sprawował przy 36 pułku piechoty Landwehry z Kołomyi walczącym na froncie włoskim. Po powrocie z niewoli włoskiej kapelan Ukraińskiej Armii Halickiej, po odwrocie UHA za Zbrucz mianowany naczelnym kapelanem UHA.
Mitrat, kanonik kapituły archikatedralnej. Katecheta średnich szkół Lwowa i profesor Ukraińskiej Akademii Teologicznej we Lwowie, członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki. W czasie II wojny światowej, w latach 1943-45 naczelny kapelan 14 Dywizji Grenadierów SS i wikariusz generalny ukraińskich formacji wojskowych.
Od 1944 na emigracji. Założyciel i w latach 1945-1950 rektor Ukraińskiego Seminarium Duchownego w Hirschbergu, a potem w Culemborgu. Od 1950 wikariusz generalny greckokatolickiego biskupstwa w Edmonton.
Autor Biblijnej hermeneutyki (1929), Patrologii (3 tomy; 1931, 1932, 1934) oraz wielu artykułów w wydawnictwach teologicznych i prasie.
Bibliografia
- Лаба Василь w: Енциклопедія історії України: Т. 6. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2009, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2
- Енциклопедія українознавства, tom 4, s. 1249, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5