Edwin Hall: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Ukończył [[Johns Hopkins University]] w [[Baltimore]]. Efekt Halla został przez niego odkryty w 1879. Sprawdzał wówczas doświadczalnie pogląd [[James Clerk Maxwell|Jamesa Clerka Maxwella]], że siła przesuwająca przewodnik w polu magnetycznym nie działa na prąd, ale na przenoszący go przewodnik. W swoich doświadczeniach mierzył różnicę potencjałów w poprzek przewodnika umieszczonego w polu magnetycznym. Wynik przedstawił w pracy ''On a New Action of the Magnet on Electric Currents'' opublikowanej w American Journal of Mathematics. Na podstawie tych badań uzyskał w 1880 doktorat na Johns Hopkins University. Podobne doświadczenia były wcześniej wykonywane między innymi przez jego promotora [[Henry Augustus Rowland|Henry'ego Augustusa Rowlanda]], jednak były nieudane ze względu na stosowanie zbyt grubych płytek. Hall uzyskał swój rezultat, stosując cienką [[złoto|złotą]] folię. W 1895 zajął stanowisko profesora na [[Uniwersytet Harvarda|Uniwersytecie Harvarda]]. Badał ponadto przewodnictwo cieplne metali oraz [[zjawisko termoelektryczne]]. Jest autorem wielu podręczników i instrukcji laboratoryjnych. |
Ukończył [[Johns Hopkins University]] w [[Baltimore]]. Efekt Halla został przez niego odkryty w 1879. Sprawdzał wówczas doświadczalnie pogląd [[James Clerk Maxwell|Jamesa Clerka Maxwella]], że siła przesuwająca przewodnik w polu magnetycznym nie działa na prąd, ale na przenoszący go przewodnik. W swoich doświadczeniach mierzył różnicę potencjałów w poprzek przewodnika umieszczonego w polu magnetycznym. Wynik przedstawił w pracy ''On a New Action of the Magnet on Electric Currents'' opublikowanej w American Journal of Mathematics. Na podstawie tych badań uzyskał w 1880 doktorat na Johns Hopkins University. Podobne doświadczenia były wcześniej wykonywane między innymi przez jego promotora [[Henry Augustus Rowland|Henry'ego Augustusa Rowlanda]], jednak były nieudane ze względu na stosowanie zbyt grubych płytek. Hall uzyskał swój rezultat, stosując cienką [[złoto|złotą]] folię. W 1895 zajął stanowisko profesora na [[Uniwersytet Harvarda|Uniwersytecie Harvarda]]. Badał ponadto przewodnictwo cieplne metali oraz [[zjawisko termoelektryczne]]. Jest autorem wielu podręczników i instrukcji laboratoryjnych. |
||
{{Kontrola autorytatywna |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
{{DEFAULTSORT:Hall, Edwin Herbert}} |
{{DEFAULTSORT:Hall, Edwin Herbert}} |
||
Wersja z 02:39, 24 sty 2014
Edwin Herbert Hall (ur. 7 listopada 1855 w Great Falls, zm. 20 listopada 1938 w Cambridge) – amerykański fizyk, odkrywca efektu Halla.
Ukończył Johns Hopkins University w Baltimore. Efekt Halla został przez niego odkryty w 1879. Sprawdzał wówczas doświadczalnie pogląd Jamesa Clerka Maxwella, że siła przesuwająca przewodnik w polu magnetycznym nie działa na prąd, ale na przenoszący go przewodnik. W swoich doświadczeniach mierzył różnicę potencjałów w poprzek przewodnika umieszczonego w polu magnetycznym. Wynik przedstawił w pracy On a New Action of the Magnet on Electric Currents opublikowanej w American Journal of Mathematics. Na podstawie tych badań uzyskał w 1880 doktorat na Johns Hopkins University. Podobne doświadczenia były wcześniej wykonywane między innymi przez jego promotora Henry'ego Augustusa Rowlanda, jednak były nieudane ze względu na stosowanie zbyt grubych płytek. Hall uzyskał swój rezultat, stosując cienką złotą folię. W 1895 zajął stanowisko profesora na Uniwersytecie Harvarda. Badał ponadto przewodnictwo cieplne metali oraz zjawisko termoelektryczne. Jest autorem wielu podręczników i instrukcji laboratoryjnych.