Paulin Frydman: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
poprawa linków |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych [[mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostwach Polski]] w [[1926]] roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za [[Dawid Przepiórka|Dawidem Przepiórką]]. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w [[1927]] roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w [[1935]] - |
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych [[mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostwach Polski]] w [[Mistrzostwa Polski w Szachach 1926|1926]] roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za [[Dawid Przepiórka|Dawidem Przepiórką]]. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w [[Mistrzostwa Polski w Szachach 1927|1927]] roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w [[Mistrzostwa Polski w Szachach 1935|1935]] - zdobył brązowy medal, za [[Ksawery Tartakower|Ksawerym Tartakowerem]] i [[Mieczysław Najdorf|Mieczysławem Najdorfem]]. W 1935 r. zremisował w Warszawie w meczu przeciwko [[Rudolf Spielmann|Rudolfowi Spielmannowi]]. Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Warszawy (1931, 1932, 1933, 1936). W 1937 r. zdobył w reprezentacji miasta Warszawy tytuł [[Drużynowe mistrzostwa Polski w szachach|drużynowego mistrza Polski]]. |
||
W [[1928]] roku zadebiutował na [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Haga|Hadze]]. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w [[Hamburg]]u, w [[1930]] roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach zdobywając 61 punktów (67%)<ref>[http://www.olimpbase.org/players/asssoecf.html OlimpBase]</ref>. Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w [[Berlin]]ie w [[1936]], na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w [[1934]] roku) i [[Helsinki|Helsinkach]] ([[1935]]), przed [[Paul Keres|Paulem Keresem]], którego pokonał w bezpośrednim pojedynku. |
W [[1928]] roku zadebiutował na [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Haga|Hadze]]. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w [[Hamburg]]u, w [[1930]] roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach zdobywając 61 punktów (67%)<ref>[http://www.olimpbase.org/players/asssoecf.html OlimpBase]</ref>. Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w [[Berlin]]ie w [[1936]], na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w [[Budapeszt|Budapeszcie]] (w [[1934]] roku) i [[Helsinki|Helsinkach]] ([[1935]]), przed [[Paul Keres|Paulem Keresem]], którego pokonał w bezpośrednim pojedynku. |
Wersja z 20:05, 29 sty 2014
Paulin Frydman (ur. 26 maja 1905 w Warszawie, zm. 2 lutego 1982 w Buenos Aires) – polski szachista pochodzenia żydowskiego, od pierwszych lat 40. XX wieku reprezentant Argentyny, mistrz międzynarodowy od 1955 roku.
Biografia
W okresie międzywojennym Frydman był jednym z najsilniejszych warszawskich szachistów. W pierwszych indywidualnych mistrzostwach Polski w 1926 roku zdobył tytuł wicemistrza kraju, zajmując drugie miejsce za Dawidem Przepiórką. Uczestniczył w dwóch następnych finałach mistrzostw, w 1927 roku zajął dzielone V-VII miejsce, wraz z Chwojnikiem i Kohnem, a w 1935 - zdobył brązowy medal, za Ksawerym Tartakowerem i Mieczysławem Najdorfem. W 1935 r. zremisował w Warszawie w meczu przeciwko Rudolfowi Spielmannowi. Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Warszawy (1931, 1932, 1933, 1936). W 1937 r. zdobył w reprezentacji miasta Warszawy tytuł drużynowego mistrza Polski.
W 1928 roku zadebiutował na olimpiadzie szachowej w Hadze. Jako jedyny z polskich szachistów uczestniczył we wszystkich siedmiu przedwojennych olimpiadach, w których polska reprezentacja brała udział. Zdobył łącznie dziesięć medali olimpijskich (sześć w drużynie i cztery indywidualnie), w tym złoty medal za drużynowe zwycięstwo w Hamburgu, w 1930 roku. We wszystkich swoich występach był silnym punktem zespołu, w 91 ogółem rozegranych partiach zdobywając 61 punktów (67%)[1]. Był również liderem polskiej reprezentacji na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w Berlinie w 1936, na której Polska zajęła drugie miejsce. Z indywidualnych osiągnięć Frydmana najcenniejsze były zwycięstwa w międzynarodowych turniejach w Budapeszcie (w 1934 roku) i Helsinkach (1935), przed Paulem Keresem, którego pokonał w bezpośrednim pojedynku.
Wybuch II wojny światowej zastał polskich reprezentantów w Argentynie, gdzie rozgrywano właśnie ósmą olimpiadę. Podobnie jak Najdorf, Frydman pozostał w Buenos Aires, gdzie brał czynny udział w życiu szachowym, uczestnicząc m.in. w turniejach międzynarodowych: w 1941 roku Mar del Plata - IV-V miejsce, Buenos Aires - III (za Najdorfem i Stahlbergiem), Buenos Aires - I (przed Czerniakiem), Sao Pedro - III-IV. W 1942 r. ze względów zdrowotnych musiał wycofać się z wyczynowego życia szachowego.
W 1941 r. założył w centrum miasta kawiarnię szachową, która zapewniła mu niezależność finansową. Przyjaźnił się z Witoldem Gombrowiczem, który był miłośnikiem szachów i stałym bywalcem jego kawiarni. W 1978 r. przy okazji odbywającej się w Argentynie kolejnej olimpiady szachowej został razem z Najdorfem udekorowany przez polską delegację medalem 50-lecia Polskiego Związku Szachowego.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w grudniu 1934 r., zajmował wówczas 19. miejsce na świecie[2].
Bibliografia
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 276-277
Linki zewnętrzne
- Paulin Frydman – wybrane partie szachowe (ang.)