Tarō Katsura: Różnice pomiędzy wersjami

Tarō Katsura
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1848 ; Hagi
Data i miejsce śmierci	10 października 1913 ; Tokio
	11. Premier Japonii
Okres	od 2 czerwca 1901; do 7 stycznia 1906
Poprzednik	Kinmochi Saionji (pełniący obowiązki premiera)
Następca	Kinmochi Saionji
	13. Premier Japonii
Okres	od 14 lipca 1908; do 30 sierpnia 1911
Poprzednik	Kinmochi Saionji
Następca	Kinmochi Saionji
	15. Premier Japonii
Okres	od 21 grudnia 1912; do 20 lutego 1913
Poprzednik	Saionji Kinmochi
Następca	Gonnohyōe Yamamoto
	Odznaczenia
	Szablon:Order/OZS[[Plik:Szablon:Order/OZS\|Szablon:Order/OZSpx\|border\|link=Szablon:Order/OZS\|Szablon:Order/OZS]] Szablon:Order/OŚS[[Plik:Szablon:Order/OŚS\|Szablon:Order/OŚSpx\|border\|link=Szablon:Order/OŚS\|Szablon:Order/OŚS]]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:14, 8 lut 2014

Tarō Katsura (jap. 桂太郎 Katsura Tarō; ur. 4 stycznia 1848 w Hagi, zm. 10 października 1913 w Tokio) – japoński generał i polityk z okresu Meiji, trzykrotnie pełnił funkcję premiera Japonii. Zwolennik przywrócenia władzy cesarskiej i ograniczenia wpływów europejskich w Japonii.

Biografia

Katsura urodził się w Hagi w lennie Chōshū (obecnie prefektura Yamaguchi). Pochodził z rodziny samurajskiej^[1]. W młodości brał udział w wystąpieniach przeciwko rodowi Tokugawa^[2]. W 1868 roku, podczas restauracji Meiji, opowiedział się za przywróceniem władzy cesarzowi i odstąpieniem od rządów siogunów z rodu Tokugawa^[3].

W następnych latach został wysłany do Niemiec, gdzie uczył się strategii i taktyki wojskowej oraz pełnił funkcję attaché wojskowego Ambasady Japonii od 1875 do 1878 roku. Po powrocie do kraju otrzymał stopień generała brygady^[4]. W 1886 roku mianowano Katsurę na stanowisko wiceministra armii^[3].

Katsura brał udział w pierwszej wojnie chińsko-japońskiej (1894-1895), w której dowodził 3. Dywizją Cesarskiej Armii^[5]. 2 czerwca 1896 roku otrzymał posadę generalnego gubernatora Tajwanu, którą piastował do października tego samego roku^[6]. W 1898 został ministrem armii, a trzy lata później, 2 czerwca 1901 roku, premierem Japonii. W czasie pięcioletniego premierostwa Katsury Japonia zawarła sojusz z Wielką Brytanią (1902) i odniosła zwycięstwo w wojnie z Rosją (1904-1905), umacniając swoją pozycję na arenie międzynarodowej. Urząd premiera przestał sprawować 7 stycznia 1906 roku.

W latach 1908–1911 ponownie pełnił funkcję premiera kraju. W 1910 roku doprowadził do uznania Korei za japoński protektorat i do jej aneksji. Wkrótce po zakończeniu sprawowania urzędu Katsura został mianowany księciem (kōshaku), opiekunem Tajnej Pieczęci (nai-daijin) oraz czcigodnym mężem stanu (genrō)^[3].

Mimo że początkowo Katsura sprzeciwiał się idei partii politycznych, to podczas swojego trzeciego premierostwa (21 grudnia 1912 – 20 lutego 1913) utworzył partię Rikken Dōshikai (Konstytucyjne Stowarzyszenie Jednomyślnych), która miała być odpowiedzią na dominację opozycyjnej partii Rikken Seiyūkai (Konstytucyjne Stowarzyszenie Przyjaciół Polityki) w Zgromadzeniu Narodowym. Ugrupowanie Katsury, pomimo początkowych niepowodzeń, stało się jedną z dwóch głównych sił politycznych w Japonii w okresie przed II wojną światową. Katsura przestał piastować stanowisko premiera po zaledwie siedmiu tygodniach, ze względu na wybuch protestów przeciwko jego oligarchicznym metodom i planom zwiększenia zbrojeń^[3]. Katsura zmarł kilka miesięcy później w Tokio.

Odznaczenia

Najwyższy Order Chryzantemy
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca
Order Złotego Sokoła I klasy
Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu
Komandor Orderu Franciszka Józefa – Austro-Węgry
Wielki Oficer Legii Honorowej – Francja
Krzyż Wielki Order Czerwonego Orła – Cesarstwo Niemieckie
Order Zasług Korony Pruskiej – Cesarstwo Niemieckie
Krzyż Wielki Orderu Korony – Cesarstwo Niemieckie
Order św. Anny II klasy – Imperium Rosyjskie
Order Orła Białego – Imperium Rosyjskie
Krzyż Wielki Orderu Błogosławionego Piusa IX – Watykan
Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni (cywilnego) – Wielka Brytania
Komandor Orderu św. Maurycego i Łazarza – Włochy

↑ Stewart Lone: Army, empire and politics in Meiji Japan. Basingstoke: Macmillan, 2000, s. 5. ISBN 0-333-802-07-1.
↑ Stewart Lone, op.cit., s. 7
↑ ^a ^b ^c ^d Kōshaku Katsura Tarō. Britannica Online Encyclopedia. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
↑ Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press of Harvard University Press, 2002, s. 494. ISBN 0-674-00770-0.
↑ Ian Ruxton: The Correspondence of Sir Ernest Satow, British Minister in Japan, 1895-1900. Volume One.. Lulu Press, 2005, s. 96. ISBN 1-4116-3857-3.
↑ Stewart Lone, op.cit., s. 45

[1] Stewart Lone: Army, empire and politics in Meiji Japan. Basingstoke: Macmillan, 2000, s. 5. ISBN 0-333-802-07-1.

[2] Stewart Lone, op.cit., s. 7

[Britannica-3] Kōshaku Katsura Tarō. Britannica Online Encyclopedia. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).

[4] Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press of Harvard University Press, 2002, s. 494. ISBN 0-674-00770-0.

[5] Ian Ruxton: The Correspondence of Sir Ernest Satow, British Minister in Japan, 1895-1900. Volume One.. Lulu Press, 2005, s. 96. ISBN 1-4116-3857-3.

[6] Stewart Lone, op.cit., s. 45

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 62: / Linia 62: @@
 {{Premierzy Japonii}}
-{{Kontrola autorytatywna|VIAF=890041|LCCN=n/83/302498|GND=122239075|TYP=p}}
+{{Kontrola autorytatywna}}
 {{DEFAULTSORT:Katsura, Tarō}}