Wojna rosyjsko-turecka (1710–1711): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
- ahistoryczna i pstrokata choinka. Jak ktoś już szuka sztandaru powstańców kozackich to była to chorągiew z Michałem Archaniołem, a nie z facetem niosącym samopał |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|przyczyna = |
|przyczyna = |
||
|terytorium = [[Krym]], [[Mołdawia]] |
|terytorium = [[Krym]], [[Mołdawia]] |
||
|strona1 = [[ |
|strona1 = [[Turcja]]<br/>[[Chanat Krymski]] |
||
|strona2 = [[Rosja]]<br/>[[Mołdawia]]<br/>[[Kozacy]] |
|||
[[Plik:Military flag of the Crimean Tatars.PNG|25px]] [[Chanat Krymski]] |
|||
⚫ | |||
|strona2 = [[Plik:Flag of Tsar of Moscow.jpg|25px]] [[Rosja]] |
|||
⚫ | |||
[[Plik:Icone Moldavie.gif|25px]] [[Mołdawia]] |
|||
[[Plik:Flag of the Cossack Hetmanat.svg|25px]] [[Kozacy]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
|siły1 = 120 000 Turków i 70 000 Tatarów krymskich<br />440 dział |
|siły1 = 120 000 Turków i 70 000 Tatarów krymskich<br />440 dział |
||
|siły2 = 70 000 - 80 000 Rosjan i 7 000 Mołdawian<br />160 dział |
|siły2 = 70 000 - 80 000 Rosjan i 7 000 Mołdawian<br />160 dział |
Wersja z 15:41, 18 mar 2014
Wojny rosyjsko-tureckie | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
Zwycięstwo Turcji | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Wojna rosyjsko-turecka 1710-1711 – wojna pomiędzy Carstwem Rosyjskim a imperium osmańskim, będąca częścią wojny północnej, rozegraną na teatrze południowoeuropejskim.
Po zwycięstwie wojsk rosyjskich w bitwie pod Połtawą w 1709 i powtórnym zainstalowaniu przez Rosjan Augusta II w Rzeczypospolitej, król Szwecji Karol XII przy pomocy dyplomacji francuskiej skłonił sułtana Ahmeda III do wypowiedzenia wojny Rosji, co też nastąpiło 20 listopada 1710. Rosja zawarła rozejm z panującym w Mołdawii Dymitrem Kantemirem. 27 - 30 maja rosyjski feldmarszałek Borys Szeremietiew przeprawił konnicę przez Dniepr na teren Mołdawii i ruszył na Isakczę w celu opanowania przepraw na Dunaju. Otrzymawszy wiadomości o podejściu dużych sił tureckich do Dunaju skierował swoje siły na Jassy, gdzie 25 czerwca podeszły główne siły rosyjskie pod dowództwem Piotra I. Armia turecka wielkiego wezyra Baltaczi Mahmet Paszy 7 lipca przeprawiła się przez Dunaj i ruszyła na Isakczi i na lewym brzegu Prutu połączyła się armią chana krymskiego Dawlet Gireja. Armia rosyjska, pod dowództwem Piotra I została pobita przez Turków 11 lipca 1711 w bitwie pod Stănileşti. 12 lipca 1711 Piotr I zmuszony był podpisać niekorzystny traktat prucki, na mocy którego Rosja zwracała Turcji Azow, zobowiązując się do zburzenia kilku twierdz (m. in. Taganrogu). Turcy zażądali ewakuowania wojsk rosyjskich z Polski i nie mieszania się Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Wojnę zakończył upokarzający dla Rosji pokój adrianopolski (1713).
Literatura
- Aksan, Virginia H.: Ottoman Wars 1700–1870. Pearson Education, 2007. ISBN 0582308070.
- Longley, David: Imperial Russia 1689–1917. Longman, 2000. ISBN 0-582-31990-0.
- Shaw, Ezel Kural: History of the Ottoman Empire and modern Turkey. Cambridge University Press, 1977.ISBN 0521291631.
- Creasy, Edward Shepherd: History of the Ottoman Turks from the Beginning of their Empire to the Present Time (Chiefly founded on von Hammer). Richard Bentley, Lontoo, 1856. Teoksen verkkoversio
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia, t-21, Moskwa 1975,