Wzdręga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:


=== Cechy morfologiczne ===
=== Cechy morfologiczne ===
Osiąga długość 25–30 (maksymalnie 40) cm i masę ciała do 1,500 kg. Ciało bocznie spłaszczone. Otwór gębowy mały, w położeniu końcowym, skierowany skośnie ku górze. Pomiędzy [[płetwa]]mi piersiowymi a odbytową występuje ostry, pokryty łuskami [[kil (anatomia)|kil]]. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu (jej przednia krawędź znajduje się na wysokości tylnej krawędzi płetw piersiowych). Grzbiet jest niebieskozielony, boki srebrzystobiałe z wyraźnym złotawym odcieniem. Płetwy grzbietowa i piersiowe szare z czerwonawym odcieniem, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta lub pomarańczowa.
Osiąga długość 25–30 (maksymalnie 40) cm i masę ciała do 1 kg. Ciało bocznie spłaszczone. Otwór gębowy mały, w położeniu końcowym, skierowany skośnie ku górze. Pomiędzy [[płetwa]]mi piersiowymi a odbytową występuje ostry, pokryty łuskami [[kil (anatomia)|kil]]. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu (jej przednia krawędź znajduje się na wysokości tylnej krawędzi płetw piersiowych). Grzbiet jest niebieskozielony, boki srebrzystobiałe z wyraźnym złotawym odcieniem. Płetwy grzbietowa i piersiowe szare z czerwonawym odcieniem, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta lub pomarańczowa.


=== Odżywianie ===
=== Odżywianie ===
Młode osobniki żywią się [[plankton]]em, a po osiągnięciu długości około 7 cm zaczynają zjadać głównie roślinność wodną.Po osiągnięciu 10-15 cm wzdręga przechodzi na pokarm mieszany, z przewagą zwierzęcego. Widowiskowe są ataki wzdręg na owady, które wpadły do wody ale również na te, które przelatują nad lustrem wody. Wyrośnięte wzdręgi stają się "drapieżnikami", polują na narybek, również swojego gatunku. Są dane o połowach dużych wzdręg na spinning, na błystki obrotowe ( rozmiar 0 - 1), na przynęty gumowe ( tzw. paprochy) i mini woblery
Młode osobniki żywią się [[plankton]]em, a po osiągnięciu długości około 7 cm zaczynają zjadać głównie roślinność wodną.


=== Rozród ===
=== Rozród ===
Linia 65: Linia 65:
|style="background-color:#E9E9E9"|[[Okres ochronny]]||brak
|style="background-color:#E9E9E9"|[[Okres ochronny]]||brak
|---
|---
|style="background-color:#E9E9E9"|Rekord Polski||46 cm
|style="background-color:#E9E9E9"|Rekord Polski||46 cm (2005)
1,69 kg

(2005)
|}
|}


===  ===
=== Zobacz też ===
* [[ryby Polski]]


{{Przypisy|przypisy=
=== ===
* <ref name=Nikolski>{{Cytuj książkę | nazwisko = Nikolski |imię = G. | inni = Tłum. [[Franciszek Staff]] | tytuł = Ichtiologia szczegółowa | rok = 1970 | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne|miejsce=Warszawa}}</ref>
* [[ryby Polski]]
|stopień = ===
}}


=== Bibliografia ===
=== Bibliografia ===

Wersja z 09:04, 15 maj 2014

Wzdręga
Scardinius erythrophthalmus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Scardinius

Gatunek

wzdręga

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Wzdręga[4], krasnopiórka[4] (Scardinius erythrophthalmus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), często mylona z płocią, od której jest bardziej jaskrawo ubarwiona i ciało ma silniej spłaszczone.

Występowanie

Stado wzdręg w naturalnym środowisku. Jezioro Ostrów na Pojezierzu Myśliborskim

Wody całej Europy z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, północnej Skandynawii i Krymu. Preferuje nizinne, silnie zarośnięte, wolno płynące rzeki lub jeziora o dnie mulistym. Żyje w małych stadach, skupiając się bliżej powierzchni w ciepłych i spokojnych zatoczkach. Nadaje się do hodowli w małych przydomowych stawkach.

Cechy morfologiczne

Osiąga długość 25–30 (maksymalnie 40) cm i masę ciała do 1 kg. Ciało bocznie spłaszczone. Otwór gębowy mały, w położeniu końcowym, skierowany skośnie ku górze. Pomiędzy płetwami piersiowymi a odbytową występuje ostry, pokryty łuskami kil. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu (jej przednia krawędź znajduje się na wysokości tylnej krawędzi płetw piersiowych). Grzbiet jest niebieskozielony, boki srebrzystobiałe z wyraźnym złotawym odcieniem. Płetwy grzbietowa i piersiowe szare z czerwonawym odcieniem, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta lub pomarańczowa.

Odżywianie

Młode osobniki żywią się planktonem, a po osiągnięciu długości około 7 cm zaczynają zjadać głównie roślinność wodną.

Rozród

Tarło odbywa się w kwietniu i maju, czasem także w czerwcu, jeśli wiosną wody przybrzeżne nie osiągną odpowiedniej temperatury. Ikra jest składana na roślinach wodnych, a ponieważ jest lepka łatwo się do nich przyczepia. Samice w tym okresie przybierają szatę godową pokrywając się na głowie i grzbiecie wysypką tarłową. Samica składa do 100 000 czerwonych jaj o średnicy 1,5 mm. Osobniki mogą prawdopodobnie dożywać do 20 lat, dojrzałość płciową osiągają pomiędzy 2 a 4 rokiem życia.

Ochrona

Wymiar ochronny 15 cm
Okres ochronny brak
Rekord Polski 46 cm (2005)

Zobacz też

  1. Scardinius erythrophthalmus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ITIS
  3. Scardinius erythrophthalmus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

  • Jerzy Lewczuk: Ogródek wodny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994. ISBN 83-09-01596-8.