Geofity: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę 4 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q3092468 |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
Niektóre źródła{{r|kurpisz}} do geofitów zaliczają także [[grzyby]] (tzw. geofity grzybowe), których [[grzybnia]] rozwija się pod powierzchnią ziemi, a [[owocnik]]i tworzone są albo pod powierzchnią, albo nad nią. |
Niektóre źródła{{r|kurpisz}} do geofitów zaliczają także [[grzyby]] (tzw. geofity grzybowe), których [[grzybnia]] rozwija się pod powierzchnią ziemi, a [[owocnik]]i tworzone są albo pod powierzchnią, albo nad nią. |
||
== Bibliografia == |
|||
<references> |
<references> |
||
* <ref name=falinska>{{cytuj książkę|autor=Krystyna Falińska|tytuł=Ekologia roślin|wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN|miejsce=Warszawa|data=2004|strony=142|isbn=83-01-14222-7}}</ref> |
* <ref name=falinska>{{cytuj książkę|autor=Krystyna Falińska|tytuł=Ekologia roślin|wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN|miejsce=Warszawa|data=2004|strony=142|isbn=83-01-14222-7}}</ref> |
||
Wersja z 02:27, 14 cze 2014
Geofity, rośliny ziemnopączkowe – jedna z form życiowych roślin. Obejmuje byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych – bulwach, kłączach i cebulach. Geofity są jedną z grup kryptofitów[1].
Geofity mają znaczący udział we florze formacji kształtujących się w strefach występowania długotrwałych okresów suchych[1]. Geofitami są np. efemeroidy rozwijające pędy nadziemne po opadach deszczy na terenach pustynnych[2], ogrywają istotną rolę w roślinności obszaru śródziemnomorskiego i na stepach. W klimacie umiarkowanym podziemne organy trwałe służą przetrwaniu zimy. W Europie środkowej geofity rosną głównie w lasach liściastych zrzucających liście na zimę[1].
Geofity rosnące w runie leśnym kwitną i owocują wiosną przed pojawieniem się liści na drzewach, a gdy warunki świetlne na dnie lasu pogarszają się, z chwilą pojawiania się liści w koronach drzew, ich pędy nadziemne giną. Są to rośliny samożywne, których cykl życiowy przebiega na ziemi.
W obrębie geofitów wyróżnia się pasożyty korzeniowe i geofity właściwe (eugeofity). Pasożyty (np. zaraza, bukietnica), poza wytworzeniem pędu nadziemnego z organami generatywnymi, posiadają organy podziemne żyjące na podziemnych pędach lub korzeniach żywiciela[3].
Geofity właściwe dzielą się ze względu na rodzaj organów podziemnych[1][3]:
- geofity cebulowe (tulipan, czosnek, złoć)
- geofity kłączowe (kosaciec, konwalia, zawilec, kokoryczka)
- geofity pędowobulwiaste (krokus)
- geofity korzeniowobulwiaste (storczyk, kukułka).
- geofity korzeniowe (ostrożeń)
Niektóre źródła[3] do geofitów zaliczają także grzyby (tzw. geofity grzybowe), których grzybnia rozwija się pod powierzchnią ziemi, a owocniki tworzone są albo pod powierzchnią, albo nad nią.
Bibliografia
- ↑ a b c d Krystyna Falińska: Ekologia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 142. ISBN 83-01-14222-7.
- ↑ Zbigniew Podbielkowski: Geografia roślin. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 588-589. ISBN 83-02-02678-6.
- ↑ a b c Zbigniew Podbielkowski: Szata roślinna Ziemi. T. VII. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 1997, s. 15, seria: Wielka Encyklopedia Geografii Świata. ISBN 83-866600-37-3.