Zamek w Nagórzance: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Zamki na Ukrainie" za pomocą HotCat
m MalarzBOT: {{Zamki i pałace Ukrainy}} jest redirectem {{Pałace i zamki Ukrainy}}
Linia 52: Linia 52:
* {{SgKP|III|367|Jagielnica}}
* {{SgKP|III|367|Jagielnica}}


{{Zamki i pałace Ukrainy}}
{{Pałace i zamki Ukrainy}}


[[Kategoria:Ruiny zamków na Ukrainie]]
[[Kategoria:Ruiny zamków na Ukrainie]]

Wersja z 08:27, 21 sie 2014

Zamek w Jagielnicy-Nagórzance
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Nagórzanka

Typ budynku

zamek

Rozpoczęcie budowy

XV w.

Ważniejsze przebudowy

XVI/XVII w.

Pierwszy właściciel

Stanisław Lanckoroński

Kolejni właściciele

Jędrzej Potocki, Lanckorońscy, Cesarstwo Austrii

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Zamek w Jagielnicy-Nagórzance – zamek wybudowany pod koniec XV w. jako drewniany, znajduje się na wzniesieniu w małej miejscowości Nagórzanka obok Jagielnicy.

Historia

Warownia została przebudowana na murowaną na przełomie XVI/XVII w. przez Stanisława Lanckorońskiego, wojewodę ruskiego i hetmana wielkiego koronnego[1]. W 1648 r. zamek oparł się najazdowi kozackiemu, ale już w 1655 r. na skutek zdrady został zdobyty[1]. W 1672 r.[2] w wyniku utraty przez Polskę wschodnich ziem na rzecz imperium osmańskiego na mocy pokoju w Buczaczu stał się siedzibą Ibrahima Szejtana. Odbity przez Polskę już w 1699 r. na mocy pokoju w Karłowicach i po odbudowie ze zniszczeń wojennych został rezydencją Lanckorońskich. W 1817 roku Antoni Lanckoroński sprzedał zamek rządowi austriackiemu. który urządził w nim dużą fabrykę tytoniu[2]. Funkcjonowała ona z przerwami do lat 90. XX w. Od 2000 r. zamek stanowi własność prywatną.

Położenie, architektura

Zamek znajdował się na wysokim i stromym[2], trudnym do zdobycia wzgórzu, a umiejętne jego ufortyfikowanie bastionowe zrobiło z niego warownię nie do zdobycia. W skład zamku wchodziły budynki mieszkalne i gospodarcze, od południa broniły go dwa bastiony, wjazd prowadził przez bramę poprzedzoną mostem nad głębokim rowem[1]. Na bramie zamku zachował się kamienny herb Lanckorońskich.

  1. a b c Jagielnica. [dostęp 14.8.13].
  2. a b c Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III. Warszawa: 1880–1902, s. 367-68.

Bibliografia

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 367-68.

Linki zewnętrzne