Willem Dafoe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Ciekawostki: nie ma miejsca na ciekawostki
→‎Gościnnie: Dodano na podstawie informacji w serwisie Filmweb
Linia 102: Linia 102:
* ''[[John Carter (film)|John Carter]]'' ([[2012 w filmie|2012]]) jako Tars Tarkas
* ''[[John Carter (film)|John Carter]]'' ([[2012 w filmie|2012]]) jako Tars Tarkas
* ''[[Beyond: Dwie Dusze]]'' (''Beyond: Two Souls'', [[2013 w filmie|2013]]) jako Nathan Dawkins
* ''[[Beyond: Dwie Dusze]]'' (''Beyond: Two Souls'', [[2013 w filmie|2013]]) jako Nathan Dawkins
* Nimfomanka - Część II (The Nymphomaniac Part 2, 2013) jako L
* ''[[Gwiazd naszych wina]]'' (''The Fault in Our Stars'', [[2014 w filmie|2014]]) jako Van Houten
* ''[[Gwiazd naszych wina]]'' (''The Fault in Our Stars'', [[2014 w filmie|2014]]) jako Van Houten



Wersja z 08:37, 24 wrz 2014

Willem Dafoe
Ilustracja
Willem Dafoe w 2009
Imię i nazwisko

William J. Dafoe, Jr.

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1955
Appleton (Wisconsin)

Zawód

aktor

Współmałżonek

Giada Colagrande (2005)

Lata aktywności

od 1980

Willem Dafoe, właśc. William J. Dafoe, Jr. (ur. 22 lipca 1955 w Appleton w stanie Wisconsin) – amerykański aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Jest siódmym z ośmiorga dzieci chirurga dr. Williama Alfreda Dafoe i pielęgniarki Muriel Isabel Sprissler. Ma korzenie irlandzkie, szkockie i niemieckie; jego dziadek pochodził z Kanady, z Ontario. W szkole Einstein Junior High School mówiono na niego 'Billy'. Swoje imię 'Willem' otrzymał w szkole średniej Appleton East High School w Appleton w stanie Wisconsin, ale dyplom zdobył na sąsiednim Lawrence University. Studiował na University of Wisconsin na wydziale dramatycznym, lecz przed ukończeniem studiów opuścił uczelnię, podejmując decyzję, że więcej nauczy się jako aktor. Przyłączył się do eksperymentalnej trupy Theater X, z którą odbył czteroletnie tournée po Chicago, Denver i Europie. W 1977 roku przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie związał z eksperymentalnym teatrem Performance Group (później The Wooster Group).

Jego kariera na dużym ekranie rozpoczęła się od udziału w westernie Michaela Cimino Wrota niebios (Heaven's Gate, 1980) u boku Krisa Kristoffersona i Christophera Walkena. Dwa lata później zagrał w melodramacie Niekochana (The Loveless, 1982), a następnie w epizodycznej roli młodego mężczyzny w budce telefonicznej w dramacie niesamowitym Zagadka nieśmiertelności (The Hunger, 1983) z Catherine Deneuve, Davidem Bowie i Susan Sarandon. Swoją pierwszą główną rolę bezwzględnego fałszerza pieniędzy zagrał w sensacyjnym dramacie kryminalnym Williama Friedkina Żyć i umrzeć w Los Angeles (To Live and Die in L.A., 1985). Jego głośne kreacje filmowe to przeciwstawiający się bezwzględności i okrucieństwu sierżant Elias Grodin w sensacyjnym dramacie wojennym o wojnie wietnamskiej Olivera Stone'a Pluton (Platoon, 1986), za którą dostał nominację do nagrody Oscara za najlepszą rolę drugoplanową, Jezus z Nazaretu w dyskusyjnym i wywołującym wiele kontrowersji dramacie Martina Scorsese Ostatnie kuszenie Chrystusa (The Last Temptation of Christ, 1988), grecki więzień w Oświęcimiu w biograficznym dramacie sportowym Triumf ducha (Triumph of the Spirit, 1989) oraz obmierzły bandyta w przygodowej komedii kryminalnej Davida Lyncha Dzikość serca (Wild at Heart, 1990). Jednak jego rola adwokata i kochanka oskarżonej o morderstwo za pomocą przemocy seksualnej w thrillerze erotycznym Sidła miłości (Body of Evidence, 1993) z udziałem Madonny i postać psychopaty-geniusza komputerowego, który przejął kontrolę nad statkiem w filmie sensacyjnym Speed 2: Wyścig z czasem (Speed 2: Cruise Control, 1997) przyniosły mu nominację do Złotej Maliny dla najgorszego aktora drugoplanowego. Za rolę mieszkającego w ruinach starego zamku w górach Słowacji Maxa Schrecka w dramacie grozy Cień wampira (Shadow of the Vampire, 2000) otrzymał wiele nagród, m.in. Saturna oraz nominację do nagrody Oscara i Złotego Globu. Sławę zdobyła także rola czarnego charakteru – Normana Osborne, ex-właściciela największego w Nowym Yorku koncernu chemicznego, który przeżył wypadek w laboratorium, przemieniając się w monstrualnego Zielonego Goblina w filmie sensacyjnym fantasy Spider-Man (2002) i jego sequelachSpider-Man 2 (2004) i Spider-Man 3 (2007).

Najważniejsza jest dla niego sztuka ekspresji mimiki i gestu, mniej słowa. Mówi o sobie: – Jestem aktorem biologicznym. Pracował jako model dla domu mody Prada. Użyczał swojego głosu w reklamach.

Życie prywatne

Od roku 1977 był w nieformalnym związku z reżyserką teatralną Elizabeth LeCompte (ur. 1945). Mają syna Jacka (ur. 1982). W dniu 25 marca 2005 poślubił włoską reżyserkę i aktorkę Giadę Colagrande (ur. 16 października 1975).


Willem Dafoe, 2006

Filmografia

Obsada aktorska

Gościnnie

Scenarzysta

Linki zewnętrzne