Moduł Younga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 94.254.129.64 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to NH2501. |
posortowanie tabelki rosnąco |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
| [[Drewno (technika)|Drewno]] [[dąb|dębowe]]<br />(wzdłuż włókien) |
| [[Drewno (technika)|Drewno]] [[dąb|dębowe]]<br />(wzdłuż włókien) |
||
| align="center"| 11 |
| align="center"| 11 |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
| [[Beton]]<br />(ściskany) |
| [[Beton]]<br />(ściskany) |
||
Linia 34: | Linia 37: | ||
| [[Magnez]] (Mg) |
| [[Magnez]] (Mg) |
||
| align="center"| 45 |
| align="center"| 45 |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
| Stop [[glin]]u ([[Glin|aluminium]]) (Al) |
| Stop [[glin]]u ([[Glin|aluminium]]) (Al) |
||
Linia 40: | Linia 46: | ||
| [[Szkło]] ([[Ditlenek krzemu|SiO<sub>2</sub>]],<br />[[węglan sodu|Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>]], [[węglan wapnia|CaCO<sub>3</sub>]]) |
| [[Szkło]] ([[Ditlenek krzemu|SiO<sub>2</sub>]],<br />[[węglan sodu|Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>]], [[węglan wapnia|CaCO<sub>3</sub>]]) |
||
| align="center"| 72 |
| align="center"| 72 |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
| [[Mosiądz]] ([[miedź|Cu]], [[cynk|Zn]]) i<br />[[Brązy|Brąz]] (Cu, [[cyna|Sn]]) |
| [[Mosiądz]] ([[miedź|Cu]], [[cynk|Zn]]) i<br />[[Brązy|Brąz]] (Cu, [[cyna|Sn]]) |
||
Linia 61: | Linia 73: | ||
| [[Węglik tytanu]] (TiC) |
| [[Węglik tytanu]] (TiC) |
||
| align="center"| 450–650 |
| align="center"| 450–650 |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|- |
|- |
||
| [[Nanorurka]] |
| [[Nanorurka]] |
Wersja z 14:49, 15 gru 2014
Materiał | Moduł Younga (E) GPa |
---|---|
Guma | 0,01–0,10 |
Polietylen (LDPE) | 0,2 |
Polipropylen (PP) | 1,5–2,0 |
Osłonka wirusa | 1–3 |
Poli(tereftalan etylenu) (PET) | 2,0–2,5 |
Polistyren (PS) | 3,0–3,5 |
Nylon | 2–4 |
Drewno dębowe (wzdłuż włókien) |
11 |
Ołów | 16 |
Beton (ściskany) |
>27 |
Magnez (Mg) | 45 |
Cyna | 47 |
Stop glinu (aluminium) (Al) | 69 |
Szkło (SiO2, Na2CO3, CaCO3) |
72 |
Cynk | 84 |
Miedź | 100–115 |
Mosiądz (Cu, Zn) i Brąz (Cu, Sn) |
103–124 |
Tytan (Ti) | 105–120 |
Kompozyt z włókna węglowego |
150 |
Żelazo kute i stal | 190–210 |
Wolfram (W) | 400–410 |
Węglik krzemu (SiC) | 450 |
Węglik tytanu (TiC) | 450–650 |
Nanorurka | >1000[1] |
Diament (C) | 1050–1200 |
Moduł Younga (E) – inaczej moduł odkształcalności liniowej albo moduł (współczynnik) sprężystości podłużnej (w układzie jednostek SI) – wielkość określająca sprężystość materiału. Wyraża ona, charakterystyczną dla danego materiału, zależność względnego odkształcenia liniowego ε materiału od naprężenia σ, jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych.
Jednostką modułu Younga jest paskal, czyli N/m².
Moduł Younga jest hipotetycznym naprężeniem, które wystąpiłoby przy dwukrotnym wydłużeniu próbki materiału, przy założeniu, że jej przekrój nie ulegnie zmianie (założenie to spełnione jest dla hipotetycznego materiału o współczynniku Poissona ).
Wielkość została nazwana na cześć angielskiego fizyka i lekarza Thomasa Younga.
W przypadku materiału izotropowego moduł Younga powiązany jest z innymi stałymi materiałowymi:
gdzie:
- – moduł Kirchhoffa,
- – Liczba Poissona,
- – moduł Helmholtza,
- i – stałe Lamégo.