Kraina Wielkich Jezior Mazurskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m WP:CHECK - eliminacja błędu #16 (niewidoczne znaki kontrolne Unicode)
lol
Linia 13: Linia 13:
}}
}}
{{commonscat|Great Masurian Lakes}}
{{commonscat|Great Masurian Lakes}}
'''Kraina Wielkich Jezior Mazurskich''' ([[Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski|842.83]]) – [[mezoregion]], położony w północnej [[Polska|Polsce]], obejmujący środkową część [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] o powierzchni 1732 km², z czego 486 km² zajmują jeziora. Na południu graniczy z [[Równina Mazurska|Równiną Mazurską]], od wschodu z [[Pojezierze Ełckie|Pojezierzem Ełckim]], od północy z [[Kraina Węgorapy|Krainą Węgorapy]], a od zachodu z [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierzem Mrągowskim]] i [[Nizina Sępopolska|Niziną Sępopolską]]. Jeziora połączone są [[kanały mazurskie|kanałami mazurskimi]]. Na lądzie, w większości pokrytym lasem, dominuje [[obszar młodoglacjalny|krajobraz młodoglacjalny]], który został ukształtowany w [[neogen]]ie. Największy wpływ na obecną rzeźbę terenu miała ostatnia faza [[zlodowacenie północnopolskie|zlodowacenia bałtyckiego]], która zakończyła się ok. 10 tys. lat temu. Cofający się [[lądolód]] usypywał położone równoleżnikowo ciągi wzgórz morenowych, zbudowane z glin, żwirów i głazów. W zagłębieniach między wyniesieniami pozostawały wielkie bryły martwego lodu, które wytapiając się pozostawiły misy wytopiskowe. Płynące pod lodem [[Rzeka|rzeki]] wypłukały głębokie rynny. Tak powstały jeziora [[Mazury|mazurskie]], dziś połączone [[Kanały mazurskie|systemem kanałów]].
'''Kraina Wielkich Jezior Mazurskich''' ([[Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski|842.83]]) – [[mezoregion]], położony w północnej [[Polska|Polsce]], obejmujący środkową część [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] o powierzchni 1732 km², z czego 1 km² zajmują jeziora. Na południu graniczy z [[Równina Mazurska|Równiną Mazurską]], od wschodu z [[Pojezierze Ełckie|Pojezierzem Ełckim]], od północy z [[Kraina Węgorapy|Krainą Węgorapy]], a od zachodu z [[Pojezierze Mrągowskie|Pojezierzem Mrągowskim]] i [[Nizina Sępopolska|Niziną Sępopolską]]. Jeziora połączone są [[kanały mazurskie|kanałami mazurskimi]]. Na lądzie, w większości pokrytym lasem, dominuje [[obszar młodoglacjalny|krajobraz młodoglacjalny]], który został ukształtowany w [[neogen]]ie. Największy wpływ na obecną rzeźbę terenu miała ostatnia faza [[zlodowacenie północnopolskie|zlodowacenia bałtyckiego]], która zakończyła się ok. 10 tys. lat temu. Cofający się [[lądolód]] usypywał położone równoleżnikowo ciągi wzgórz morenowych, zbudowane z glin, żwirów i głazów. W zagłębieniach między wyniesieniami pozostawały wielkie bryły martwego lodu, które wytapiając się pozostawiły misy wytopiskowe. Płynące pod lodem [[Rzeka|rzeki]] wypłukały głębokie rynny. Tak powstały jeziora [[Mazury|mazurskie]], dziś połączone [[Kanały mazurskie|systemem kanałów]].


Jest to obszar wyjątkowy zarówno w skali całego kraju, jak i Europy – niezwykle bogaty pod względem przyrodniczym, pełen historycznych zabytków oraz uwielbiany przez miłośników sportów wodnych, wędkarstwa i letników. Wielkie Jeziora Mazurskie słyną z niezliczonych siedlisk rzadkich ptaków. Można obserwować m.in. uważanego za symbol Mazur [[Kormorany|kormorana]], [[perkoz dwuczuby|perkoza dwuczubego]], [[łyska|łyskę]], [[czapla siwa|czaplę]] oraz [[łabędź niemy|łabędzia niemego]], najliczniej gniazdującego na jeziorze [[Łuknajno]]. Żyje tu również rzadki [[bocian czarny]], [[kania czarna]], [[orzeł przedni]] i [[Bielik zwyczajny|bielik]]. Wędrowcy spotykają na swojej drodze [[wydra|wydrę]], [[bóbr europejski|bobra]], [[żółw błotny|żółwia błotnego]], [[łoś|łosia]] oraz wiele gatunków [[nietoperze|nietoperzy]] i kolorowych [[ważki|ważek]]. Szczególną atrakcją na przełomie września i października są rykowiska [[jeleń|jeleni]].
Jest to obszar wyjątkowy zarówno w skali całego kraju, jak i Europy – niezwykle bogaty pod względem przyrodniczym, pełen historycznych zabytków oraz uwielbiany przez miłośników sportów wodnych, wędkarstwa i letników. Wielkie Jeziora Mazurskie słyną z niezliczonych siedlisk rzadkich ptaków. Można obserwować m.in. uważanego za symbol Mazur [[Kormorany|kormorana]], [[perkoz dwuczuby|perkoza dwuczubego]], [[łyska|łyskę]], [[czapla siwa|czaplę]] oraz [[łabędź niemy|łabędzia niemego]], najliczniej gniazdującego na jeziorze [[Łuknajno]]. Żyje tu również rzadki [[bocian czarny]], [[kania czarna]], [[orzeł przedni]] i [[Bielik zwyczajny|bielik]]. Wędrowcy spotykają na swojej drodze [[wydra|wydrę]], [[bóbr europejski|bobra]], [[żółw błotny|żółwia błotnego]], [[łoś|łosia]] oraz wiele gatunków [[nietoperze|nietoperzy]] i kolorowych [[ważki|ważek]]. Szczególną atrakcją na przełomie września i października są rykowiska [[jeleń|jeleni]].

Wersja z 14:50, 27 sty 2015

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich
ilustracja
Mapa regionu
Megaregion

Niż Wschodnioeuropejski

Prowincja

Niż Wschodniobałtycko-Białoruski

Podprowincja

Pojezierza Wschodniobałtyckie

Makroregion

Pojezierze Mazurskie

Mezoregion

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. warmińsko-mazurskie

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich (842.83) – mezoregion, położony w północnej Polsce, obejmujący środkową część Pojezierza Mazurskiego o powierzchni 1732 km², z czego 1 km² zajmują jeziora. Na południu graniczy z Równiną Mazurską, od wschodu z Pojezierzem Ełckim, od północy z Krainą Węgorapy, a od zachodu z Pojezierzem Mrągowskim i Niziną Sępopolską. Jeziora połączone są kanałami mazurskimi. Na lądzie, w większości pokrytym lasem, dominuje krajobraz młodoglacjalny, który został ukształtowany w neogenie. Największy wpływ na obecną rzeźbę terenu miała ostatnia faza zlodowacenia bałtyckiego, która zakończyła się ok. 10 tys. lat temu. Cofający się lądolód usypywał położone równoleżnikowo ciągi wzgórz morenowych, zbudowane z glin, żwirów i głazów. W zagłębieniach między wyniesieniami pozostawały wielkie bryły martwego lodu, które wytapiając się pozostawiły misy wytopiskowe. Płynące pod lodem rzeki wypłukały głębokie rynny. Tak powstały jeziora mazurskie, dziś połączone systemem kanałów.

Jest to obszar wyjątkowy zarówno w skali całego kraju, jak i Europy – niezwykle bogaty pod względem przyrodniczym, pełen historycznych zabytków oraz uwielbiany przez miłośników sportów wodnych, wędkarstwa i letników. Wielkie Jeziora Mazurskie słyną z niezliczonych siedlisk rzadkich ptaków. Można obserwować m.in. uważanego za symbol Mazur kormorana, perkoza dwuczubego, łyskę, czaplę oraz łabędzia niemego, najliczniej gniazdującego na jeziorze Łuknajno. Żyje tu również rzadki bocian czarny, kania czarna, orzeł przedni i bielik. Wędrowcy spotykają na swojej drodze wydrę, bobra, żółwia błotnego, łosia oraz wiele gatunków nietoperzy i kolorowych ważek. Szczególną atrakcją na przełomie września i października są rykowiska jeleni.

Ważną rolę w gospodarce regionu odgrywa rybołówstwo, przede wszystkim jednak turystyka i sporty wodne. Głównymi ośrodkami są: Giżycko, Mikołajki, Pisz, Węgorzewo. Znajduje się tu szereg rezerwatów przyrody i Mazurski Park Krajobrazowy.

Największą atrakcją turystyczną Krainy Wielkich Jezior są jeziora tam występujące, w tym największe w Polsce Śniardwy (113,8 km²), Mamry (105 km²), oraz Niegocin, Orzysz, Jagodne, Tałty.

Jeziora z okolic Śniardw

Nazwa Powierzchnia
Jez. Zełwążek 18 ha (0,18 km²)
Jez. Głębokie 47 ha (0,47 km²)
Jez. Płociczno 25 ha (0,25 km²)
Jez. Lisunie 29 ha (0,29 km²)
Jez. Jezioro Gardyńskie 66 ha (0,66 km²)
Jez. Malinówko 37 ha (0,37 km²)
Jez. Wesołek 22 ha (0,22 km²)
Jez. Nidzkie 1431 ha (14,31 km²)
Zat. Zamrodzieje Małe 150 ha (1,5 km²)
Zat. Zamrodzieje Wielkie 232 ha (2,3 km²)
Jez. Mikołajskie 524 ha (5,24 km²)
Jez. Bełdany 944 ha (9,44 km²)

Organizacje ratunkowe

W krainie Wielkich Jezior Mazurskich służbę ratowniczą pełnią głównie 3 podmioty:

Bibliografia

  • Leszek Trząski, Perły Natury, Wydawnictwo Videograf II, Kielce 2005.