Automobiles Gonfaronnaises Sportives: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 12: Linia 12:
|kierowcy testowi =
|kierowcy testowi =
|debiut = [[Formuła 1 - Grand Prix Włoch 1986|Grand Prix Włoch 1986]]
|debiut = [[Formuła 1 - Grand Prix Włoch 1986|Grand Prix Włoch 1986]]
|ostatni wyścig = [[Formuła 1 - Grand Prix Hiszpanii 1991|Grand Prix Hiszpanii 1991]]
|ostatni wyścig = [[Grand Prix Hiszpanii 1991|Grand Prix Hiszpanii 1991]]
|mistrzostwa konstruktorów =
|mistrzostwa konstruktorów =
|mistrzostwa kierowców =
|mistrzostwa kierowców =
Linia 399: Linia 399:
! align="center"| {{flaga|ITA}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Włoch 1991|ITA]]
! align="center"| {{flaga|ITA}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Włoch 1991|ITA]]
! align="center"| {{flaga|PRT}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Portugalii 1991|PRT]]
! align="center"| {{flaga|PRT}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Portugalii 1991|PRT]]
! align="center"| {{flaga|ESP}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Hiszpanii 1991|ESP]]
! align="center"| {{flaga|ESP}}<br />[[Grand Prix Hiszpanii 1991|ESP]]
! align="center"| {{flaga|JPN}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Japonii 1991|JPN]]
! align="center"| {{flaga|JPN}}<br />[[Formuła 1 - Grand Prix Japonii 1991|JPN]]
! align="center"| {{flaga|AUS}}<br />[[Grand Prix Australii 1991|AUS]]
! align="center"| {{flaga|AUS}}<br />[[Grand Prix Australii 1991|AUS]]

Wersja z 17:20, 15 lut 2015

AGS
Ilustracja
AGS JH23 z 1988 roku
Pełna nazwa

Automobiles Gonfaronnaises Sportives

Aktywna

od 1968

Siedziba

Gonfaron, Francja

Ważni ludzie
Założyciel

Henri Julien

Kierowcy

Ivan Capelli
Pascal Fabre
Roberto Moreno
Philippe Streiff
Joachim Winkelhock
Gabriele Tarquini
Yannick Dalmas
Stefan Johansson
Fabrizio Barbazza
Olivier Grouillard

Inne
Debiut

Grand Prix Włoch 1986

Ostatni wyścig

Grand Prix Hiszpanii 1991

Strona internetowa

Automobiles Gonfaronnaises Sportives (AGS) – były zespół wyścigowy założony przez Henriego Juliena, w latach 19861991 zespół i konstruktor Formuły 1. Obecnie AGS jest szkołą wyścigową.

Historia

Henri Julien

W młodości Henri Julien pracował w Garage de l'Avenir w miejscowości Gonfaron, natomiast w wolnym czasie budował jednomiejscowy samochód wyścigowy nazwany przez siebie JH1, wyposażony w zmodyfikowany silnik Simca o pojemności 500 cm³, którym w 1950 roku zaczął ścigać się w lokalnych wyścigach. Później Julien zbudował samochód z silnikiem BMW o pojemności 500 cm³, a w 1957 roku samochód Formuły Junior z umieszczonym z przodu silnikiem Panhard 0,85 l, który to samochód nazwał JH3[1].

W 1960 roku Julien zaprzestał budowy samochodów i kupił samochód Formuły 3 konstrukcji Alpine. Z powodu braku funduszy przestał się nim jednak ścigać w 1965 roku. Dzięki utworzeniu w 1968 roku nowej serii wyścigowej Julien powrócił do budowy samochodów i założył Automobiles Gonfaronnaises Sportives (AGS), współpracując z Christianem Vanderpleynem, który w 1960 roku był praktykantem u Juliena. Julien zbudował model JH4, którym w 1969 roku ścigał się François Rabbione. W następnym roku Julien zbudował dwa modele JH5, którymi ścigali się Rabbione i Gerard Cerruti; Cerruti zajął trzecie miejsce na torze Paul Ricard. W 1971 roku seria ta zmieniła nazwę na Formułę Renault, a Julien zbudował model JH6, którym z pewnymi sukcesami ścigał się François Guerre-Berthelot; Guerre-Berthelot nie wygrał wprawdzie wyścigu, ale ustanowił kilka najszybszych okrążeń. Następnie Julien projektował bolidy Formuły 3 i Formuły Renault, jednak AGS nie odnosił znaczących sukcesów. W 1977 roku zespół zaczął ścigać się w Formule Super Renault, a Richard Dallest modelem JH14 odnosił dobre wyniki[1].

W 1978 Julien wystawił AGS JH15 z silnikiem BMW w Formule 2, a kierowcą był Dallest. Początkowo rezultaty były słabe, ale w 1980 roku Dallest wygrał wyścigi w Pau i Zandvoort. W 1982 nowymi kierowcami zostali Philippe Streiff i Pascal Fabre; Streiff ukończył sezon na szóstym miejscu, dwukrotnie zdobywając drugie miejsce. W 1983 roku zespół stracił wsparcie firm Motul i GPA, ale pieniądze wniesione przez Fulvio Ballabio pozwoliły na funkcjonowanie zespołu, ponadto Streiff zajął czwarte miejsce w klasyfikacji końcowej. Ze wsparciem Gitanes, Elf i Blanchet Locatop Streiff został w zespole w sezonie 1984, odnosząc pierwsze zwycięstwo w tej serii, na torze Brands Hatch. Po powstaniu Formuły 3000 w roku 1985 Streiff i AGS ścigali się w tej serii, ale bez sukcesów[1].

Formuła 1

W 1986 roku zespół zadebiutował w Formule 1, co miało miejsce podczas Grand Prix Włoch. AGS JH21C był oparty na samochodzie Formuły 3000, a jego monocoque pochodził od Renault. Samochód był napędzany silnikami Motori Moderni, a kierowcą został Ivan Capelli. Zimą samochód został przeprojektowany i wyposażony w silnik Forda. Zespół otrzymał wsparcie firmy Charro, a kierowcą został Pascal Fabre, który pod koniec roku został zastąpiony przez Roberto Moreno; Moreno zdobył dla zespołu pierwszy punkt w Formule 1 za szóste miejsce w Grand Prix Australii[2].

W roku 1988 mimo problemów finansowych Streiff za kierownicą JH23 pokazywał w niektórych eliminacjach dobrą szybkość. Ponadto do Coloni odeszli z zespołu projektant Vanderpleyn, asystent Michel Costa i menadżer zespołu Frederic Dhainhaut. Projektantem modelu na sezon 1989JH24, został Claude Galopin, a partnerem Streiffa dzięki wsparciu Liqui Moly został Joachim Winkelhock. W marcu 1989 roku Streiff został sparaliżowany wskutek wypadku podczas testów na torze Jacarepaguá, a Julien zdecydował się na sprzedaż zespołu francuskiemu biznesmenowi Cyrilowi de Rouvre'owi. Dyrektorem ds. rozwoju został Francois Guerre-Berthelot, a szefem – Henri Cochin. Nowym sponsorem została firma Faure, a Streiffa zastąpił Gabriele Tarquini. W połowie sezonu Winkelhocka zastąpił Yannick Dalmas. Model JH24 ani razu nie zakwalifikował się do wyścigu[2].

Jesienią zespół został zrestrukturyzowany: Costa został szefem ds. projektu, Hugues de Chaunac – dyrektorem zespołu a Claude Rouelle – szefem ds. badań i rozwoju. Na sezon 1990 nowym sponsorem został paryski dom mody, firma Ted Lapidus, a kierowcami pozostali Tarquini i Dalmas. Po kilku miesiącach De Chaunac opuścił zespół. AGS JH25 zdołał zakwalifikować się do kilku wyścigów, a najlepszym rezultatem było dziewiąte miejsce Dalmasa w Grand Prix Hiszpanii. Zimą na jaw wyszły poważne problemy finansowe zespołu. AGS JH26 nie został wybudowany i plotkowano o możliwości połączenia się AGS i Larrousse'a.

Zespół został wykupiony przez Włochów: Patrizio Cantu i Gabriele Raffanellego. Do zespołu przyszli Vanderpleyn i Mario Tolentino, którzy zaprojektowali model JH27. Samochód ten zadebiutował dopiero we wrześniu i okazał się niewiele lepszy od słabego JH25. Wkrótce później zespół został zamknięty. Później AGS przekształciło się w szkołę wyścigową, wypożyczającą swoje samochody[2].

Wyniki w Formule 1

Sezon Konstruktor Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki kierowców Wyniki
konstruktora
1986 Brazylia
BRA
Hiszpania
ESP
San Marino
SMR
Monako
MCO
Belgia
BEL
Kanada
CAN
Stany Zjednoczone
USE
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Austria
AUT
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Meksyk
MEX
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Motori Moderni Włochy Ivan Capelli NU NU 0 NS 0 NS
1987 Brazylia
BRA
San Marino
SMR
Belgia
BEL
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
USE
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Austria
AUT
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Meksyk
MEX
Japonia
JPN
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Ford Francja Pascal Fabre 12 13 10 13 12 9 9 NU 13 NS NZ NZ NU NZ 0 25 1 12
Brazylia Roberto Moreno NU 6 1 21
1988 Brazylia
BRA
San Marino
SMR
Monako
MCO
Meksyk
MEX
Kanada
CAN
Stany Zjednoczone
USE
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Japonia
JPN
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Ford Francja Philippe Streiff NU 10 NU 12 NU NU NU NU NU NU 10 NU 9 NU 8 11 0 21 0 13
1989 Brazylia
BRA
San Marino
SMR
Monako
MCO
Meksyk
MEX
Stany Zjednoczone
USA
Kanada
CAN
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Japonia
JPN
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Ford Francja Philippe Streiff WD 0 NS 1 15
Włochy Gabriele Tarquini 8 NU 6 7 NU NU NZ NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK 1 27
Niemcy Joachim Winkelhock NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK 0 NS
Francja Yannick Dalmas NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK 0 NS
1990 Stany Zjednoczone
USA
Brazylia
BRA
San Marino
SMR
Monako
MCO
Kanada
CAN
Meksyk
MEX
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Japonia
JPN
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Ford Włochy Gabriele Tarquini NPK NPK NPK NPK NPK NPK NZ NU NPK 13 NZ NZ NZ NU NZ NU 0 32 0 14
Francja Yannick Dalmas NPK NU NPK NPK NPK NPK 17 NPK NZ NZ NZ NS NU 9 NZ NZ 0 25
1991 Stany Zjednoczone
USA
Brazylia
BRA
San Marino
SMR
Monako
MCO
Kanada
CAN
Meksyk
MEX
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Japonia
JPN
Australia
AUS
Punkty Pozycja Punkty Pozycja
AGS-Ford Włochy Gabriele Tarquini 8 NU NZ NU NZ NZ NZ NZ NZ NPK NPK NPK NZ 0 30 0 15
Francja Olivier Grouillard NPK 0 34
Szwecja Stefan Johansson NZ NZ 0 NS
Włochy Fabrizio Barbazza NZ NZ NZ NZ NZ NZ NPK NPK NPK NPK NPK NPK 0 NS
  1. a b c Henri Julien. [w:] Strona internetowa [on-line]. www.500race.org/Men. [dostęp 2012-11-09]. (ang.).
  2. a b c Constructors: AGS (Automobiles Gonfaronnaise Sportives). grandprix.com. [dostęp 2012-11-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Szablon:Konstruktorzy F1