Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Red. |
m →Konkursy drużynowe: akt. |
||
Linia 1174: | Linia 1174: | ||
|3. |
|3. |
||
|{{Państwo|NOR}} |
|{{Państwo|NOR}} |
||
| |
|3 |
||
|- |
|- |
||
|4. |
|4. |
||
Linia 1193: | Linia 1193: | ||
|{{Państwo|AUT}} |
|{{Państwo|AUT}} |
||
|8 |
|8 |
||
| |
|3 |
||
|4 |
|4 |
||
| |
|15 |
||
|- |
|- |
||
|2. |
|2. |
||
Linia 1205: | Linia 1205: | ||
|- |
|- |
||
|3. |
|3. |
||
|{{Państwo| |
|{{Państwo|NOR}} |
||
| |
|3 |
||
⚫ | |||
|4 |
|4 |
||
⚫ | |||
|10 |
|10 |
||
|- |
|- |
||
|4. |
|4. |
||
|{{Państwo| |
|{{Państwo|DEU}} |
||
|2 |
|2 |
||
|4 |
|4 |
||
| |
|4 |
||
| |
|10 |
||
|- |
|- |
||
|5. |
|5. |
||
Linia 1233: | Linia 1233: | ||
|- |
|- |
||
|7. |
|7. |
||
|{{Państwo| |
|{{Państwo|POL}} |
||
|0 |
|0 |
||
|0 |
|0 |
||
| |
|2 |
||
| |
|2 |
||
|- |
|- |
||
| |
|8. |
||
|{{Państwo| |
|{{Państwo|DDR}} |
||
|0 |
|0 |
||
|0 |
|0 |
||
Linia 1247: | Linia 1247: | ||
|- |
|- |
||
| |
| |
||
|{{Państwo| |
|{{Państwo|SVN}} |
||
|0 |
|0 |
||
|0 |
|0 |
Wersja z 19:50, 2 mar 2015
Mistrzostwa świata | |
Rozgrywane od | 1925 |
---|---|
Najwięcej złotych medali[1] |
A. Małysz |
Najwięcej medali[1] |
A. Małysz |
Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym (znane też jako mistrzostwa świata w skokach narciarskich[2]) są częścią mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym odbywających się co 2 lata. Pierwszy konkurs odbył się w 1925 w Jańskich Łaźniach. Przed II wojną światową impreza rozgrywana była praktycznie corocznie, a od 1950 wprowadzono czteroletni cykl, na przemian z sezonem olimpijskim. Dopiero w 1985 zdecydowano o 2 letniej przerwie między mistrzostwami.
Od 1925 do 1962 rozgrywany był tylko jeden konkurs indywidualny, w dodatku na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od 1962 do 1989 zmagania odbywały się na dwóch typach skoczni: K-70 i K-90, na których wyłaniano po jednym mistrzu świata. W 1991 po raz pierwszy rywalizowano na obiektach K-120. Od 1978 przeprowadzane są zawody drużynowe (do 2001 - jeden konkurs, a w 2001 – pod naciskiem gospodarzy – zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120, co stało się tradycją również w kolejnych edycjach). Od 2009 rozgrywane są zmagania pań na skoczni normalnej, a od 2013 - konkursy drużyn mieszanych (dwie kobiety i dwóch mężczyzn).
Trzykrotnie mistrzostwa świata odbyły się w Polsce - w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 11 medali, a to za sprawą Stanisława Marusarza (1938) – srebro, Antoniego Łaciaka (1962) – srebro, Stanisława Gąsienicy Daniela (1970) – brąz, Adama Małysza – (2001) – złoto i srebro, (2003) – dwa złota, (2007) – złoto, (2011) – brąz, Kamila Stocha (2013) – złoto oraz Kamil Stoch, Piotr Żyła, Maciej Kot i Dawid Kubacki drużynowo (2013) – brąz. Adam Małysz jest natomiast rekordzistą jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów indywidualnego mistrza świata w skokach narciarskich. Zdobył ich jako jedyny dotychczas skoczek narciarski w historii czterokrotnie (2001, 2003 x2 i 2007). Jest on również rekordzistą pod względem zdobytych indywidualnych medali mistrzostw świata w historii. Zdobył ich 6, w tym 4 złote (2001, 2003 x2 i 2007), 1 srebrny (2001) i 1 brązowy (2011).
Medaliści mistrzostw świata (konkurs indywidualny)
- Osobny artykuł:
Kwestia podwójnego mistrzostwa
Do roku 1980 każdy medalista igrzysk olimpijskich zostawał automatycznie medalistą mistrzostw świata. Tym samym pierwszym Polakiem, który został mistrzem świata w skokach narciarskich jest Wojciech Fortuna, który wygrał złoto na olimpiadzie w Sapporo w 1972 roku. W poniższej statystyce nie uwzględniono jednak tego faktu, traktując te dwie imprezy niezależnie.
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)
Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)
Konkursy drużynowe
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
Miejsce | Kraj | Zwycięstwa |
---|---|---|
1. | Austria | 8 |
2. | Finlandia | 6 |
3. | Norwegia | 3 |
4. | Niemcy | 2 |
Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
Miejsce | Kraj | Zwycięstwa | 2. miejsca | 3. miejsca | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | Austria | 8 | 3 | 4 | 15 |
2. | Finlandia | 6 | 5 | 1 | 12 |
3. | Norwegia | 3 | 4 | 3 | 10 |
4. | Niemcy | 2 | 4 | 4 | 10 |
5. | Japonia | 0 | 3 | 3 | 6 |
6. | Czechy Czechosłowacja |
0 | 1 | 2 | 3 |
7. | Polska | 0 | 0 | 2 | 2 |
8. | NRD | 0 | 0 | 1 | 1 |
Słowenia | 0 | 0 | 1 | 1 |
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – kobiety
(indywidualnie)
Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
---|---|---|---|
1. | Lindsey Van | Stany Zjednoczone | 1 |
Daniela Iraschko | Austria | 1 | |
Sarah Hendrickson | Stany Zjednoczone | 1 | |
Carina Vogt | Niemcy | 1 |
Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata – kobiety
(indywidualnie)
Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | 1 miejsca | 2 miejsca | 3 miejsca |
---|---|---|---|---|---|
1. | Daniela Iraschko | Austria | 1 | 0 | 1 |
2. | Lindsey Van | Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 0 |
Sarah Hendrickson | Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 0 | |
Carina Vogt | Niemcy | 1 | 0 | 0 | |
3. | Ulrike Gräßler | Niemcy | 0 | 1 | 0 |
Elena Runggaldier | Włochy | 0 | 1 | 0 | |
Sara Takanashi | Japonia | 0 | 1 | 0 | |
4. | Anette Sagen | Norwegia | 0 | 0 | 1 |
Coline Mattel | Francja | 0 | 0 | 1 | |
Jacqueline Seifriedsberger | Austria | 0 | 0 | 1 | |
Yūki Itō | Japonia | 0 | 0 | 1 |