Wacław Kowalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 188.29.165.26) i przywrócono wersję 40878241 autorstwa Mushy
m wikilinki, replaced: Ostatnie dni → Ostatnie dni przy użyciu AWB
Linia 25: Linia 25:
Kowalski urodził się w mieście [[Gagarin (Rosja)|Gżatsk]] (od 1968 nosi nazwę Gagarin) w Rosji. Dzieciństwo i młodość spędził w miejscowości [[Gnojno (województwo lubelskie)|Gnojno]], gdzie mieszkał wraz z rodzicami i 3 siostrami. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] ojciec Kowalskiego, który był kowalem wraz z rodziną został zabrany przez wojska rosyjskie na wschód, dlatego też aktor urodził się na Kresach. Rodzina Kowalskich wróciła do Gnojna dopiero po zakończeniu wojny. W [[1937]] ukończył Seminarium Nauczycielskie [[Leśna Podlaska|Leśnej Podlaskiej]] i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Po wojnie rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego. Przebywając wówczas w [[Łódź|Łodzi]] zgłosił się jako statysta do [[Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi|Teatru Wojska Polskiego]]. Tam wypatrzył go [[Leon Schiller]] i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem. W [[1946]] zadebiutował na dużym ekranie epizodyczną rolą, śpiewaka z gitarą w pierwszym powojennym polskim filmie ''[[Zakazane piosenki]]''. W [[1951]] zdał egzamin eksternistyczny. W latach 1948-55 występował w Łodzi; w Teatrze Pinokio (1948-49) i w [[Teatr Nowy w Łodzi|Teatrze Nowym]] (1949-55). W [[1955]] przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]] grając kolejno w: [[Teatr Studio|Teatrze Klasycznym]] w latach 1955-69, [[Teatr Polski w Warszawie|Teatrze Polskim]] w latach 1970-77 i [[Teatr na Woli|Teatrze na Woli]] w latach 1977-81.
Kowalski urodził się w mieście [[Gagarin (Rosja)|Gżatsk]] (od 1968 nosi nazwę Gagarin) w Rosji. Dzieciństwo i młodość spędził w miejscowości [[Gnojno (województwo lubelskie)|Gnojno]], gdzie mieszkał wraz z rodzicami i 3 siostrami. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] ojciec Kowalskiego, który był kowalem wraz z rodziną został zabrany przez wojska rosyjskie na wschód, dlatego też aktor urodził się na Kresach. Rodzina Kowalskich wróciła do Gnojna dopiero po zakończeniu wojny. W [[1937]] ukończył Seminarium Nauczycielskie [[Leśna Podlaska|Leśnej Podlaskiej]] i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Po wojnie rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego. Przebywając wówczas w [[Łódź|Łodzi]] zgłosił się jako statysta do [[Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi|Teatru Wojska Polskiego]]. Tam wypatrzył go [[Leon Schiller]] i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem. W [[1946]] zadebiutował na dużym ekranie epizodyczną rolą, śpiewaka z gitarą w pierwszym powojennym polskim filmie ''[[Zakazane piosenki]]''. W [[1951]] zdał egzamin eksternistyczny. W latach 1948-55 występował w Łodzi; w Teatrze Pinokio (1948-49) i w [[Teatr Nowy w Łodzi|Teatrze Nowym]] (1949-55). W [[1955]] przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]] grając kolejno w: [[Teatr Studio|Teatrze Klasycznym]] w latach 1955-69, [[Teatr Polski w Warszawie|Teatrze Polskim]] w latach 1970-77 i [[Teatr na Woli|Teatrze na Woli]] w latach 1977-81.


Z filmem związał się na dobre w latach 50. Największą popularność i uznanie przyniosła mu rola [[Kazimierz Pawlak|Kazimierza Pawlaka]] w komediowej trylogii [[Sylwester Chęciński|Sylwestra Chęcińskiego]], na którą składają się filmy: ''[[Sami swoi]]'' (1967), ''[[Nie ma mocnych]]'' (1974) oraz ''[[Kochaj albo rzuć]]'' (1977). Stworzył w nich niezapomniany i chyba najsłynniejszy w historii polskiego kina duet z [[Władysław Hańcza|Władysławem Hańczą]]. Kolejną słynną rolą Kowalskiego, która spotkała się z ogromną popularnością jest dozorca Popiołek w serialu ''[[Dom (serial telewizyjny)|Dom]]'' [[Jan Łomnicki|Jana Łomnickiego]]. Ponadto zagrał w przeszło 100 filmach i serialach telewizyjnych, kreując zwykle role drugoplanowe i epizodyczne jednakże niezwykle wyraziste.
Z filmem związał się na dobre w latach 50. Największą popularność i uznanie przyniosła mu rola [[Kazimierz Pawlak|Kazimierza Pawlaka]] w komediowej trylogii [[Sylwester Chęciński|Sylwestra Chęcińskiego]], na którą składają się filmy: ''[[Sami swoi]]'' (1967), ''[[Nie ma mocnych]]'' (1974) oraz ''[[Kochaj albo rzuć]]'' (1977). Stworzył w nich niezapomniany i chyba najsłynniejszy w historii polskiego kina duet z [[Władysław Hańcza|Władysławem Hańczą]]. Kolejną słynną rolą Kowalskiego, która spotkała się z ogromną popularnością jest dozorca Popiołek w serialu ''[[Dom (serial telewizyjny)|Dom]]'' [[Jan Łomnicki|Jana Łomnickiego]]. Ponadto zagrał w przeszło 100 filmach i serialach telewizyjnych, kreując zwykle role drugoplanowe i epizodyczne jednakże niezwykle wyraziste.


W [[1988]] otrzymał nagrodę [[Wiktory|Wiktora]] dla najpopularniejszej postaci [[Telewizja Polska|TVP]].
W [[1988]] otrzymał nagrodę [[Wiktory|Wiktora]] dla najpopularniejszej postaci [[Telewizja Polska|TVP]].
Linia 85: Linia 85:
* ''[[Lalka (film)|Lalka]]'' (1968) jako wozak Wysocki
* ''[[Lalka (film)|Lalka]]'' (1968) jako wozak Wysocki
* ''[[Jarzębina czerwona]]'' (1969) jako kapral Podarzyn
* ''[[Jarzębina czerwona]]'' (1969) jako kapral Podarzyn
* ''[[Ostatnie dni]]'' (1969) jako szeregowy Ostrejko
* ''[[Ostatnie dni (film 1969)|Ostatnie dni]]'' (1969) jako szeregowy Ostrejko
* ''[[Paragon gola]]'' (1969) jako Anielak, wspólnik Wawrzysiaka
* ''[[Paragon gola]]'' (1969) jako Anielak, wspólnik Wawrzysiaka
* ''[[Rzeczpospolita babska]]'' (1969) jako weterynarz
* ''[[Rzeczpospolita babska]]'' (1969) jako weterynarz

Wersja z 22:25, 29 mar 2015

Wacław Kowalski
Ilustracja
Wacław Kowalski, jako Kazimierz Pawlak - relief na ścianie kina Praha w Warszawie
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1916
Gżatsk

Data i miejsce śmierci

27 października 1990
Brwinów

Zawód

aktor

Lata aktywności

1946-1982

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Wacław Kowalski jako Kazimierz Pawlak i Władysław Hańcza jako Władysław Kargul

Wacław Kowalski (ur. 2 maja 1916 w Gżatsku, obecnie Gagarin w Rosji, zm. 27 października 1990 w Brwinowie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Młodość i kariera aktorska

Kowalski urodził się w mieście Gżatsk (od 1968 nosi nazwę Gagarin) w Rosji. Dzieciństwo i młodość spędził w miejscowości Gnojno, gdzie mieszkał wraz z rodzicami i 3 siostrami. W czasie I wojny światowej ojciec Kowalskiego, który był kowalem wraz z rodziną został zabrany przez wojska rosyjskie na wschód, dlatego też aktor urodził się na Kresach. Rodzina Kowalskich wróciła do Gnojna dopiero po zakończeniu wojny. W 1937 ukończył Seminarium Nauczycielskie Leśnej Podlaskiej i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej. Po wojnie rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego. Przebywając wówczas w Łodzi zgłosił się jako statysta do Teatru Wojska Polskiego. Tam wypatrzył go Leon Schiller i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem. W 1946 zadebiutował na dużym ekranie epizodyczną rolą, śpiewaka z gitarą w pierwszym powojennym polskim filmie Zakazane piosenki. W 1951 zdał egzamin eksternistyczny. W latach 1948-55 występował w Łodzi; w Teatrze Pinokio (1948-49) i w Teatrze Nowym (1949-55). W 1955 przeniósł się do Warszawy grając kolejno w: Teatrze Klasycznym w latach 1955-69, Teatrze Polskim w latach 1970-77 i Teatrze na Woli w latach 1977-81.

Z filmem związał się na dobre w latach 50. Największą popularność i uznanie przyniosła mu rola Kazimierza Pawlaka w komediowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego, na którą składają się filmy: Sami swoi (1967), Nie ma mocnych (1974) oraz Kochaj albo rzuć (1977). Stworzył w nich niezapomniany i chyba najsłynniejszy w historii polskiego kina duet z Władysławem Hańczą. Kolejną słynną rolą Kowalskiego, która spotkała się z ogromną popularnością jest dozorca Popiołek w serialu Dom Jana Łomnickiego. Ponadto zagrał w przeszło 100 filmach i serialach telewizyjnych, kreując zwykle role drugoplanowe i epizodyczne jednakże niezwykle wyraziste.

W 1988 otrzymał nagrodę Wiktora dla najpopularniejszej postaci TVP.

Życie prywatne

Żoną aktora była Stanisława Kowalska (z domu Osikowska)[1]. Byli małżeństwem przez 47 lat (od 1943 do śmierci Kowalskiego w 1990). Mieli dwóch synów: Jan (ur. 1946) oraz Maciej (ur. 1956 - zm. 1982). W 1982 młodszy z synów, student medycyny, zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Wacław Kowalski bardzo to przeżył. Wycofał się z aktorstwa. Zrezygnował również z roli w serialu Dom, co było jedną z głównych przyczyn zakończenia realizacji serialu w latach 80. i uśmiercenia postaci Ryszarda Popiołka. Kowalski już nigdy nie pojawił się na ekranie, konsekwentnie odrzucał wszystkie propozycje. Ostatnie lata życia spędził w swoim domu w Brwinowie pod Warszawą. Zmarł nagle w wyniku udaru mózgu[1]. Jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Brwinowie wraz z żoną i synem.

Filmografia

Filmy

Seriale telewizyjne

Odznaczenia i nagrody

Linki zewnętrzne

  1. ↑ a b Maciej Gąsiorowski: Rodzinna tragedia przerwała barwną karierę.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Kowalski&oldid=42261439”