Siemion Kriwoszein

Siemion Moisiejewicz Kriwoszein

Семён Моисеевич Кривошеин

generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1899 Woroneż, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	16 września 1978 Moskwa, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	1918–1953
Siły zbrojne	Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona
Stanowiska	d-ca: 29 Brygady Czołgów, 25., 2. i 1. Korpusu Zmechanizowanego
Główne wojny i bitwy	wojna domowa w Rosji, wojna domowa w Hiszpanii, II wojna światowa: bitwa na Łuku Kurskim, bitwa o Berlin
Odznaczenia

{{Żołnierz infobox}} Nieoczekiwana grafika: "miejsce śmierci" oraz "miejsce urodzenia".

Siemion Moisiejewicz Kriwoszein, ros Семён Моисеевич Кривошеин, (ur. 28 listopada 1899 w Woroneżu, zm. 16 września 1978 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik wojsk pancernych Armii Czerwonej, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Urodził się w biednej rodzinie żydowskiej. W Armii Czerwonej od 1918. Uczestnik wojny domowej w Rosji (1917–1922) i wojny domowej w Hiszpanii (1936–1937) , następnie walk Armii Czerwonej z armią japońską w Mandżurii, nad jeziorem Chasan (1938) na granicy mandżursko-sowieckiej.

Gen. Mauritz von Wiktorin, gen. Heinz Guderian i kombryg Siemion Kriwoszein odbierają w 1939 defiladę Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu

W trakcie sowieckiej agresji na Polskę w 1939, w stopniu kombriga dowodził 29. Brygadą Czołgów. 22 września odbierał w Brześciu wspólnie z gen. Heinzem Guderianem wspólną defiladę, w związku z przekazaniem miasta i twierdzy przez Wehrmacht Armii Czerwonej. Wojskom niemieckim życzył podczas tego wydarzenia szybkiego zwycięstwa nad "kapitalistyczną Anglią" i zaprosił Heinza Guderiana do Moskwy po tym zwycięstwie.

Jego oddziały w Brześciu nad Bugiem wzięły do niewoli 1030 polskich oficerów, 1220 podoficerów i 34 tys. szeregowych żołnierzy. Na dworzec kolejowy w Brześciu w bałaganie odwrotu ku bezpiecznym granicom przybyło kilkadziesiąt polskich transportów wojskowych z żołnierzami i sprzętem. Wysiadali z wagonów wprost w sowieckie ręce jeszcze 25 września 1939.

Po wprowadzeniu w 1940 w Armii Czerwonej rang generalskich zweryfikowany jako generał-major. Po ataku Niemiec na ZSRR walczył z wojskami niemieckimi na Froncie Centralnym. Uczestnik bitwy pancernej na Łuku Kurskim. W latach 1944–1945 dowodził 1 Krasnogradzkim Korpusem Zmechanizowanym, m in. w operacji berlińskiej, za udział w której otrzymał tytuł "Bohatera Związku Radzieckiego". W latach 1946–50 był naczelnikiem Katedry Taktyki Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie. W latach 1952–53 ukończył Wyższe Kursy Akademickie w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. Klimenta Woroszyłowa w Moskwie.

Po śmierci Józefa Stalina, w maju 1953 przeniesiony do rezerwy. Zmarł 16 września 1978 w Moskwie i tam został pochowany.

Odznaczenia

• Medal "Złota Gwiazda" Bohatera Związku Radzieckiego (29 maja 1945)
• Order Lenina – trzykrotnie
• Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
• Order Kutuzowa I klasy
• Order Suworowa II klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Medal 100-lecia urodzin Lenina
• Medal za Zdobycie Berlina
• Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
• Medal 20-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
• Medal 30-lecia Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
• Medal jubileuszowy XX-lecia Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej
• Medal jubileuszowy 30-lecia Radzieckiej Armii i Marynarki Wojennej
• Medal 40-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
• Medal 50-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
• Medal 60-lecia Sił Zbrojnych ZSRR
• Order Krzyża Grunwaldu II klasy
• I inne

Bibliografia

• Семён Моисеевич Кривошеин – Герои страны (ros.)
• Семён Моисеевич Кривошеин – Проект ХРОНОС (ros.)