Jan Machulski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Machulski
Imię i nazwisko	Jan Henryk Machulski
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1928 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	20 listopada 2008 ; Warszawa
Zawód	aktor, reżyser, pedagog
Współmałżonek	Halina Machulska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 00:17, 4 maj 2015

Jan Henryk Machulski (ur. 3 lipca 1928 w Łodzi, zm. 20 listopada 2008 w Warszawie^[1]) – polski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, reżyser i pedagog. Pomysłodawca Alei Gwiazd w Łodzi. Współzałożyciel Teatru Ochoty w Warszawie (1970). Pedagog w PWSTTviF w Łodzi. Wieloletni dziekan Wydziału Aktorskiego tej uczelni. Mąż aktorki Haliny Machulskiej i ojciec reżysera filmowego Juliusza Machulskiego.

Życiorys

W 1947 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne Pierwszego Stopnia w Aleksandrowie Łódzkim. Absolwent (1950) ówczesnego Państwowego Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Łodzi (obecnie III LO w Łodzi)^[2]. W 1954 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Aktorską w Łodzi, a w 1971 Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Trzy lata później zaczął wykładać w łódzkiej szkole filmowej, na wydziale aktorskim.

W 1970, razem z żoną, otworzył w Warszawie własną scenę, Teatr Ochoty – Ośrodek Kultury Teatralnej, a wkrótce potem ognisko teatralne dla dzieci i młodzieży. Machulski szefował Teatrowi Ochoty do 1996. Scena miała być miejscem edukacji młodych ludzi sztuki i miejscem spotkania twórców z publicznością. Od 1975 Teatr Ochoty występował latem w Zamościu grając sztuki szekspirowskie. Te występy stały się zalążkiem dorocznego Zamojskiego Lata Teatralnego.

Działalność pedagogiczna stała się wkrótce ważnym zajęciem Machulskiego. W 1974 rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W latach 1981–1983 oraz 1991–1996 był dziekanem wydziału aktorskiego tej uczelni. W 1999, wraz z żoną, otworzył prywatną Szkołę Aktorską im. Haliny i Jana Machulskich, działającą przy ASSITEJ – Międzynarodowym Stowarzyszeniu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży. Szkoła proponuje alternatywny program kształcenia aktorów zawodowych.

Występował na scenach wielu teatrów: w latach 1954–1955 Teatr Jaracza w Olsztynie, Teatr Ziemi Opolskiej w Opolu (1955–1957), Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1957-1963), Teatr Nowy w Łodzi (1963–1966), teatrów Polskiego oraz Narodowego w Warszawie (1966–1970).

Był założycielem m.in.: „agencji” w Teatrze Lubelskim (1961), „Sceny studyjnej” w Łodzi (1964). Zagrał ok. 120 ról teatralnych oraz ok. 45 ról filmowych.

W młodości aktywnie uprawiał sport, grając w III-ligowym klubie piłkarskim Włókniarz Aleksandrów Łódzki.

W 2000 roku uzyskał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Zamościa.

Był ambasadorem Łodzi w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. 12 listopada 2008 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi^[3].

Zmarł na zawał serca w warszawskim Szpitalu Bielańskim, w wieku 80 lat. 28 listopada 2008 został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Filmografia (wybór)

<div

class="ImageGroup"
style="
  max-width:Błąd w wyrażeniu: nierozpoznane słowo „px”px;
  float: right; clear: right;   
  text-align: center;
  margin-left: 1.4em;
  
  "

>

Grób Jana Machulskiego na Wojskowych Powązkach

Ostatni dzień lata (1958, reż. Tadeusz Konwicki)
Wolne miasto (1958, reż. Stanisław Różewicz)
Orzeł (1959, reż. Leonard Buczkowski)
Daleka jest droga (1963, reż. Bohdan Poręba)
Wyspa Złoczyńców (1965, reż. Stanisław Jędryka)
Sublokator (1966, reż. Janusz Majewski)
Rękopis znaleziony w Saragossie (1964, reż. Wojciech Has)
Rzeczpospolita babska (1969, reż. Hieronim Przybył)
Album polski (1970, reż. Jan Rybkowski)
Pogoń za Adamem (1970, reż. Jerzy Zarzycki)
Podróż za jeden uśmiech (1971) − Stanisław Wanatowicz, ojciec Poldka
Dyrektorzy (1975) – lekarz
Polskie drogi – serial telewizyjny (1976, reż. Janusz Morgenstern)
Daleko od szosy – serial telewizyjny (1976, reż. Zbigniew Chmielewski) – ojciec Ani
Królowa Bona (1980) – Wolski
Białe tango (1981) – Andrzej, przyjaciel Ireny (odc. 6)
Vabank (1981, reż. Juliusz Machulski)
Vabank II, czyli riposta (1984, reż. Juliusz Machulski)
Kingsajz (1987, reż. Juliusz Machulski)
Zabij mnie glino (1987, reż. Jacek Bromski)
Deja vu (1990, reż. Juliusz Machulski)
Szwadron (1992, reż. Juliusz Machulski)
Psy (1992, reż. Władysław Pasikowski)
Kuchnia polska (1993 – doktor Kozłowski
Psy 2. Ostatnia krew (1994, reż. Władysław Pasikowski)
Komedia amerykańska (1996, reż. Juliusz Machulski)
Kiler (1997, reż. Juliusz Machulski)
Kiler-ów 2-óch (1999, reż. Juliusz Machulski)
D.I.L. (2002, reż. Konrad Niewolski)
Superprodukcja (2003, reż. Juliusz Machulski)
Rodzina zastępcza (2003, reż. Wojciech Nowak)
Vinci (2004, reż. Juliusz Machulski)
Emilia (2005, reż. Piotr Matwiejczyk)
Nie ma takiego numeru (2005, reż. Bartosz Brzeskot)
1409. Afera na zamku Bartenstein (2005, reż. Rafał Buks)
Co słonko widziało (2006, reż. Michał Rosa)
Doręczyciel (2008, reż. Maciej Wojtyszko)
Ostatnia akcja (2008, reż. Michał Rogalski)
Orkiestra niewidzialnych instrumentów (2010, reż. Cezary Albin)

Dubbing

1969 Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – głos naczelnika wiezienia
2004 Scooby-Doo 2:Potwory na gigancie - głos Wicklesa

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008 – pośmiertnie)^[4]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (1977)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1994)
Medal Pro Memoria (2008)
Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1980)
Medal IV wieki stołeczności Warszawy – w dowód uznania za koncepcję i osiągnięcia Teatru Ochoty (1996)
Nagroda „Buława hetmańska” dla spektaklu „Balladyna” w Teatrze Ochoty na XIII ZLT w Zamościu (1988)
Nagroda „Złota Żaba” dla polskiego aktora na 11 Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych „Camerimage” w Łodzi (2003)
Nagroda „Offskar” (Polska Nagroda Kina Niezależnego) za całokształt twórczości i wspieranie kina offowego
Tytuł Honorowego Obywatela Zamościa (2000)
Tytuł Honorowego Obywatela miasta Łodzi (2008)

↑ Gazeta Wyborcza: Jan Machulski nie żyje. [dostęp 20 listopada 2008]. (pol.).
↑ Stowarzyszenie Wychowanków III LO im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi.
↑ Honorowe obywatelstwo miasta Łodzi. [dostęp 21 lutego 2011].
↑ M.P. z 2009 r. nr 28, poz. 389 – pkt 1.
↑ M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 608 – pkt 11.

Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „O”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

BŁĄD PRZYPISÓW

Linki zewnętrzne

Jan Machulski w bazie IMDb (ang.)
Jan Machulski w bazie Filmweb
Jan Machulski w bazie filmpolski.pl
Szablon:E-teatr
Szablon:Stopklatka
Jan Machulski w serwisie Culture.pl
Artykuły w „Dzienniku Teatralnym”
Pomnik w Międzyzdrojach
Jan Machulski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] Gazeta Wyborcza: Jan Machulski nie żyje. [dostęp 20 listopada 2008]. (pol.).

[2] Stowarzyszenie Wychowanków III LO im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi.

[3] Honorowe obywatelstwo miasta Łodzi. [dostęp 21 lutego 2011].

[4] M.P. z 2009 r. nr 28, poz. 389 – pkt 1.

[5] M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 608 – pkt 11.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 == Życiorys ==
-W 1947 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne Pierwszego Stopnia w [[Aleksandrów Łódzki|Aleksandrowie Łódzkim]]. Absolwent (1950) ówczesnego Państwowego Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Łodzi (obecnie [[III Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi|III LO w Łodzi]])<ref>[http://www.trojkalodz.pl/index.php?strona=znani Stowarzyszenie Wychowanków III LO im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi].</ref>. W 1954 ukończył [[Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi|Państwową Wyższą Szkołę Aktorską]] w [[Łódź|Łodzi]], a w 1971 [[Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie|Państwową Wyższą Szkołę Teatralną]] w Warszawie. Trzy lata później zaczął wykładać w łódzkiej szkole filmowej, na wydziale aktorskim. Od 1963 należał do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]{{r|O}}.
+W 1947 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne Pierwszego Stopnia w [[Aleksandrów Łódzki|Aleksandrowie Łódzkim]]. Absolwent (1950) ówczesnego Państwowego Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Łodzi (obecnie [[III Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi|III LO w Łodzi]])<ref>[http://www.trojkalodz.pl/index.php?strona=znani Stowarzyszenie Wychowanków III LO im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi].</ref>. W 1954 ukończył [[Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi|Państwową Wyższą Szkołę Aktorską]] w [[Łódź|Łodzi]], a w 1971 [[Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie|Państwową Wyższą Szkołę Teatralną]] w Warszawie. Trzy lata później zaczął wykładać w łódzkiej szkole filmowej, na wydziale aktorskim.
 W 1970, razem z żoną, otworzył w Warszawie własną scenę, [[Teatr Ochoty w Warszawie|Teatr Ochoty]] – Ośrodek Kultury Teatralnej, a wkrótce potem ognisko teatralne dla dzieci i młodzieży. Machulski szefował Teatrowi Ochoty do 1996. Scena miała być miejscem edukacji młodych ludzi sztuki i miejscem spotkania twórców z publicznością. Od 1975 Teatr Ochoty występował latem w [[Zamość|Zamościu]] grając sztuki [[William Szekspir|szekspirowskie]]. Te występy stały się zalążkiem dorocznego Zamojskiego Lata Teatralnego.
@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 W młodości aktywnie uprawiał sport, grając w III-ligowym klubie piłkarskim [[Włókniarz Aleksandrów Łódzki]].
+W 2000 roku uzyskał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Zamościa.
 Był ambasadorem Łodzi w staraniach o tytuł [[Europejska Stolica Kultury|Europejskiej Stolicy Kultury]]. 12 listopada 2008 otrzymał tytuł [[Honorowe obywatelstwo|Honorowego Obywatela]] Miasta Łodzi<ref>{{Cytuj stronę|url=http://uml.lodz.pl/miasto/o_miescie/slynni_lodzianie/honorowi_obywatele_lodzi/|tytuł=Honorowe obywatelstwo miasta Łodzi|opublikowany=|data=|data dostępu=21 lutego 2011}}</ref>.