Ronald Cartland: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m MalarzBOT: Partia Konserwatywna (brytyjska) przeniesiono do Partia Konserwatywna (Wielka Brytania) |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
| miejsce śmierci = okolice [[Cassel (Francja)|Cassel]] |
| miejsce śmierci = okolice [[Cassel (Francja)|Cassel]] |
||
| funkcja = {{Flaga|GBR}} Członek Izby Gmin<br /> z [[Okręg wyborczy Birmingham King's Norton|Okręgu King's Norton]] |
| funkcja = {{Flaga|GBR}} Członek Izby Gmin<br /> z [[Okręg wyborczy Birmingham King's Norton|Okręgu King's Norton]] |
||
| partia = [[Partia Konserwatywna ( |
| partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]] |
||
| od = 1935 |
| od = 1935 |
||
| do = 30 maja 1940 |
| do = 30 maja 1940 |
Wersja z 11:09, 29 maj 2015
Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 maja 1940 |
Członek Izby Gmin z Okręgu King's Norton | |
Okres |
od 1935 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
John Ronald Hamilton Cartland (ur. 3 stycznia 1907 w Birmingham — zm. 30 maja 1940 w okolicach Cassel)[1] brytyjski polityk Partii Konserwatywnej. Był posłem do Izby Gmin z okręgu King's Norton w Birmingham od 1935 do śmierci w 1940 roku.
Życiorys
Ronald Cartland był synem majora Bertrama Cartlanda i Mary Hamilton Scobell, i młodszym bratem pisarki Barbary Cartland[2]. Jego dziadek ze strony ojca był bogatym finansistą w Birmingham. Z powodu bankructwa popełnił samobójstwo cztery lata przed narodzinami Ronalda. Bez szans na uzyskanie spadku na sfinansowanie rodziny, ojciec Ronalda i jego rodzina przeniosła się do wynajętego domu w pobliżu miasta Pershore, w Worcestershire[2]. W 1910 Bertram Cartland udał się do pracy w lokalnym biurze Partii Konserwatywnej. Podczas wyborów parlamentarnych w 1910 kierował kampanią kandydata na posła torysów. Po zwycięstwie zaproponował Bertramowi stanowisko osobistego sekretarza w Westminsterze[2]. Gdy w 1914 wybuchła I wojna światowa Bertram zgłosił się na ochotnika do służby wojskowej i został wysłany do Francji. Zginął w pobliżu Berry-au-Bac w 1918 roku, tylko pięć miesięcy przed Armistice[2].
W 1919 roku Mary Cartland - wraz z Ronaldem, jej 18-letnią córką Barbarą i 8-letnim synem Anthonym - przenieśli się do Londynu[3]. Ronald zdobył stypendium w Charterhouse School[4]. Chociaż nie wyraził pragnienia, aby stać się posłem konserwatystów - równocześnie głosił postępowe poglądy, które były sprzeczne z linią partii torysów i panującymi normami społecznymi. W dzieciństwie, Mary Cartland brała go ze sobą do pracy w ubogich obszarach Pershore. Bieda wywarła na Cartlandzie duże wrażenie[4]. Po opuszczeniu Charterhouse, Mary Cartland nie mogła sobie pozwolić, aby wysłać syna na studia, więc Ronald poszedł do pracy w Centrali Partii Konserwatywnej w Londynie[5].
Kariera polityczna
W 1933 po decyzji Lionela Beaumonta Thomasa o przejściu na emeryturę z powodów zdrowotnych, Cartland został wybrany jako następca w dawnym okręgu Herberta Austina z Norton King, Birmingham. Jego wybór był wspierany przez rodzinę Chamberlain, będącą długo najpotężniejszą siłą w konserwatywnych kręgach Birmingham.Cartland wygrał wybory w 1935, stając się jednym z najmłodszych posłów w Izbie Gmin[5].
Cartland do czasu usunięcia w maju 1936 r. krytykował rząd ministra a następnie premiera Stanleya Baldwina, m.in mniej niż entuzjastyczne nastawienie w pomoc "zagrożonym obszarom" - tych częściach Wielkiej Brytanii które cierpią z powodu ekstremalnych trudności gospodarczych, z bezrobocia nawet do 40%[6]. Mimo że Chamberlain odegrał dużą rolę w wyborze Cartlanda jako kandydata na posła do Izby Gmin w 1936 roku wygłosił on naganę do Skarbu Państwa potępiając próby zachowania równowagi budżetu kosztem biednych, atakując Neville'a Chamberlaina, gdy był kanclerzem skarbu w rządzie Baldwina[7].
Po nominacji Chamberlaina, Winston Churchill jak również Cartland byli jednymi z przeciwników prowadzonej przez jego rząd polityki ustępstw wobec III Rzeszy i faszystowskich Włoch. Przed wyborami w 1935 Cartland i jego siostra Barbara odwiedzili Niemcy. Ronald był przerażony prześladowaniami Żydów[7].
Po powrocie, ostrzegł swoich kolegów posłów o hitlerowskich planach ekspansji w Austrii i innych krajach Europy Środkowej. Twierdził że prędzej czy później, Wielka Brytania byłaby w stanie wojny z Niemcami[8].
W okresie rządów Neville'a Chamberlaina pełnił rolę Backbenchera. W swoim najbardziej znanym przemówieniu, w sierpniu 1939 roku, oskarżył premiera o "bycie dyktatorem". Chamberlain postanowił odroczyć posiedzenie Izby Gmin do 3 października i powiedział konserwatywnym deputowanym, że większość głosów za odroczeniem obrad będzie postrzegana jako wotum zaufania dla rządu. Wywołało to oburzenie w Izbie Gmin, skłoniło młodego Cartlanda, aby wstać i wygłosić mowę, która okazała się prorocza: "Jesteśmy w sytuacji, że w ciągu miesiąca możemy być walczyć - i możemy być może zginąć".[9]
Kariera wojskowa
Ronald Cartland osiągnął rangę majora w British Army. W 1937 roku dołączył do Armii Terytorialnej. W sierpniu 1939 r. był porucznikiem. Ćwiczył z żołnierzami służby ochotniczej z Worcestershire i Oxfordshire[10]. Kiedy naziści najechali Holandię, Belgię i Francję w maju 1940. Cartland został majorem służył w 53. Pułku Artylerii Przciwpancernej. Jednostka została przyporządkowana do obrony miasta Cassel, na wzgórzu miejscu w pobliżu jednej z głównych dróg prowadzących do Dunkierki[11]. Cartland i jego ludzie powstrzymali Niemców na prawie cztery dni, od 27 do 29 maja[12].
Wieczorem 29 maja 1940 r., Cartland i jego jednostka podzielona, i dołączył wycofującego się Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego kierunku Dunkierki. 30 maja 1940 r., podczas próby ewakuacji z pozycji został zastrzelony podczas odwrotu do Dunkierki[13].
Ponieważ żołnierze z jednostki dostali się do niewoli Major Cartland był początkowo na liście zaginionych w akcji, i jego rodzina w Anglii nie otrzymała informacji o jego prawdziwym losie aż do 4 stycznia 1941 roku. Mary Cartland otrzymała 2 telegramy z informacją o zaginięciu Rolanda i Tony'ego. Informację o okolicznościach śmierci Rolanda przekazała matka jednego z oficerów której syn przebywał w niewoli[13]. Był pierwszym członkiem parlamentu Brytyjskiego który poległ podczas II wojny światowej[14]. Jego brat, James AH, zmarł dzień wcześniej i jest pochowany w Zuidschote[15] Msza żałobna za Ronalda Cartlanda odbyła się w dniu 18 lutego 1941 roku w Londynie, w kościele St-Martin-in-the-Fields[14]. Pochowany jest na cmentarzu wojennym w Hotton, niedaleko Liège w Belgii.
- ↑ Index of royal genealogical data. [dostęp 8 listopada 2013].
- ↑ a b c d Olson 2008 ↓, s. 34.
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 34. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ a b Olson 2008 ↓, s. 35.
- ↑ a b Olson 2008 ↓, s. 36.
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 37. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ a b Olson 2008 ↓, s. 39.
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 175. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ The Campblog Archive. [dostęp 15 września 2007].
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 185. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 287. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 288. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ a b Lynne Olson: Buntownicy. Warszawa: 2008, s. 289. ISBN 83-60532-12-6.
- ↑ a b Olson 2008 ↓, s. 290.
- ↑ CWGC entry