Piotr Zientarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Okręg wyborczy nr 100 do Senatu RP – zmieniono link(i) do Okręg wyborczy nr 100 do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Okręg wyborczy nr 39 do Senatu RP (2001–2011) – zmieniono link(i) do Okręg wyborczy nr 39 do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (2001–2011)
Linia 17: Linia 17:
Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.
Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.


W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2005 roku|2005]] z ramienia [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] został wybrany senatorem [[Senatorowie VI kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|VI kadencji]] w [[Okręg wyborczy nr 39 do Senatu RP (2001–2011)|okręgu koszalińskim]]. W [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senacie]] pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]] po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91&nbsp;083 głosy. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|2011]] z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym [[Okręg wyborczy nr 100 do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu jednomandatowym]] dostał 50&nbsp;178 głosów<ref>[http://wybory2011.pkw.gov.pl/wsw/pl/000000.html#tabs-2 Serwis PKW – Wybory 2011]</ref>.
W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2005 roku|2005]] z ramienia [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] został wybrany senatorem [[Senatorowie VI kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|VI kadencji]] w [[Okręg wyborczy nr 39 do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (2001–2011)|okręgu koszalińskim]]. W [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senacie]] pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]] po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91&nbsp;083 głosy. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|2011]] z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym [[Okręg wyborczy nr 100 do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu jednomandatowym]] dostał 50&nbsp;178 głosów<ref>[http://wybory2011.pkw.gov.pl/wsw/pl/000000.html#tabs-2 Serwis PKW – Wybory 2011]</ref>.


Żonaty, ma troje dzieci.
Żonaty, ma troje dzieci.

Wersja z 01:38, 6 cze 2015

Piotr Zientarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1952
Szczecinek

Senator z okręgu wyborczego nr 100
Okres

od 8 listopada 2011

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Piotr Zientarski (ur. 16 kwietnia 1952 w Szczecinku) – polski polityk, prawnik, adwokat, senator VI, VII i VIII kadencji. Syn Andrzeja Zientarskiego.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1975), odbył aplikacje sędziowską i adwokacką, złożył także egzamin radcowski. Pracował w Zespole Adwokackim nr 2 w Koszalinie, od 1990 prowadzi własną kancelarię. Bronił działaczy opozycyjnych w latach 80., był pełnomocnikiem biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego. Uczył podstaw prawa w Średnim Studium Zawodowym dla Pracujących w Koszalinie.

Działacz społeczny i kulturalny, był współtwórcą Bałtyckiego Klubu Jazzowego (prezes w latach 1976–2000), prezesem Klubu Miłośników Sztuki w Koszalinie (1980–1985), prezesem zarządu Koszalińskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego.

W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany senatorem VI kadencji w okręgu koszalińskim. W Senacie pracował w Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich (jako wiceprzewodniczący) i Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 91 083 głosy. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 50 178 głosów[1].

Żonaty, ma troje dzieci.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Polscy senatorowie VII kadencji