Keith Richards: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, poprawa linków, źródła/przypisy
m →‎Biografia: źródła/przypisy
Linia 30: Linia 30:


== Biografia ==
== Biografia ==
Twórca muzyki większej części repertuaru grupy The Rolling Stones, a także jej [[śpiew|wokalista]] (rzadziej). Jedna z najbardziej znanych postaci [[przemysł rozrywkowy|showbusinessu]], swą grą zapewnił charakterystyczne brzmienie grupy (mocne i agresywne akordy, tzw. ''[[riff]]y'', w które wtopiony był śpiew wokalisty). Jako jeden z pierwszych gitarzystów zaczął wykorzystywać efekty gitarowe dla wzbogacenia brzmienia (m.in. kostkę ''fuzz box'' w najsłynniejszym utworze [[(I Can’t Get No) Satisfaction]]). Chętnie grywa gościnnie z innymi wykonawcami, a także występuje jako solista; był między innymi uczestnikiem pierwszej edycji [[Live Aid]] razem z kolegą z zespołu [[Ron Wood|Ronem Woodem]] akompaniował [[Bob Dylan|Bobowi Dylanowi]]. Wielokrotnie aresztowany i karany za posiadanie narkotyków oraz nieobyczajne zachowanie. W latach 1967–1979 związany był z [[Anita Pallenberg|Anitą Pallenberg]], z którą miał troje dzieci (jedno z nich zmarło wkrótce po urodzeniu), od 1983 roku żonaty z modelką [[Patti Hansen]] - ma z nią dwie córki.
Twórca muzyki większej części repertuaru grupy The Rolling Stones, a także jej [[śpiew|wokalista]] (rzadziej). Jedna z najbardziej znanych postaci [[przemysł rozrywkowy|showbusinessu]], swą grą zapewnił charakterystyczne brzmienie grupy (mocne i agresywne akordy, tzw. ''[[riff]]y'', w które wtopiony był śpiew wokalisty). Jako jeden z pierwszych gitarzystów zaczął wykorzystywać efekty gitarowe dla wzbogacenia brzmienia (m.in. kostkę ''fuzz box'' w najsłynniejszym utworze [[(I Can’t Get No) Satisfaction]]). Chętnie grywa gościnnie z innymi wykonawcami, a także występuje jako solista; był między innymi uczestnikiem pierwszej edycji [[Live Aid]] razem z kolegą z zespołu [[Ron Wood|Ronem Woodem]] akompaniował [[Bob Dylan|Bobowi Dylanowi]]. Wielokrotnie aresztowany i karany za posiadanie narkotyków oraz nieobyczajne zachowanie. W latach 1967–1979 związany był z [[Anita Pallenberg|Anitą Pallenberg]]<ref name="autobio">{{Cytuj książkę | autor = Keith Richards, James Fox | tytuł = Życie. Autobiografia | wydawca = Wyd. Albatros A. Kuryłowicz | miejsce = Warszawa | sytrony = 419-421 | data = 2011 | isbn = 978-83-7659-550-4}}</ref>, z którą miał troje dzieci (jedno z nich zmarło wkrótce po urodzeniu), od 1983 roku żonaty z modelką [[Patti Hansen]] - ma z nią dwie córki.


W latach 80. rozpoczął udaną karierę solową w odpowiedzi na płyty wydawane przez [[Mick Jagger|Micka Jaggera]], wydał łącznie dwa wysoko oceniane przez krytyków albumy studyjne oraz jeden koncertowy. Gościnnie wystąpili [[Sarah Dash]], [[Steve Jordan]] oraz [[Waddy Wachtel]].
W latach 80. rozpoczął udaną karierę solową w odpowiedzi na płyty wydawane przez [[Mick Jagger|Micka Jaggera]], wydał łącznie dwa wysoko oceniane przez krytyków albumy studyjne oraz jeden koncertowy. Gościnnie wystąpili [[Sarah Dash]], [[Steve Jordan]] oraz [[Waddy Wachtel]].

Wersja z 12:56, 25 lip 2015

Keith Richards
Ilustracja
Keith Richards, luty 2012
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1943
Dartford

Pochodzenie

Anglia

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, perkusja

Gatunki

rock, blues, hard rock[1]

Zawód

wokalista, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny, aktor

Aktywność

od 1962

Powiązania

X-Pensive Winos

Zespoły
The Rolling Stones
Strona internetowa

Keith Richards (ur. 18 grudnia 1943 w Dartford[2]) – współzałożyciel i gitarzysta zespołu The Rolling Stones, autor tekstów, sporadycznie wokalista. Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata. Jest uważany za pioniera muzyki rockowej i ikonę muzyki[3].

Biografia

Twórca muzyki większej części repertuaru grupy The Rolling Stones, a także jej wokalista (rzadziej). Jedna z najbardziej znanych postaci showbusinessu, swą grą zapewnił charakterystyczne brzmienie grupy (mocne i agresywne akordy, tzw. riffy, w które wtopiony był śpiew wokalisty). Jako jeden z pierwszych gitarzystów zaczął wykorzystywać efekty gitarowe dla wzbogacenia brzmienia (m.in. kostkę fuzz box w najsłynniejszym utworze (I Can’t Get No) Satisfaction). Chętnie grywa gościnnie z innymi wykonawcami, a także występuje jako solista; był między innymi uczestnikiem pierwszej edycji Live Aid razem z kolegą z zespołu Ronem Woodem akompaniował Bobowi Dylanowi. Wielokrotnie aresztowany i karany za posiadanie narkotyków oraz nieobyczajne zachowanie. W latach 1967–1979 związany był z Anitą Pallenberg[4], z którą miał troje dzieci (jedno z nich zmarło wkrótce po urodzeniu), od 1983 roku żonaty z modelką Patti Hansen - ma z nią dwie córki.

W latach 80. rozpoczął udaną karierę solową w odpowiedzi na płyty wydawane przez Micka Jaggera, wydał łącznie dwa wysoko oceniane przez krytyków albumy studyjne oraz jeden koncertowy. Gościnnie wystąpili Sarah Dash, Steve Jordan oraz Waddy Wachtel.

W 2011 roku pojawił się na 4. miejscu listy 100 największych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[5]. W 2007 roku, gościnnie zagrał w filmie Piraci z Karaibów: Na krańcu świata (2007) kapitana Teague Sparrowa. Zgodził się również na tę samą rolę w filmie Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach (2011). W 2011 wydał autobiografię "Życie", czym na nowo zaostrzył swoje stosunki z Mickiem Jaggerem

Instrumentarium

Gitary[6]

  • Fender '52 Telecaster - Butterscotch Blonde
  • Natural finish 50's Fender Telecaster
  • Fender telelcaster sunburst
  • Music Man Silhouette guitar
  • Fender Stratocaster '58 Mary Kay
  • Fender Classic Series '72 Telecaster Deluxe
  • Gibson ES-355 Guitar
  • Gibson Les Paul Custom
  • Gibson Les Paul TV
  • Gibson acoustic guitars
  • Gibson Les Paul Standard
  • Ampeg Dan Armstrong
  • Tom Anderson Trans Black, Cobra
  • 1949 Martin D-18 and 1954 Martin D-18

Pozostałe[6]

  • Fender High Power Tweed Twin
  • Marshall head
  • Fender Bassman 4x10
  • Mesa Boogie 4x 12" cabinets
  • Mesa Boogie Mark I amp
  • Ernie Ball regular Slinkys .010 gauge
  • Zinky Master Blaster clean boost pedal
  • Ibanez UE-400 multi-effects
  • Fulltone Tube Tape Echo
  • MXR Phase 100
  • MXR Phase 90 "Script" version
  • MXR Analog Delay

Dyskografia solowa

  1. allmusic ((( Keith Richards > Biography )))
  2. Keith Richards. www.imdb.com. [dostęp 2009-09-01]. (ang.).
  3. Rolling Stone's 100 Immortals of Rock & Roll. futurerocklegends.com. (ang.).
  4. Keith Richards, James Fox: Życie. Autobiografia. Warszawa: Wyd. Albatros A. Kuryłowicz, 2011. ISBN 978-83-7659-550-4.
  5. Rolling Stone's "The 100 Greatest Guitarists of All Time". [dostęp 2014-12-26]. (ang.).
  6. a b Rolling Stones - Keith Richards Guitar Gear Rig and Equipment. www.uberproaudio.com. [dostęp 2009-09-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne