Piotr II (cesarz Brazylii)

Piotr II, 1881

Piotr II, port. Pedro Segundo (ur. 2 grudnia 1825 w Rio de Janeiro, zm. 5 grudnia 1891 w Paryżu) – ostatni cesarz Brazylii, tam urodzony, co czyni go jedynym "rodowitym" monarchą brazylijskim.

Panowanie

W wieku 5 lat został cesarzem Brazylii. Jego ojciec Piotr I abdykował 7 kwietnia 1831, aby walczyć w swojej rodzinnej Portugalii, gdzie wybuchła wojna domowa. Celem wojny było przywrócenie na tron jego starszej siostry Marii II da Gloria. W wyniku tego wojowniczy Piotr I miał 9-letniego syna jako władcę Brazylii i 15-letnią córkę, którą osadził na tronie Portugalii.

W czasie dzieciństwa młodego cesarza władzę w kraju sprawowali kolejno powoływani regenci, tak jak przewidywała to konstytucja. W 1840, zanim młodociany cesarz osiągnął wiek 18 lat, Cesarski Parlament Brazylii przyznał mu pełnię władzy. Regencja została więc zniesiona, a 14-letni władca objął osobiste rządy. Jako Piotr II został koronowany 18 lipca 1841.

Życie rodzinne

Piotr poślubił 4 września 1843 księżniczkę Teresę Burbon, księżniczkę Obojga Sycylii (najmłodszą córkę króla Franciszka I Burbona). Miał z nią czwórkę dzieci:

• Alfonsa (1845-1847)
• Izabelę (1846–1921), księżniczkę cesarską, regentkę Brazylii, żonę Gastona Orleańskiego – hrabiego d'Eu (wnuka króla Francuzów – Ludwika Filipa I)
• Leopoldynę Teresę (1847-1871), żonę Ludwika Augusta Sachsen-Coburg-Gotha (innego wnuka Ludwika Filipa I)
• Piotra Alfonsa (1848-1850)

Władca liberalny

Piotr II rządził Brazylią przez 49 lat, jego mottem był: "União e Indústria" ("Unia i przemysł"). W okresie tym Brazylia wkroczyła na drogę państwa przemysłowego. Budowano pierwsze utwardzone drogi, koleje, kable podmorskie, fabryki. Wystąpiło także niekorzystne zjawisko uzależniania się gospodarki brazylijskiej od eksportu kawy, której wahania cenowe powodowały wielokrotnie kryzysy ekonomiczne w kraju.

Prowadził ryzykowną politykę wewnętrzną, z powodzeniem kontrolując rywalizujące ze sobą regiony, poszerzając zakres władzy swego rządu oraz zapewniając cesarstwu długotrwałą stabilizację. Na arenie międzynarodowej prowadził działania znacznie bardziej kontrowersyjne, ingerując w politykę Argentyny, Paragwaju oraz Urugwaju, co doprowadziło do wybuchu trzech wojen w latach 1851-1870.

Celem pierwszej (trwającej w 1851) było uzyskanie przez Brazylię swobodnego dostępu do strategicznej rzeki La Plata. Po szybkim zwycięstwie zyskał przychylny sobie rząd u południowego sąsiada, z którym zawarł później przymierze, by obalić argentyńskiego dyktatora Juana Manuela Rosasa (ta wojna również zakończyła się dla cesarza pomyślnie). Drugie wtargnięcie do Urugwaju (1864) doprowadziło do wybuchu długotrwałego konfliktu z Paragwajem.

Podjął także pierwsze kroki w celu zniesienia niewolnictwa, które zostało ostatecznie zniesione dopiero w 1888 na mocy edyktu, który podpisała podczas jego nieobecności jego córka Izabela. Liberalizm cesarza wywołał jednak konflikt z bardziej konserwatywną częścią brazylijskiego społeczeństwa. W tym samym czasie bardziej radykalni liberałowie byli niezadowoleni z niezbyt zdecydowanych działań cesarza w celu zmodernizowania kraju. Mimo tego, że Piotr był bardzo lubiany przez swój naród, został zmuszony do ustąpienia z tronu przez juntę wojskową 15 listopada 1889 i wraz z rodziną udał się na wygnanie.

Zmarł 5 grudnia 1891 w Paryżu. W 1922 jego prochy oraz prochy żony zostały sprowadzone do Brazylii. W 1939 umieszczono je w katedrze św. Piotra z Alcantary w Petrópolis, byłej letniej rezydencji cesarza.

Odznaczenia

Portret Piotra II około 1850 roku

Brazylijskie (wielki mistrz)

• Cesarski Order Naszego Pana Jezusa Chrystusa
• Cesarski Order Krzyża Południa
• Cesarski Order Piotra I
• Cesarski Order Róży
• Cesarski Order Świętego Benedykta z Aviz
• Cesarski Order Świętego Jakuba od Miecza

Zagraniczne

• Wstęga Trzech Orderów (Portugalia)
• Order Wojskowy Wieży i Miecza, Męstwa, Wierności i Zasługi (Portugalia)
• Order Wojskowy Chrystusa (Portugalia)
• Order Wojskowy Świętego Benedykta z Aviz (Portugalia)
• Order Wojskowy Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)
• Krzyż Wielki Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa (Portugalia)
• Order Świętego Stefana (Austro-Węgry)
• Order Leopolda (Belgia)
• Order Słonia (Dania)
• Legia Honorowa (Francja)
• Order Zbawiciela (Grecja)
• Order Złotego Runa (Hiszpania)
• Order Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
• Order Medżydów I klasy (Turcja)
• Order Czarnego Orła (Prusy)
• Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (Rosja)
• Order Świętego Aleksandra Newskiego (Rosja)
• Order Świętego Włodzimierza (Rosja)
• Order Orła Białego (Rosja)
• Order Świętej Anny (Rosja)
• Order Świętego Stanisława (Rosja)
• Order Gwiazdy Rumunii (Rumunia)
• Order Królewski Serafinów (Szwecja)
• Królewski Order Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
• Order Podwiązki (Wielka Brytania)
• Królewski Order Świętego Ferdynanda i Zasługi (Włochy)
• Order Annuncjaty (Włochy)
• Krzyż Wielki Konstantyńskiego Orderu Wojskowego św. Jerzego
• Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Zakonu Kawalerów Maltańskich
• Krzyż Wielki Orderu Bożogrobców

Drzewo genealogiczne

Jan V Wielkoduszny

Piotr III

Maria Anna Habsburg

Jan VI

Józef I Reformator

Maria I

Marianna Wiktoria Burbon

Piotr I

Karol III Hiszpański

Karol IV Burbon

Maria Amalia Wettyn

Karolina Joachima Burbon

Filip I Parmeński

Maria Ludwika Burbon-Parmeńska

Maria Ludwika Elżbieta Burbon

Piotr II

Franciszek I Lotaryński

Leopold II Habsburg

Maria Teresa Habsburg

Franciszek II Habsburg

Karol III Hiszpański

Maria Ludwika Burbon

Maria Amalia Wettyn

Maria Leopoldyna Habsburg

Karol III Hiszpański

Ferdynand I Burbon

Maria Amalia Wettyn

Maria Teresa Burbon-Sycylijska

Franciszek I Lotaryński

Maria Karolina Habsburg

Maria Teresa Habsburg

Linki zewnętrzne

• Dom Pedro II Curiosidades
• Archiwa
• Stare pocztówki brazylijskie