Bazylika San Lorenzo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zmiana mapy lokalizacyjnej
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Linia 73: Linia 73:
'''Bazylika San Lorenzo''' - [[bazylika]] we [[Florencja|Florencji]] budowana od roku [[1419]] do lat 80. [[XV wiek]]u. Zaprojektował ją florencki architekt [[Filippo Brunelleschi]]. Bazylika powstała na miejscu świątyni z okresu romańskiego, założonej w [[393]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Jepson |imię= Tim|autor link= |inni= |tytuł= Przewodnik National Geographic - Włochy|wydanie= |wydawca= G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa|miejsce= Warszawa|data= |rok= 2002|strony= 224|isbn= 83-88132-80-6 }}</ref> roku.
'''Bazylika San Lorenzo''' - [[bazylika]] we [[Florencja|Florencji]] budowana od roku [[1419]] do lat 80. [[XV wiek]]u. Zaprojektował ją florencki architekt [[Filippo Brunelleschi]]. Bazylika powstała na miejscu świątyni z okresu romańskiego, założonej w [[393]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Jepson |imię= Tim|autor link= |inni= |tytuł= Przewodnik National Geographic - Włochy|wydanie= |wydawca= G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa|miejsce= Warszawa|data= |rok= 2002|strony= 224|isbn= 83-88132-80-6 }}</ref> roku.


Bazylika jest [[Nawa|trójnawowa]], została założona na planie [[Krzyż łaciński|krzyża łacińskiego]]. Nawa główna przekryta jest drewnianym stropem kasetonowym, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest [[Kopuła (architektura)|kopuła]] bez [[Bęben (architektura)|bębna]]. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega ''stara [[zakrystia]]'' (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej ([[transept]]u), tzw. ''[[Kaplica Medyceuszów|nową]]'' (2) projektował [[Michał Anioł]]. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów [[Porządek koryncki|korynckich]] [[Kolumna (architektura)|kolumn]], na których spoczywa [[belkowanie]], a później [[Archiwolta|archiwolty]]. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą [[Medyceusze|Medyceuszy]] (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju [[Pietra dura]]. Kopuła tej kaplicy dominuje nad bryłą bazyliki. Po lewej stronie znajduje się też [[Biblioteka Laurenziana|biblioteka]] (6) oraz dwa dziedzińce arkadowe (4 i 5). [[Fasada]] frontowa jest surowa, pozbawiona [[Okno|okien]], z trzema [[portal]]ami wejściowymi. Zachował się drewniany model nie zrealizowanej fasady bazyliki projektu Michała Anioła. Artysta zerwał podpisany już kontrakt na budowę fasady, bo władze Florencji nie zgodziły się na użycie marmuru z Carrary.
Bazylika jest [[Nawa|trójnawowa]], została założona na planie [[Krzyż łaciński|krzyża łacińskiego]]. Nawa główna przekryta jest drewnianym stropem kasetonowym, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest [[Kopuła (architektura)|kopuła]] bez [[Bęben (architektura)|bębna]]. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega ''stara [[zakrystia]]'' (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej ([[transept]]u), tzw. ''[[Kaplica Medyceuszów|nową]]'' (2) projektował [[Michał Anioł]]. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów [[Porządek koryncki|korynckich]] [[Kolumna (architektura)|kolumn]], na których spoczywa [[Belkowanie (architektura)|belkowanie]], a później [[Archiwolta|archiwolty]]. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą [[Medyceusze|Medyceuszy]] (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju [[Pietra dura]]. Kopuła tej kaplicy dominuje nad bryłą bazyliki. Po lewej stronie znajduje się też [[Biblioteka Laurenziana|biblioteka]] (6) oraz dwa dziedzińce arkadowe (4 i 5). [[Fasada]] frontowa jest surowa, pozbawiona [[Okno|okien]], z trzema [[portal]]ami wejściowymi. Zachował się drewniany model nie zrealizowanej fasady bazyliki projektu Michała Anioła. Artysta zerwał podpisany już kontrakt na budowę fasady, bo władze Florencji nie zgodziły się na użycie marmuru z Carrary.


{{przypisy}}
{{przypisy}}

Wersja z 15:31, 16 wrz 2015

Bazylika św. Wawrzyńca
we Florencji
Basilica di San Lorenzo
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Florencja

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

bazylika mniejsza

od

Wezwanie

św. Wawrzyńca

Położenie na mapie Florencji
Mapa konturowa Florencji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa
Widok na kompleks klasztorny

Bazylika San Lorenzo - bazylika we Florencji budowana od roku 1419 do lat 80. XV wieku. Zaprojektował ją florencki architekt Filippo Brunelleschi. Bazylika powstała na miejscu świątyni z okresu romańskiego, założonej w 393[1] roku.

Bazylika jest trójnawowa, została założona na planie krzyża łacińskiego. Nawa główna przekryta jest drewnianym stropem kasetonowym, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest kopuła bez bębna. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega stara zakrystia (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej (transeptu), tzw. nową (2) projektował Michał Anioł. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów korynckich kolumn, na których spoczywa belkowanie, a później archiwolty. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą Medyceuszy (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju Pietra dura. Kopuła tej kaplicy dominuje nad bryłą bazyliki. Po lewej stronie znajduje się też biblioteka (6) oraz dwa dziedzińce arkadowe (4 i 5). Fasada frontowa jest surowa, pozbawiona okien, z trzema portalami wejściowymi. Zachował się drewniany model nie zrealizowanej fasady bazyliki projektu Michała Anioła. Artysta zerwał podpisany już kontrakt na budowę fasady, bo władze Florencji nie zgodziły się na użycie marmuru z Carrary.

  1. Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 224. ISBN 83-88132-80-6.

Galeria

Literatura

  • Rolf C. Wirtz: Sztuka i architektura - Florencja, Könemann, Köln 1999, ISBN 3-8290-8142-1