Tilapia nilowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m + wikisłownik
ciekawostka
Linia 28: Linia 28:
| język = en }}</ref>. Jej [[podgatunek nominatywny]] opisywany był pod różnymi nazwami, m.in. ''Tilapia nilotica''<ref>{{cytuj stronę| url = http://fishbase.org/Nomenclature/SynonymsList.php?ID=2&SynCode=22700&GenusName=Oreochromis&SpeciesName=niloticus+niloticus
| język = en }}</ref>. Jej [[podgatunek nominatywny]] opisywany był pod różnymi nazwami, m.in. ''Tilapia nilotica''<ref>{{cytuj stronę| url = http://fishbase.org/Nomenclature/SynonymsList.php?ID=2&SynCode=22700&GenusName=Oreochromis&SpeciesName=niloticus+niloticus
| tytuł = Synonyms of ''Oreochromis niloticus niloticus'' (Linnaeus, 1758)
| tytuł = Synonyms of ''Oreochromis niloticus niloticus'' (Linnaeus, 1758)
| opublikowany = FishBase | data dostępu = 16 listopada 2008| język = en }}</ref>.
| opublikowany = FishBase | data dostępu = 16 listopada 2008| język = en }}</ref>. Bywa nazywana rybą św. Piotra.


== Zasięg występowania ==
== Zasięg występowania ==

Wersja z 17:31, 17 wrz 2015

Tilapia nilowa
Oreochromis niloticus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Rodzina

pielęgnicowate

Podrodzina

Pseudocrenilabrinae

Plemię

Tilapiini

Rodzaj

Oreochromis

Gatunek

tilapia nilowa

Synonimy
  • Perca nilotica Linnaeus, 1758
  • Tilapia nilotica (Linnaeus, 1758)

Tilapia nilowa (Oreochromis niloticus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae) opisany naukowo przez Linneusza pod nazwą Perca nilotica[2]. Jej podgatunek nominatywny opisywany był pod różnymi nazwami, m.in. Tilapia nilotica[3]. Bywa nazywana rybą św. Piotra.

Zasięg występowania

Wschodnia Afrykadorzecze Nilu – oraz Izrael. Zasiedlają różne typy zbiorników z wodą słodką. Gatunek introdukowany w wielu krajach. W Polsce od 1990.

Opis

Ciało krępe, wysokie. Duża głowa z szerokim otworem gębowym. Płetwa grzbietowa długa, ciemno obrzeżona.

Odżywiają się planktonem roślinnym i drobnymi bezkręgowcami, czasem detrytusem. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 5–6 miesięcy. Samiec wyznacza rewir na czas tarła. Tilapia nilowa jest pyszczakiem. Ikra składana jest do wykopanego dołka, a po zapłodnieniu pobierana przez samicę do pyska i tam inkubowana. Tilapia nilowa żyje do 5 lat i może osiągać długość 60 cm (samice do 45 cm) przy masie ciała do 5 kg.

Znaczenie gospodarcze

Hodowlę tilapii nilowej prowadzono prawdopodobnie już w starożytnym Egipcie. Począwszy od lat 40. XX w. akwakultury w kolejnych krajach interesowały się sprowadzeniem tego gatunku. Tilapię introdukowano w Japonii, Tajlandii, Filipinach, Brazylii i Chinach, na które obecnie przypada ponad połowa światowej produkcji. W Polsce hodowlę rozpoczął Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu w 1990.

  1. Oreochromis niloticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Synonym summary of Perca nilotica Linnaeus, 1758. FishBase. [dostęp 16 listopada 2008]. (ang.).
  3. Synonyms of Oreochromis niloticus niloticus (Linnaeus, 1758). FishBase. [dostęp 16 listopada 2008]. (ang.).

Bibliografia