Gazociąg Langeled: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (11) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1507150
zmiana merytoryczna
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Easington Langeled Terminal.jpg|thumb|200px|right|Easington terminal]]
[[Plik:Easington Langeled Terminal.jpg|thumb|200px|right|Easington terminal]]


'''Gazociąg Langeled''' (projekt Langeled, rurociąg Langeled) - najdłuższy na świecie podwodny rurociąg<ref>[http://uk.reuters.com/article/UK_SMALLCAPSRPT/idUKL1351839120070913?sp=true UPDATE 2-Norway's Ormen Lange gas starts flowing to Britain | Markets | Reuters<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Służy do przesyłu [[gaz ziemny|gazu ziemnego]] z Norwegii do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]].
'''Gazociąg Langeled''' (projekt Langeled, rurociąg Langeled) - do czasu utworzenia Gazociągu Północnego był najdłuższym na świecie podwodnym rurociągiem<ref>[http://uk.reuters.com/article/UK_SMALLCAPSRPT/idUKL1351839120070913?sp=true UPDATE 2-Norway's Ormen Lange gas starts flowing to Britain | Markets | Reuters<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Służy do przesyłu [[gaz ziemny|gazu ziemnego]] z Norwegii do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]].


== Historia ==
== Historia ==

Wersja z 21:16, 15 paź 2015

Mapa trasy rurociągu
Ormen Lange Nyhamna
Easington terminal

Gazociąg Langeled (projekt Langeled, rurociąg Langeled) - do czasu utworzenia Gazociągu Północnego był najdłuższym na świecie podwodnym rurociągiem[1]. Służy do przesyłu gazu ziemnego z Norwegii do Wielkiej Brytanii.

Historia

Konstrukcję rozpoczęto w 2004[2]. Największą część rurociągu zainstalowano przy użyciu Acergy Piper, dźwigu pływającego do Acergy[3]. Inne użyte statki to Solitaire firmy Allseas i Saipem 7000 firmy Saipem[4].

Otwarcie rurociągu było dwustopniowe. Południowy odcinek (Sleipner Riser to Easington) rozpoczął przesył gazu 1 października 2006, północną część (Nyhamna to Sleipner Riser) otwarto w październiku 2007. Oficjalne otwarcie miało miejsce w Londynie 16 października 2006 przez premiera Tony'ego Blair'a i jego norweskiego odpowiednika Jensa Stoltenberga[5].

W pewnym momencie projekt konsumował 30% światowej produkcji stali węglowej[6], taka ilość mogła doprowadzić do wzrostu jej ceny, mimo to projekt zmieścił się w budżecie i skończono go według planu.